ESMO 2019 – wiadomości z Barcelony. Doniesienia z 2. dnia kongresu
Autor: Maciej Chyziak
Data: 28.09.2019
Źródło: ESMO 2019
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Badanie III fazy PAOLA-1 - skuteczność i bezpieczeństwo olaparybu - inhibitora PARP w nowo zdiagnozowanym zaawansowanym raku jajnika. Niwolumab (NIVO) + ipilimumab w niskiej dawce (IPI) vs chemioterapia jako leczenie pierwszego rzutu (1L) (tx) w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuc
LBA2_PR „Badanie III fazy PAOLA-1 / ENGOT-ov25: Olaparib plus bewacyzumab (bev) jako leczenie podtrzymujące u pacjentów (PRS) z nowo zdiagnozowanym zaawansowanym rakiem jajnika (OC) leczonych chemioterapią opartą na platynie (PCh) plus bev”
Rak jajnika jest piątym najczęściej występującym rakiem u kobiet i najbardziej śmiertelnym nowotworem ginekologicznym. Większość pacjentów jest zdiagnozowana w zaawansowanym stadium i pomimo dobrej odpowiedzi na leczenie pierwszego rzutu, zwykle następuje nawrót mniej niż dwa lata po diagnozie. Obecny standard opieki dla większości pacjentów z nowo zdiagnozowanym zaawansowanym rakiem jajnika to chirurgia i chemioterapia oparta na platynie w połączeniu z bewacyzumabem, a następnie sam bewacyzumab.
PAOLA-1 / ENGOT-ov25 (NCT02477644) jest pierwszym badaniem fazy III oceniającym skuteczność i bezpieczeństwo inhibitora PARP z bev jako terapią podtrzymującą pierwszego rzutu (1L) w zaawansowanym OC, niezależnie od mutacji BRCA1 / 2 ( BRCAm).
PAOLA-1 to randomizowane, międzynarodowe badanie fazy III z podwójnie ślepą próbą. Kwalifikujący się pacjenci mieli nowo zdiagnozowane, stadium III – IV według FIGO, wysokiej jakości surowicze lub endometrioidalne OC, jajowód lub pierwotny rak otrzewnej. Pts otrzymało standardowy PCh plus bev i byli w klinicznej całkowitej lub częściowej odpowiedzi. Pts randomizowano (2: 1) do tabletek olaparybu (300 mg bid przez okres do 24 miesięcy [m]) plus bev (15 mg / kg, d1, q3w, przez 15 m, w tym w połączeniu z PCh) lub placebo (pbo) plus bev, stratyfikowane według wyniku leczenia 1L i statusu BRCAm guza. Pierwszorzędowym punktem końcowym była ocena przeżycia bez progresji oceniana przez badacza w populacji zgodnej z planowanym leczeniem (PFS; zmodyfikowana RECIST v1.1).
Wyniki:537 pacjentów zostało losowo przydzielonych do grupy otrzymującej olaparyb plus bev i 269 do grupy pbo plus bev. Charakterystyka Pt była dobrze wyważona. Mediana czasu obserwacji wyniosła 24,0 mw ramieniu olaparybowym i 22,7 mw ramieniu pbo. PFS był znacznie zwiększony w ramieniu z olaparybem. PFS2 jest niedojrzały.
AE stopnia ≥3 zgłaszano u 57% vs 51% pacjentów z olaparybem i pbo; najczęstsze były nadciśnienie tętnicze (19% vs 30%) i niedokrwistość (17% vs <1%). Było pięć przypadków AE zgonów, które pojawiły się podczas leczenia (olaparyb, n = 1; pbo, n = 4). Przerwanie, zmniejszenie i przerwanie podawania olaparybu i pbo wystąpiło odpowiednio u 54% vs 24%, 41% vs 7% i 20% vs 6% pacjentów. Nie było klinicznie znaczącej różnicy w jakości życia związanej ze zdrowiem.
