Ekspresja receptorów hormonów płciowych w surowiczym raku jajnika
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | estrogeny, receptor, progestageny |
Surowiczy rak jajnika to najczęstszy jego typ histologiczny a wyróżnia się typy o wysokim stopniu złośliwości oraz niskim stopniu złośliwości.
Na łamach European Journal of Obstetrics&Gynecology and Reproductive Biology ukazał się przegląd systematyczny z metaanalizą dotyczący częstości ekspresji receptorów dla hormonów płciowych w raku surowiczym jajnika.
W sumie zidentyfikowano 9 badań. Rak surowiczy jajnika o niskim stopniu złośliwości w 81% wykazywał ekspresję receptorów dla estrogenów, a w 54% przypadków receptory dla progestagenów. W przypadku raka surowiczego o wysokim stopniu złośliwości odsetki te wynosiły odpowiednio 62% i 31%.
W większości rak surowiczy o niskim stopniu złośliwości wykazuje ekspresję receptorów dla hormonów płciowych. Biorąc pod uwagę, że guz ten ma bardziej indolentny charakter oraz jest mniej wrażliwy na chemioterapię, zastosowanie hormonoterapii mogłoby być opcją terapeutyczną w przypadku tego guza. W przypadku raka surowiczego obserwowany jest wysoki stopień złośliwości, który charakteryzuje się dynamicznym wzrostem oraz większą wrażliwością na chemioterapię. Być może u dużej części pacjentek można by było w takim przypadku dodatkowo zastosować hormonoterapię.
W sumie zidentyfikowano 9 badań. Rak surowiczy jajnika o niskim stopniu złośliwości w 81% wykazywał ekspresję receptorów dla estrogenów, a w 54% przypadków receptory dla progestagenów. W przypadku raka surowiczego o wysokim stopniu złośliwości odsetki te wynosiły odpowiednio 62% i 31%.
W większości rak surowiczy o niskim stopniu złośliwości wykazuje ekspresję receptorów dla hormonów płciowych. Biorąc pod uwagę, że guz ten ma bardziej indolentny charakter oraz jest mniej wrażliwy na chemioterapię, zastosowanie hormonoterapii mogłoby być opcją terapeutyczną w przypadku tego guza. W przypadku raka surowiczego obserwowany jest wysoki stopień złośliwości, który charakteryzuje się dynamicznym wzrostem oraz większą wrażliwością na chemioterapię. Być może u dużej części pacjentek można by było w takim przypadku dodatkowo zastosować hormonoterapię.
