Czy suplementacja witaminy D3 u chorych na nowotwory poprawia wyniki leczenia?
Autor: Marta Koblańska
Data: 04.05.2019
Źródło: Onkoserwis
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Chorzy na nowotwór otrzymujący wysokie dawki witaminy D3 mają o 36 proc. mniejsze ryzyko zgonu lub progresji choroby oraz o 2 miesiące dłuższy czas do progresji choroby.
Na stronie internetowej czasopisma JAMA opublikowano wyniki dwóch badań klinicznych z randomizacją oceniających skuteczność suplementacji witaminy D3 u chorych na nowotwory. W pierwszym z nich - amerykańskim badaniu 2. fazy SUNSHINE, chorzy podczas standardowej chemioterapii otrzymywali dodatkowo 400 jednostek witaminy D3 lub, w ramieniu eksperymentalnym, 8000 j. przez 2 tyg., a następnie 4000 j.
Po ponad 22-miesięcznej obserwacji okazało się, że osoby otrzymujące wysokie dawki wit. D3 miały w porównaniu z grupą kontrolną o 36% mniejsze ryzyko zgonu lub progresji choroby oraz o 2 miesiące dłuższy czas do progresji. Skuteczność suplementacji była mniejsza u osób otyłych i z mutacją w genie KRAS. Niemal wszyscy chorzy włączeni do badania mieli wyjściowo niedobór witaminy D3.
Przyjmowanie 400 j. nie wpływało na stężenie wit. D3 we krwi, w przeciwieństwie do wysokich dawek, które powodowały szybkie osiągnięcie właściwego stężenia. W najbliższych miesiącach rozpocznie się badanie 3. fazy mające potwierdzić uzyskane rezultaty.
Do drugiego badania, przeprowadzonego w Japonii, włączono 417 chorych na nowotwory przewodu pokarmowego w stopniach zaawansowania I-III (48% jelito grube, 42% żołądek, 10% przełyk) po leczeniu operacyjnym. Osoby z ramienia eksperymentalnego otrzymywały 2000 j. witaminy D3, a kontrolą było placebo. Odsetek pięcioletnich przeżyć bez wznowy nowotworu w grupie otrzymującej witaminę wyniósł 77% w porównaniu do 69% w grupie kontrolnej (różnica nieistotna statystycznie).
W dodatkowej analizie uwzględniającej różnice w wieku chorych pomiędzy ramionami wykazano, że przyjmowanie witaminy D3 zmniejsza ryzyko wznowy nowotworu o 34%, jednak nie wpływa na czas całkowitego przeżycia.
Po ponad 22-miesięcznej obserwacji okazało się, że osoby otrzymujące wysokie dawki wit. D3 miały w porównaniu z grupą kontrolną o 36% mniejsze ryzyko zgonu lub progresji choroby oraz o 2 miesiące dłuższy czas do progresji. Skuteczność suplementacji była mniejsza u osób otyłych i z mutacją w genie KRAS. Niemal wszyscy chorzy włączeni do badania mieli wyjściowo niedobór witaminy D3.
Przyjmowanie 400 j. nie wpływało na stężenie wit. D3 we krwi, w przeciwieństwie do wysokich dawek, które powodowały szybkie osiągnięcie właściwego stężenia. W najbliższych miesiącach rozpocznie się badanie 3. fazy mające potwierdzić uzyskane rezultaty.
Do drugiego badania, przeprowadzonego w Japonii, włączono 417 chorych na nowotwory przewodu pokarmowego w stopniach zaawansowania I-III (48% jelito grube, 42% żołądek, 10% przełyk) po leczeniu operacyjnym. Osoby z ramienia eksperymentalnego otrzymywały 2000 j. witaminy D3, a kontrolą było placebo. Odsetek pięcioletnich przeżyć bez wznowy nowotworu w grupie otrzymującej witaminę wyniósł 77% w porównaniu do 69% w grupie kontrolnej (różnica nieistotna statystycznie).
W dodatkowej analizie uwzględniającej różnice w wieku chorych pomiędzy ramionami wykazano, że przyjmowanie witaminy D3 zmniejsza ryzyko wznowy nowotworu o 34%, jednak nie wpływa na czas całkowitego przeżycia.