Ekspresja EGFR czynnikiem predykcyjnym u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca leczonych cetuksymabem?
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 12.11.2011
Źródło: R Pirker, JR Pereira, J von Pawel et al. EGFR expression as a predictor of survival for first-line chemotherapy plus cetuximab in patients with advanced non-small-cell lung cancer: analysis of data from the phase 3 FLEX study Original Research Article Th
W Lancet Oncology opublikowano nowe dane pochodzące z badania FLEX, w którym dodatkowo oceniono związek stopnia ekspresji EGFR w guzach pochodzących od chorych na NDRP ze skutecznością terapii cetuksymabem skojarzonym z winorelbiną i cisplatyną.
W 2008 roku podczas spotkania ASCO (American Society of Clinical Oncology) po raz pierwszy zaprezentowano wyniki badania III fazy (FLEX), w którym oceniano skuteczność leczenia pierwszej linii u chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca z obecną ekspresją EGFR w guzie nowotworowym. W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali cetuksymab w połączeniu z chemioterapią (winorelbina i cisplatyna), następnie cetuksymab podawano w formie leczenia podtrzymującego przez 12 miesięcy; w drugiej grupie chorzy otrzymywali samą chemioterapię. Mediana czasu całkowitego przeżycia (OS – overall survival) chorych otrzymujących cetuksymab z chemioterapią w porównaniu z badanymi leczonymi wyłącznie chemioterapią była dłuższa zaledwie o 5 tygodni (HR=0.87; p=0.044).
W Lancet Oncology opublikowano nowe dane zawierające dodatkową informację o poziomie ekspresji EGFR prezentowanej w guzach pochodzących od chorych biorących udział w badaniu i jej korelacji ze skutecznością zastosowanego leczenia. Ocenę ekspresji EGFR przeprowadzono na podstawie badania immunohistochemicznego przy użyciu skali od 0 do 300. Wynik <200 oznaczał niską ekspresję EGFR, natomiast >200 wysoką. Ocenę immunohistochemiczną udało się przeprowadzić w 1121 (99,6%) guzach pochodzących od chorych. Wysoką ekspresję obserwowano u 31%. Mediana całkowitego przeżycia u chorych z wysoką ekspresją EGFR, którzy otrzymywali cetuksymabem z chemioterpią, była dłuższa niż u leczonych jedynie cytostatykami (12 vs 9,6 miesięcy; HR=0.73; p=0.011), bez znaczącego wzrostu odsetka działań niepożądanych. W/w korzyści nie zaobserwowano u chorych z niską ekspresją EGFR (mediana OS 9,8 vs 10,3 miesiące; HR=0.99; p=0.88).
Wysoka ekspresja EGFR prezentowana w guzach może być czynnikiem predykcyjnym skuteczności leczenia cetuksymabem w połączeniu z winorelbiną i cisplatyną u chorych na zaawansowanego raka niedrobnokomórkowego płuca, co wymaga jednak walidacji w prospektywnym badaniu.
W Lancet Oncology opublikowano nowe dane zawierające dodatkową informację o poziomie ekspresji EGFR prezentowanej w guzach pochodzących od chorych biorących udział w badaniu i jej korelacji ze skutecznością zastosowanego leczenia. Ocenę ekspresji EGFR przeprowadzono na podstawie badania immunohistochemicznego przy użyciu skali od 0 do 300. Wynik <200 oznaczał niską ekspresję EGFR, natomiast >200 wysoką. Ocenę immunohistochemiczną udało się przeprowadzić w 1121 (99,6%) guzach pochodzących od chorych. Wysoką ekspresję obserwowano u 31%. Mediana całkowitego przeżycia u chorych z wysoką ekspresją EGFR, którzy otrzymywali cetuksymabem z chemioterpią, była dłuższa niż u leczonych jedynie cytostatykami (12 vs 9,6 miesięcy; HR=0.73; p=0.011), bez znaczącego wzrostu odsetka działań niepożądanych. W/w korzyści nie zaobserwowano u chorych z niską ekspresją EGFR (mediana OS 9,8 vs 10,3 miesiące; HR=0.99; p=0.88).
Wysoka ekspresja EGFR prezentowana w guzach może być czynnikiem predykcyjnym skuteczności leczenia cetuksymabem w połączeniu z winorelbiną i cisplatyną u chorych na zaawansowanego raka niedrobnokomórkowego płuca, co wymaga jednak walidacji w prospektywnym badaniu.