Wnioski: Dodanie olaparybu do leczenia podtrzymującego bev po 1L PCh plus bev doprowadziło do statystycznie istotnej i klinicznie znaczącej korzyści PFS u pacjentów z zaawansowanym OC. Korzyści z PFS u pacjentów z tBRCAm oraz u pacjentów z dodatnim wynikiem HRD były znaczne.
„W tym badaniu odnotowano największy współczynnik ryzyka (0,59) i najdłuższy czas przeżycia bez progresji, jaki kiedykolwiek widzieliśmy. Wybór pacjentów nie był ograniczony wynikiem operacji lub statusem mutacji BRCA, więc uczestnicy reprezentują ogólną populację kobiet z zaawansowanym rakiem jajnika. Wcześniejsze badania dotyczące nawrotów sugerowały korzyści z połączenia środków przeciwangiogennych i inhibitorów PARP,a dzisiejsze wyniki wydają się to potwierdzać. Ponadto olaparyb nie zwiększał skutków ubocznych w porównaniu z placebo.”- powiedział autor badania prof. Isabelle Ray-Coquard, Centre Leon Bérard, Université Claude Bernard, Lyon i prezes grupy GINECO we Francji.
LBA4_PR - Niwolumab (NIVO) + ipilimumab w niskiej dawce (IPI) vs chemioterapia platynowo-dubletowa (chemo) jako leczenie pierwszego rzutu (1L) (tx) w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuc (NSCLC): CheckMate 227
Część 1 CheckMate 227 (NCT02477826), badanie fazy 3 w 1L NSCLC, ma podwójne pierwszorzędowe punkty końcowe. Pierwotny punkt końcowy przeżycia bez progresji choroby (PFS) z NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią u pacjentów (pts) z mutacją guza ≥ 10 mut / Mb został spełniony, jak opisano wcześniej. Przedstawiamy główny punkt końcowy przeżycia całkowitego (OS) dla NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią u pacjentów z ekspresją PD-L1 w guzie ≥ 1%.
Pacjenci ze stopniem IV lub nawracającym NSCLC bez EGFR lub znanymi zmianami ALK, ECOG PS 0–1. Pts z PD-L1 ≥1% (n = 1189) randomizowano 1: 1: 1 do NIVO 3 mg / kg Q2W + IPI 1 mg / kg Q6W, NIVO 240 mg Q2W lub chemio na podstawie histologii; Pacjenci z PD-L1 <1% (n = 550) randomizowano 1: 1: 1 do NIVO 3 mg / kg Q2W + IPI 1 mg / kg Q6W, NIVO 360 mg Q3W + chemo lub chemo. Pacjentów stratyfikowano histologicznie w obu populacjach i byli leczeni aż do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub przez 2 lata immunoterapii.
Charakterystyka wyjściowa była zrównoważona w ramionach TX. Minimalna obserwacja pierwotnego punktu końcowego wyniosła 29,3 miesiąca. Dla pacjentów z PD-L1 ≥ 1% OS był istotnie dłuższy przy NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią (HR 0,79, 97,72% CI: 0,65–0,96; P = 0,007); PFS, obiektywne wskaźniki odpowiedzi i czas trwania odpowiedzi faworyzowały NIVO + IPI w porównaniu z chemią. Korzyść z OS zaobserwowano również u pacjentów z PD-L1 <1% i wszystkich zrandomizowanych pacjentów. Wstępnie określone analizy wykazały zwiększoną skuteczność NIVO + IPI w stosunku do NIVO w PD-L1 ≥ 1% i w stosunku do NIVO + chemo w PD-L1 <1%. Wskaźniki zdarzeń niepożądanych 3–4 stopnia we wszystkich randomizowanych przypadkach wynosiły 33% z NIVO + IPI w niskiej dawce, 19% z NIVO i 36% z chemią.
