Całkowita metastazektomia wydłuża przeżycie chorych na raka nerki
Autor: Aleksandra Lang
Data: 29.08.2016
Źródło: Journal of Urology Outcomes following complete surgical metastasectomy for patients with metastatic renal cell carcinoma: a systematic review and meta-analysis Harras B. Zaid, Will P. Parker, Nida S. Safdar i wsp. /AL
Według metaanalizy opublikowanej w Journal of Urology, całkowita metastazektomia wiąże się z poprawą przeżycia chorych na przerzutowego raka nerki (ang. renal cell carcinoma, RCC).
Wszystkie badania, które włączono do metaanalizy były badaniami obserwacyjnymi i zgodnie wykazały korzyść w zakresie przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) z przeprowadzenia metastazektomii u chorych na przerzutowego RCC, dlatego autorzy badania sugerują przeprowadzenie całkowitej metastazektomii u chorych, z potencjalnie resekcyjną chorobą (HR 2,37).
Pomimo niskiej pewności dowodów, według zaleceń National Comprehensive Cancer Network dla chorych na przerzutowego RCC powinno się wykonać nefrektomię oraz usunięcie litych ognisk przerzutowych. Co więcej, dla chorych z nawrotem choroby po pierwotnym zabiegu operacyjnym obowiązują te same zalecenia dotyczące leczenia systemowego i wykonania metastazektomii jako uzupełnienia najlepszego leczenia wspomagającego, jeśli jest to możliwe.
Podczas przygotowywania metaanalizy badacze porównali skorygowane HR dla zgonu w celu oceny skuteczności całkowitej metastazektomii, niecałkowitej metastazektomii i braku postępowania chirurgicznego.
Do metaanalizy włączono 8 opublikowanych badań klinicznych, łączna liczba analizowanych chorych wynosiła 2267: 958 chorych, którzy poddani zostali całkowitej metastazektomii i 1309 chorych, u których nie przeprowadzono takiego postępowania. U większości chorych stwierdzono raka jasnokomórkowego bądź jego komponentę w utkaniu histopatologicznym.
W badaniach mediana przeżycia całkowitego wynosiła od 36,5 do 142 miesięcy u chorych, którzy poddani zostali całkowitej metastazektomii, w porównaniu do 8,4 do 27 miesięcy u chorych, u których nie wykonano zabiegu chirurgicznego.
U chorych, u których wykonano metastazektomię wykazano zmniejszenie ryzyka zgonu z jakiegokolwiek powodu (skorygowany HR 2,37; 95% CI 2,03-2,87; p < 0,001).
Według autorów metaanalizy dostarcza ona szerszego spojrzenia na rolę całkowitej metastazektomii w postepowaniu terapeutycznym u chorych na przerzutowego RCC, zwłaszcza, że do 6 spośród uwzględnionych w metaanalizie badań włączano chorych z obecnością przerzutów w wielu narządach wewnętrznych (36-55,8% chorych).
Pomimo niskiej pewności dowodów, według zaleceń National Comprehensive Cancer Network dla chorych na przerzutowego RCC powinno się wykonać nefrektomię oraz usunięcie litych ognisk przerzutowych. Co więcej, dla chorych z nawrotem choroby po pierwotnym zabiegu operacyjnym obowiązują te same zalecenia dotyczące leczenia systemowego i wykonania metastazektomii jako uzupełnienia najlepszego leczenia wspomagającego, jeśli jest to możliwe.
Podczas przygotowywania metaanalizy badacze porównali skorygowane HR dla zgonu w celu oceny skuteczności całkowitej metastazektomii, niecałkowitej metastazektomii i braku postępowania chirurgicznego.
Do metaanalizy włączono 8 opublikowanych badań klinicznych, łączna liczba analizowanych chorych wynosiła 2267: 958 chorych, którzy poddani zostali całkowitej metastazektomii i 1309 chorych, u których nie przeprowadzono takiego postępowania. U większości chorych stwierdzono raka jasnokomórkowego bądź jego komponentę w utkaniu histopatologicznym.
W badaniach mediana przeżycia całkowitego wynosiła od 36,5 do 142 miesięcy u chorych, którzy poddani zostali całkowitej metastazektomii, w porównaniu do 8,4 do 27 miesięcy u chorych, u których nie wykonano zabiegu chirurgicznego.
U chorych, u których wykonano metastazektomię wykazano zmniejszenie ryzyka zgonu z jakiegokolwiek powodu (skorygowany HR 2,37; 95% CI 2,03-2,87; p < 0,001).
Według autorów metaanalizy dostarcza ona szerszego spojrzenia na rolę całkowitej metastazektomii w postepowaniu terapeutycznym u chorych na przerzutowego RCC, zwłaszcza, że do 6 spośród uwzględnionych w metaanalizie badań włączano chorych z obecnością przerzutów w wielu narządach wewnętrznych (36-55,8% chorych).
