Działania niepożądane hormonoterapii czynnikiem predykcyjnym u kobiet chorych na raka piersi

W Journal of Clinical Oncology przedstawiono analizę pochodzącą z badania TEAM (Tamoxifen Exemestane Adjuvant Multinational), w którym kobiety po zabiegu z powodu raka piersi otrzymywały sam tamoksyfen lub tamoksyfen, po którym stosowano eksemestan. W analizie oceniono wpływ wystąpienia objawów wazomotorycznych, objawów mięśniowo-szkieletowych oraz objawów ze strony sromu i pochwy po zastosowanej hormonoterapii na przeżycie chorych.

Do badania zakwalifikowano 9325 kobiet po menopauzie. Objawy wazomotoryczne (VMS) definiowano jako występowanie uderzeń gorąca oraz potów nocnych. Do objawów mięśniowo-szkieletowych (MSAE) należały: ból stawów, zapalenie stawów, zwyrodnienie stawów oraz ból kości (osteoporozę wykluczono z analizy jako, że jest to działanie niepożądane zwykle występujące po dłuższym okresie stosowania hormonoterapii). Objawy ze strony sromu i pochwy (VVS) oznaczały suchość pochwy/swędzenie, dyspareunię, upławy lub zaburzenia libido. W analizie wzięto jedynie pod uwagę działania niepożądane, które wystąpiły w pierwszym roku pobierania hormonoterapii.
U chorych, u których wystąpiły w/w objawy zaobserwowano dłuższą medianę przeżycia wolnego od choroby (DFS – disease free survival) oraz dłuższą medianę całkowitego przeżycia (OS – overall survival) niż u kobiet, u których nie zaobserwowano działań niepożądanych.

Wieloczynnikowy hazard względny – HR (hazard ratio) dla DFS wynosił:
- VMS: 0.731 [95%CI 0.618-0.866]; p<0.001
- MSAE: 0.826 [95%CI 0.694-0.982]; p=0.03
- VVS: 0.769 [95%CI 0.585-1.01]; p=0.058

Wieloczynnikowy hazard względny – HR (hazard ratio) dla OS wynosił:
- VMS: 0.583 [95%CI 0.424-0.803]; p=0.001
- MSAE: 0.811 [95%CI 0.654-1.005]; p=0.055
- VVS: 0.570 [95%CI 0.391-0.831]; p=0.003

Ponadto zaobserwowano zależność pomiędzy wzrastającą liczbą działań niepożądanych i dłuższym przeżyciem kobiet.