Wnioski: CheckMate 227 osiągnął swój pierwotny punkt końcowy, jakim było znacznie poprawione OS z NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią w 1L zaawansowanym NSCLC z PD-L1 ≥ 1%. OS poprawiono także z NIVO + IPI w PD-L1 <1% i we wszystkich randomizowanych punktach. Profil bezpieczeństwa był zgodny z poprzednimi raportami w NSCLC. NIVO + IPI reprezentuje nową, wolną od chemii opcję terapeutyczną dla pacjentów w 1L zaawansowanym NSCLC.
Rak jajnika jest piątym najczęściej występującym rakiem u kobiet i najbardziej śmiertelnym nowotworem ginekologicznym. Większość pacjentów jest zdiagnozowana w zaawansowanym stadium i pomimo dobrej odpowiedzi na leczenie pierwszego rzutu, zwykle następuje nawrót mniej niż dwa lata po diagnozie. Obecny standard opieki dla większości pacjentów z nowo zdiagnozowanym zaawansowanym rakiem jajnika to chirurgia i chemioterapia oparta na platynie w połączeniu z bewacyzumabem, a następnie sam bewacyzumab.
PAOLA-1 / ENGOT-ov25 (NCT02477644) jest pierwszym badaniem fazy III oceniającym skuteczność i bezpieczeństwo inhibitora PARP z bev jako terapią podtrzymującą pierwszego rzutu (1L) w zaawansowanym OC, niezależnie od mutacji BRCA1 / 2 ( BRCAm).
PAOLA-1 to randomizowane, międzynarodowe badanie fazy III z podwójnie ślepą próbą. Kwalifikujący się pacjenci mieli nowo zdiagnozowane, stadium III – IV według FIGO, wysokiej jakości surowicze lub endometrioidalne OC, jajowód lub pierwotny rak otrzewnej. Pts otrzymało standardowy PCh plus bev i byli w klinicznej całkowitej lub częściowej odpowiedzi. Pts randomizowano (2: 1) do tabletek olaparybu (300 mg bid przez okres do 24 miesięcy [m]) plus bev (15 mg / kg, d1, q3w, przez 15 m, w tym w połączeniu z PCh) lub placebo (pbo) plus bev, stratyfikowane według wyniku leczenia 1L i statusu BRCAm guza. Pierwszorzędowym punktem końcowym była ocena przeżycia bez progresji oceniana przez badacza w populacji zgodnej z planowanym leczeniem (PFS; zmodyfikowana RECIST v1.1).
Wyniki:537 pacjentów zostało losowo przydzielonych do grupy otrzymującej olaparyb plus bev i 269 do grupy pbo plus bev. Charakterystyka Pt była dobrze wyważona. Mediana czasu obserwacji wyniosła 24,0 mw ramieniu olaparybowym i 22,7 mw ramieniu pbo. PFS był znacznie zwiększony w ramieniu z olaparybem. PFS2 jest niedojrzały.
AE stopnia ≥3 zgłaszano u 57% vs 51% pacjentów z olaparybem i pbo; najczęstsze były nadciśnienie tętnicze (19% vs 30%) i niedokrwistość (17% vs <1%). Było pięć przypadków AE zgonów, które pojawiły się podczas leczenia (olaparyb, n = 1; pbo, n = 4). Przerwanie, zmniejszenie i przerwanie podawania olaparybu i pbo wystąpiło odpowiednio u 54% vs 24%, 41% vs 7% i 20% vs 6% pacjentów. Nie było klinicznie znaczącej różnicy w jakości życia związanej ze zdrowiem.
Wnioski: Dodanie olaparybu do leczenia podtrzymującego bev po 1L PCh plus bev doprowadziło do statystycznie istotnej i klinicznie znaczącej korzyści PFS u pacjentów z zaawansowanym OC. Korzyści z PFS u pacjentów z tBRCAm oraz u pacjentów z dodatnim wynikiem HRD były znaczne.
