123RF
Czy podwójna immunoterapia jest skuteczna w leczeniu neoadjuwantowym NDRP?
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 06.04.2023
Źródło: Katarzyna Stencel, Nature Medicine: „Neoadjuvant chemotherapy plus nivolumab with or without ipilimumab in operable non-small cell lung cancer: the phase 2 platform NEOSTAR trial”
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
W terapii przedoperacyjnej ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią odsetek odpowiedzi patologicznych (MPR) przekroczył 50 proc.
Randomizowane badanie kliniczne II fazy NEOSTAR przekształcono w badanie platformowe obejmujące sekwencyjne, jednoośrodkowe, jednoramienne badania II fazy o konstrukcji modułowej, w których pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek MPR w każdym ramieniu. Hipoteza badawcza zakładała, że odsetek MPR będzie większy niż w historycznych grupach kontrolnych otrzymujących neoadjuwantową chemioterapię.
Do badania włączono chorych na NDRP w stadium zaawansowania IB–IIIA, u których po leczeniu neoadjuwantowym wykonywano resekcję chirurgiczną. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały m.in. odpowiedzi radiologiczne wg kryteriów RECIST v1.1, pCR, toksyczność, resekcyjność chirurgiczną i chorobowość/śmiertelność okołooperacyjną, całkowity czas przeżycia i EFS, zgodnie z analizami czasu do zdarzenia przeprowadzonymi w innych badaniach z leczeniem neoadjuwantowym, oraz analizę nacieków immunologicznych w tkankach. Eksploracyjne punkty końcowe obejmowały biomarkery molekularne, immunologiczne i biomarkery mikrobiomu kałowego.
Pierwszorzędowy punkt końcowy osiągnięto w obu ramionach z odsetkiem MPR wynoszącym 32,1% (80% CI 18,7–43,1%) w ramieniu otrzymującym niwolumab z ChT i 50% (80% CI 34,6–61,1%) w ramieniu otrzymującym ipilimumab z niwolumabem i ChT. U pacjentów bez mutacji w genach EGFR/ALK odsetek MPR wyniósł odpowiednio 41,2% i 62,5%. W żadnym ramieniu nie obserwowano nowych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa.
Na podstawie sekwencjonowania pojedynczych komórek i wieloplatformowego profilowania immunologicznego wykazano obecność populacji i fenotypów komórek odpornościowych, w tym efektorowych komórek CD8, limfocytów B i komórek mieloidalnych oraz markerów trzeciorzędowych struktur limfoidalnych, głównie w grupie otrzymującej ipilimumab z niwolumabem i ChT. Początkowa mikroflora jelitowa u pacjentów z MPR została wzbogacona korzystnymi szczepami, takimi jak Akkermansia, i wykazywała zmniejszoną liczebność drobnoustrojów prozapalnych i patogennych.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Do badania włączono chorych na NDRP w stadium zaawansowania IB–IIIA, u których po leczeniu neoadjuwantowym wykonywano resekcję chirurgiczną. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały m.in. odpowiedzi radiologiczne wg kryteriów RECIST v1.1, pCR, toksyczność, resekcyjność chirurgiczną i chorobowość/śmiertelność okołooperacyjną, całkowity czas przeżycia i EFS, zgodnie z analizami czasu do zdarzenia przeprowadzonymi w innych badaniach z leczeniem neoadjuwantowym, oraz analizę nacieków immunologicznych w tkankach. Eksploracyjne punkty końcowe obejmowały biomarkery molekularne, immunologiczne i biomarkery mikrobiomu kałowego.
Pierwszorzędowy punkt końcowy osiągnięto w obu ramionach z odsetkiem MPR wynoszącym 32,1% (80% CI 18,7–43,1%) w ramieniu otrzymującym niwolumab z ChT i 50% (80% CI 34,6–61,1%) w ramieniu otrzymującym ipilimumab z niwolumabem i ChT. U pacjentów bez mutacji w genach EGFR/ALK odsetek MPR wyniósł odpowiednio 41,2% i 62,5%. W żadnym ramieniu nie obserwowano nowych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa.
Na podstawie sekwencjonowania pojedynczych komórek i wieloplatformowego profilowania immunologicznego wykazano obecność populacji i fenotypów komórek odpornościowych, w tym efektorowych komórek CD8, limfocytów B i komórek mieloidalnych oraz markerów trzeciorzędowych struktur limfoidalnych, głównie w grupie otrzymującej ipilimumab z niwolumabem i ChT. Początkowa mikroflora jelitowa u pacjentów z MPR została wzbogacona korzystnymi szczepami, takimi jak Akkermansia, i wykazywała zmniejszoną liczebność drobnoustrojów prozapalnych i patogennych.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
