Długotrwała skuteczność niwolumabu z ipilimumabem w NDRP

Niwolumab z ipilimumabem istotnie statystycznie wydłużał czas przeżycia bez progresji choroby u pacjentów z dużym obciążeniem mutacją guza (≥10 mut/Mb) i OS u pacjentów z ekspresją PD-L1 na komórkach guza ≥1% w porównaniu z chemoterapią.

Długotrwała skuteczność niwolumabu z ipilimumabem w NDRP CheckMate 227 jest randomizowanym, otwartym badaniem III fazy, w którym porównano niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem lub schematy oparte na niwolumabie z chemioterapią w leczeniu pierwszego rzutu chorych na przerzutowego NDRP.

Badanie CheckMate 227 w części pierwszej osiągnęło oba niezależne pierwszorzędowe punkty końcowe: niwolumab z ipilimumabem statystycznie istotnie wydłużał czas przeżycia bez progresji choroby u pacjentów z dużym obciążeniem mutacją guza (≥10 mut/Mb) i OS u pacjentów z ekspresją PD-L1 na komórkach guza ≥1% w porównaniu z chemoterapią. We wcześniej zaplanowanej analizie opisowej również wykazano wydłużenie OS u pacjentów z ekspresją PD-L1 <1%.

W związku z tym niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem zarejestrowano w Stanach Zjednoczonych i innych regionach w leczeniu pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z przerzutowym NDRP z ekspresją PD-L1 ≥1% i bez mutacji w genach EGFR lub ALK, a w niektórych krajach niezależnie od ekspresji PD-L1. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology i ESMO Clinical Practice Guideline zalecają stosowanie niwolumabu z ipilimumabem w leczeniu pierwszego rzutu chorych na przerzutowego NDRP niezależnie od ekspresji PD-L1. W okresie obserwacji trwającym co najmniej 5 lat w ramach części pierwszej badania CheckMate 227 nadal wykazywano długotrwałą korzyść kliniczną ze stosowania niwolumabu w skojarzeniu z ipilimumabem u wcześniej nieleczonych pacjentów z przerzutowym NDRP w porównaniu z chemioterapią, niezależnie od ekspresji PD-L1 na komórkach guza. Odsetki 5-letniego OS wynoszące 24% i 19% dla niwolumabu z ipilimumabem w populacji z ekspresją PD-L1odpowiednio ≥1% i <1% w porównaniu z 14% i 7% dla chemioterapii wskazują na wyraźną poprawę, biorąc pod uwagę, że 5-letni względny odsetek przeżycia u pacjentów z NSCLC z przerzutami w Stanach Zjednoczonych w latach 2012–2018 wyniósł 7%. Około dwóch trzecich pacjentów z długim przeżyciem, leczonych niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem, pozostawało po 5 latach bez badanego leczenia przez ≥3 lata, bez konieczności rozpoczęcia kolejnej linii leczenia, a jakość życia (QoL) była podobna do ogólnej populacji USA.

Po minimalnym okresie obserwacji wynoszącym 61,3 miesiąca odsetki 5-letniego OS wynosiły 24% dla niwolumabu z ipilimumabem w porównaniu z 14% dla chemioterapii w podgrupie z ekspresją PD-L1 ≥1% oraz odpowiednio 19% w porównaniu z 7% w podgrupie z ekspresją PD-L1 <1%. Mediana czasu trwania odpowiedzi wyniosła 24,5 w porównaniu z 6,7 miesiąca w podgrupie z ekspresją PD-L1 ≥1% i 19,4 w porównaniu z 4,8 miesiąca w podgrupie z ekspresją PD-L1 <1%. Wśród pacjentów, którzy przeżyli 5 lat, 66% w podgrupie z ekspresją PD-L1 ≥1% i 64% w podgrupie z ekspresją PD-L1 <1% nie otrzymywało leczenia niwolumabem i ipilimumabem bez rozpoczynania kolejnej linii terapii. Korzyść dotycząca przeżycia utrzymywała się po zakończeniu leczenia niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem z powodu TRAE, z 5-letnim odsetkiem OS wynoszącym 39% w całej populacji z ekspresją PD-L1 ≥1% i <1%. QoL u pacjentów, którzy przeżyli 5 lat po leczeniu niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem, była zbliżona do ogólnej populacji w USA w okresie 5-letniej obserwacji.

Nie zaobserwowano nowych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa.

Opracowanie: Katarzyna Stencel