Długoterminowe stosowanie inhibitorów pompy protonowej, a występowanie raka trzustki
Autor: Justyna Daniliszyn
Data: 07.05.2020
Źródło: Journal of Gastroenterology
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
| Tagi: | inhibitory, rak trzustki, transformacja, ryzyko, Szwecja, pompa, protonowa |
Jednym z najbardziej palących problemów współczesnej gastroenterologii jest określenie czy długotrwałe stosowanie inhibitorów pompy protonowej nie jest związane z ryzykiem występowania raka trzustki.
Na łamach Journal of Gastroenterology ukazało się szwedzkie badanie oceniające retrospektywnie związek pomiędzy długotrwałym stosowaniem inhibitorów pompy protonowej, a występowaniem raka trzustki.
Do badania wykorzystano dane prawie 800 tys. Szwedów którzy przez wiele lat stosowali inhibitory pompy protonowej. Dodatkowo zidentyfikowano rekordy medyczne 20 tys. obywateli którzy długotrwale przyjmowali antagonistów receptorów histaminergicznych H2. Ryzyko wystąpienia raka trzustki porównano z ryzykiem w populacji ogólnej skorygowanym o wiek i płeć pacjentów.
Ryzyko wystąpienia raka trzustki w grupie, która długotrwale stosowała inhibitory pompy protonowej było ponad dwukrotnie większe w porównaniu z populacją ogólną (SIRs = 2,22; 95% CI: 2,12–2,32). Stosowanie inhibitorów pompy protonowej było szczególnie związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia raka trzustki w grupie pacjentów młodszych niż 40 lat (SIRs = 8,90; 95% CI: 4,26–16,37) oraz u pacjentów zakażonych Helicobacter pylori (SIRs = 2,99; 95% CI: 2,54–3,49). Ryzyko było związane z czasem stosowania. Nie odnotowano, aby stosowanie antagonistów receptora H2 było związane ze zwiększonym ryzykiem raka trzustki.
Wyniki w szwedzkiej pracy sugerują, że długotrwałe stosowanie inhibitorów pompy protonowej może być związane ze zwiększeniem ryzyka raka trzustki. Jednakże, ryzyko wystąpienia raka trzustki w czasie całego życia wynosi około 1,5%, stąd szacowany efekt inhibitorów pompy protonowej w przypadku pojedynczej osoby nie jest zbyt wielki.
SIRs – Standardized Incidence Ratios (pl. standaryzowany współczynnik zapadalności), CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności)
Do badania wykorzystano dane prawie 800 tys. Szwedów którzy przez wiele lat stosowali inhibitory pompy protonowej. Dodatkowo zidentyfikowano rekordy medyczne 20 tys. obywateli którzy długotrwale przyjmowali antagonistów receptorów histaminergicznych H2. Ryzyko wystąpienia raka trzustki porównano z ryzykiem w populacji ogólnej skorygowanym o wiek i płeć pacjentów.
Ryzyko wystąpienia raka trzustki w grupie, która długotrwale stosowała inhibitory pompy protonowej było ponad dwukrotnie większe w porównaniu z populacją ogólną (SIRs = 2,22; 95% CI: 2,12–2,32). Stosowanie inhibitorów pompy protonowej było szczególnie związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia raka trzustki w grupie pacjentów młodszych niż 40 lat (SIRs = 8,90; 95% CI: 4,26–16,37) oraz u pacjentów zakażonych Helicobacter pylori (SIRs = 2,99; 95% CI: 2,54–3,49). Ryzyko było związane z czasem stosowania. Nie odnotowano, aby stosowanie antagonistów receptora H2 było związane ze zwiększonym ryzykiem raka trzustki.
Wyniki w szwedzkiej pracy sugerują, że długotrwałe stosowanie inhibitorów pompy protonowej może być związane ze zwiększeniem ryzyka raka trzustki. Jednakże, ryzyko wystąpienia raka trzustki w czasie całego życia wynosi około 1,5%, stąd szacowany efekt inhibitorów pompy protonowej w przypadku pojedynczej osoby nie jest zbyt wielki.
SIRs – Standardized Incidence Ratios (pl. standaryzowany współczynnik zapadalności), CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności)
