Chemioterapia neoadjuwantowa nie poprawia przeżycia u pacjentów z rakiem trzustki

Możliwości terapii systemowej u pacjentów z rakiem trzustki są ograniczone. Standardem postępowania u pacjentów w dobrym stanie ogólnym, z resekcyjnym gruczolakorakiem przewodowym trzustki i bez przeciwwskazań do operacji, jest pierwotna resekcja, po której podaje się sześciomiesięczną chemioterapię uzupełniającą, najlepiej zmodyfikowany schemat FOLFIRINOX.

W badaniu NORPACT-1 prowadzonym w 12 szpitalach w Norwegii, Szwecji, Danii i Finlandii od lutego 2017 r. do kwietnia 2021 r. łącznie 140 pacjentów przydzielono losowo do grupy otrzymującej FOLFIRINOX w terapii neoadiuwantowej lub do grupy, która po operacji otrzymała chemioterapię uzupełniającą. Leczenie neoadiuwantowe obejmowało cztery cykle (2 miesiące) schematu FOLFIRINOX. Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie całkowite (OS) po 18 miesiącach od daty randomizacji. Kontrola opierała się na badaniu przedmiotowym i badaniu krwi po 6, 12, 18 i 24 miesiącach od operacji, a następnie co roku aż do nawrotu choroby lub 5 lat po operacji u pacjentów bez nawrotu.

W grupie otrzymującej leczenie neoadiuwantowe mediana OS wyniosła 25,1 miesiąca (95 proc. CI 17,2–34,9) w porównaniu z 38,5 miesiąca (27,6 – nieosiągnięta) w grupie poddanej wstępnej operacji. Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie mediany OS w populacjach zgodnych z zaplanowanym leczeniem (ITT) i populacjach zgodnych z protokołem (PP). Mediana OS w populacji ITT w grupie otrzymującej leczenie neoadiuwantowe wyniosła 25,1 miesiąca (95 proc. CI 17,2–34,9) w porównaniu z 38,5 miesiąca (27,6–nieosiągnięta) w grupie poddanej wstępnej operacji (HR 1,52; 95 proc. CI 1,00–2,33; log-rank p= 0,050). W populacji PP mediana OS wyniosła 23,0 miesięcy (95% CI 16,2–34,9) w porównaniu z 34,4 miesiąca (19,4–nieosiągnięta; HR 1,46; 95% CI 0,99–2,17; log-rank p=0,058).