Chemioterapia u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w podeszłym wieku.
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 07.11.2011
Źródło: A. G. Pallis, A. Karampeazis, L. Vamvakas et al. Efficacy and treatment tolerance in older patients with NSCLC: a meta-analysis of five phase III randomized trials conducted by the Hellenic Oncology Research Group. Ann Oncol (2011) 22(11): 2448-2455
W Annals of Oncology przedstawiono wyniki meta-analizy obejmującej pięć randomizowanych badań III fazy przeprowadzonych przez HORG (Hellenic Oncology Reaserch Group), w których oceniano skuteczność różnych schematów chemioterapii pierwszej linii u chorych na zaawansowanego/przerzutowego niedrobnokomórkowego raka płuca.
Wyniki meta-analizy obejmowały następujące badania:
- CT/96.16: docetaksel+cisplatyna vs docetaksel+gemcytabina (n=406)
- CT/99.10: docetaksel vs docetaksel+cisplatyna (n=319)
- CT/99.13: winorelbina+cisplatyna vs docetaksel+gemcytabina (n=389)
- CT/02.02: docetaksel vs docetaksel+gemcytabina (n=312)
- 04.04: winorelbina (p.o.) vs docetaksel+gemcytabina (n=419)
Spośród wszystkich chorych biorących udział w wyżej wymienionych badaniach (n=1845), 77% (1421) stanowili chorzy poniżej 70 roku życia, natomiast 23% (n=424) miała powyżej 70 lat. Mediana czasu do progresji (TTP – time to progression) obserwowana u młodszych (<70 lat) i starszych chorych (≥70 lat) była zbliżona (3,8 vs 4,0 miesiące), ponadto ryzyko wystąpienia progresji choroby u badanych w podeszłym wieku nie było wyższe niż u młodszych chorych (HR=1.0, p=0.97). Mediana całkowitego przeżycia (OS – overall survival) młodszych chorych wynosiła 10 miesięcy, natomiast u starszych wynosiła 8,83 miesięcy. Ryzyko zgonu było istotnie wyższe u starszych badanych (HR=0.85; p=0.008). Jednak gdy w analizie nie uwzględniono badania CT/96.16 nie zaobserwowano różnic w medianie OS pomiędzy chorymi <70 a ≥70 r.ż. (p=0.69). W badaniu CT/96.16 zaobserwowano dłuższe przeżycia chorych w wieku <70 r.ż. Różnica w przeżyciach przypuszczalnie wynikała z zakwalifikowania do badania CT/96.16 wyższego odsetka starszych chorych w stopniu sprawności ECOG 2 (ECOG 2: 67,8% - <70 r.ż. vs 78,9% - ≥70 r.ż).
U chorych w podeszłym wieku częściej występowały powikłania 3 i 4 stopnia (35% vs 26%; p=0.0008).
Powyższa analiza potwierdza fakt, że chorzy na zaawansowanego NDRP w podeszłym wieku powinni być leczeni w taki sam sposób jak chorzy młodsi. Aczkolwiek dane te pochodzą z analiz retrospektywnych i ich wyniki nie mogą być bezpośrednio ekstrapolowane do całej populacji osób starszych, gdyż chorzy włączani do badań klinicznych nie są reprezentatywni dla całej populacji osób w podeszłym wieku. Optymalizacja leczenia tej grupy chorych wymaga przeprowadzenia prospektywnych badań III fazy u starszych chorych lub kwalifikowanie większej liczby chorych w podeszłym wieku do badań przeprowadzanych w ogólnej populacji.
- CT/96.16: docetaksel+cisplatyna vs docetaksel+gemcytabina (n=406)
- CT/99.10: docetaksel vs docetaksel+cisplatyna (n=319)
- CT/99.13: winorelbina+cisplatyna vs docetaksel+gemcytabina (n=389)
- CT/02.02: docetaksel vs docetaksel+gemcytabina (n=312)
- 04.04: winorelbina (p.o.) vs docetaksel+gemcytabina (n=419)
Spośród wszystkich chorych biorących udział w wyżej wymienionych badaniach (n=1845), 77% (1421) stanowili chorzy poniżej 70 roku życia, natomiast 23% (n=424) miała powyżej 70 lat. Mediana czasu do progresji (TTP – time to progression) obserwowana u młodszych (<70 lat) i starszych chorych (≥70 lat) była zbliżona (3,8 vs 4,0 miesiące), ponadto ryzyko wystąpienia progresji choroby u badanych w podeszłym wieku nie było wyższe niż u młodszych chorych (HR=1.0, p=0.97). Mediana całkowitego przeżycia (OS – overall survival) młodszych chorych wynosiła 10 miesięcy, natomiast u starszych wynosiła 8,83 miesięcy. Ryzyko zgonu było istotnie wyższe u starszych badanych (HR=0.85; p=0.008). Jednak gdy w analizie nie uwzględniono badania CT/96.16 nie zaobserwowano różnic w medianie OS pomiędzy chorymi <70 a ≥70 r.ż. (p=0.69). W badaniu CT/96.16 zaobserwowano dłuższe przeżycia chorych w wieku <70 r.ż. Różnica w przeżyciach przypuszczalnie wynikała z zakwalifikowania do badania CT/96.16 wyższego odsetka starszych chorych w stopniu sprawności ECOG 2 (ECOG 2: 67,8% - <70 r.ż. vs 78,9% - ≥70 r.ż).
U chorych w podeszłym wieku częściej występowały powikłania 3 i 4 stopnia (35% vs 26%; p=0.0008).
Powyższa analiza potwierdza fakt, że chorzy na zaawansowanego NDRP w podeszłym wieku powinni być leczeni w taki sam sposób jak chorzy młodsi. Aczkolwiek dane te pochodzą z analiz retrospektywnych i ich wyniki nie mogą być bezpośrednio ekstrapolowane do całej populacji osób starszych, gdyż chorzy włączani do badań klinicznych nie są reprezentatywni dla całej populacji osób w podeszłym wieku. Optymalizacja leczenia tej grupy chorych wymaga przeprowadzenia prospektywnych badań III fazy u starszych chorych lub kwalifikowanie większej liczby chorych w podeszłym wieku do badań przeprowadzanych w ogólnej populacji.