„W tym badaniu odnotowano największy współczynnik ryzyka (0,59) i najdłuższy czas przeżycia bez progresji, jaki kiedykolwiek widzieliśmy. Wybór pacjentów nie był ograniczony wynikiem operacji lub statusem mutacji BRCA, więc uczestnicy reprezentują ogólną populację kobiet z zaawansowanym rakiem jajnika. Wcześniejsze badania dotyczące nawrotów sugerowały korzyści z połączenia środków przeciwangiogennych i inhibitorów PARP,a dzisiejsze wyniki wydają się to potwierdzać. Ponadto olaparyb nie zwiększał skutków ubocznych w porównaniu z placebo.”- powiedział autor badania prof. Isabelle Ray-Coquard, Centre Leon Bérard, Université Claude Bernard, Lyon i prezes grupy GINECO we Francji.
LBA4_PR - Niwolumab (NIVO) + ipilimumab w niskiej dawce (IPI) vs chemioterapia platynowo-dubletowa (chemo) jako leczenie pierwszego rzutu (1L) (tx) w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuc (NSCLC): CheckMate 227
Część 1 CheckMate 227 (NCT02477826), badanie fazy 3 w 1L NSCLC, ma podwójne pierwszorzędowe punkty końcowe. Pierwotny punkt końcowy przeżycia bez progresji choroby (PFS) z NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią u pacjentów (pts) z mutacją guza ≥ 10 mut / Mb został spełniony, jak opisano wcześniej. Przedstawiamy główny punkt końcowy przeżycia całkowitego (OS) dla NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią u pacjentów z ekspresją PD-L1 w guzie ≥ 1%.
Pacjenci ze stopniem IV lub nawracającym NSCLC bez EGFR lub znanymi zmianami ALK, ECOG PS 0–1. Pts z PD-L1 ≥1% (n = 1189) randomizowano 1: 1: 1 do NIVO 3 mg / kg Q2W + IPI 1 mg / kg Q6W, NIVO 240 mg Q2W lub chemio na podstawie histologii; Pacjenci z PD-L1 <1% (n = 550) randomizowano 1: 1: 1 do NIVO 3 mg / kg Q2W + IPI 1 mg / kg Q6W, NIVO 360 mg Q3W + chemo lub chemo. Pacjentów stratyfikowano histologicznie w obu populacjach i byli leczeni aż do progresji choroby, nieakceptowalnej toksyczności lub przez 2 lata immunoterapii.
Charakterystyka wyjściowa była zrównoważona w ramionach TX. Minimalna obserwacja pierwotnego punktu końcowego wyniosła 29,3 miesiąca. Dla pacjentów z PD-L1 ≥ 1% OS był istotnie dłuższy przy NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią (HR 0,79, 97,72% CI: 0,65–0,96; P = 0,007); PFS, obiektywne wskaźniki odpowiedzi i czas trwania odpowiedzi faworyzowały NIVO + IPI w porównaniu z chemią. Korzyść z OS zaobserwowano również u pacjentów z PD-L1 <1% i wszystkich zrandomizowanych pacjentów. Wstępnie określone analizy wykazały zwiększoną skuteczność NIVO + IPI w stosunku do NIVO w PD-L1 ≥ 1% i w stosunku do NIVO + chemo w PD-L1 <1%. Wskaźniki zdarzeń niepożądanych 3–4 stopnia we wszystkich randomizowanych przypadkach wynosiły 33% z NIVO + IPI w niskiej dawce, 19% z NIVO i 36% z chemią.
Wnioski: CheckMate 227 osiągnął swój pierwotny punkt końcowy, jakim było znacznie poprawione OS z NIVO + IPI w porównaniu z chemioterapią w 1L zaawansowanym NSCLC z PD-L1 ≥ 1%. OS poprawiono także z NIVO + IPI w PD-L1 <1% i we wszystkich randomizowanych punktach. Profil bezpieczeństwa był zgodny z poprzednimi raportami w NSCLC. NIVO + IPI reprezentuje nową, wolną od chemii opcję terapeutyczną dla pacjentów w 1L zaawansowanym NSCLC.
