Entrektynib – lek zarejestrowany teraz także w Europie
Redaktor: Anna Soboń
Data: 06.08.2020
Źródło: FDA
Opracowała: Katarzyna Stencel
Opracowała: Katarzyna Stencel
Europejska Agencja Leków zarejestrowała entrektynib do leczenia dorosłych chorych oraz dzieci w wieku ≥12 lat z guzami litymi i obecnością fuzji w genie NTRK oraz do leczenia dorosłych chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca z obecnością fuzji w genie ROS1, którzy nie byli dotychczas leczeni drobnocząsteczkowymi inhibitorami ROS1.
Rejestrację oparto o wyniki badania klinicznego 2. fazy STARTRK-2, 1. fazy STARTRK-1, 1. fazy ALKA-372-001 oraz badania fazy 1/1b STARTRK-NG. W badaniach wykazano długotrwałą odpowiedź na entrektynib u chorych z różnymi guzami litymi, takimi jak mięsaki, niedrobnokomórkowy rak płuca, rak piersi, trzustki, tarczycy, okrężnicy, jajnika, endometrium, rak dróg żółciowych, nowotwory neuroendokrynne, nowotwory przewodu pokarmowego, neuroblastoma oraz nie drobnokomórkowy rak płuca z obecnością fuzji w genie ROS1.
Entrektynib został zarejestrowany w tych wskazaniach przez Amerykańską Agencję Żywności i Leków (ang. American Food and Drug Administration, FDA) w sierpniu 2019 roku na podstawie analizy danych z badań STARTRK-2, STARTRK-1 i ALKA-372-001, w której wykazano, że odsetek odpowiedzi na leczenie u chorych z obecnością fuzji w genie NTRK wynosi 57%. Analiza danych dotyczyła 53 ROS1-dodatnich chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca i 54 chorych z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym nowotworem litym i obecnością fuzji w genie NTRK (19 różnych rozpoznań histopatologicznych). Mediana wieku chorych z obecnością fuzji w genie NTRK wynosiła 57 lat, kobiety stanowiły 60% chorych, a 40% chorych otrzymała wcześniej co najmniej 2 linie leczenia, podczas gdy 37% chorych nie było wcześniej leczonych.
Do wieloośrodkowego, koszykowego, otwartego badania klinicznego 2. fazy STARTRK-2 włączono 300 chorych na nowotwory lite z obecnością fuzji w genie NTRK1/2-3 lub ROS1. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek odpowiedzi na leczenie (ang. overall response rate, ORR), a drugorzędowe punkty końcowe obejmowały czas trwania odpowiedzi na leczenie (ang. duration of response, DOR), odsetek korzyści klinicznych, odpowiedź wewnątrzczaszkową, czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) i czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS).
W badaniu klinicznym STARTRK-1 przeprowadzanym w Stanach Zjednoczonych i Korei oceniano bezpieczeństwo leczenia i ustalono zalecaną dawkę entrektynibu, która wynosi 400 mg/m2 na dobę.
W badaniu 1. fazy ALKA-372-001 oceniano skuteczność i bezpieczeństwo entrektynibu u chorych na zaawansowane lub przerzutowe guzy lite z obecnością fuzji w genach TRK A/B/C, ROS1 lub ALK.
W analizie połączonej badań wykazano, że ORR wynosi 63,5%, a mediana DOR wynosi 12,9 miesiąca. U chorych na zaawansowanego ROS1-dodatniego raka płuca ORR wynosi 73,4% po okresie obserwacji wynoszącym co najmniej 12 miesięcy, a mediana DOR wynosi 16,5 miesiąca. U chorych, u których od początku stwierdzano obecność przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym, odsetek wewnątrzczaszkowych odpowiedzi na leczenie wynosił 62,5% u chorych NTRK-dodatnich i 77,8% u chorych ROS1-dodatnich.
U dzieci leczonych entrektynibem (n=5) odpowiedź na leczenie stwierdzono u wszystkich chorych, z czego u 2 chorych doszło do całkowitej odpowiedzi na leczenie.
Najczęstsze działania niepożądane entrektynibu obejmowały zmęczenie, zaparcia, obrzęki, zawroty głowy, nudności, duszność, niedokrwistość, zwiększenie masy ciała, wymioty, kaszel bóle stawowe, gorączkę i bóle mięśniowe.
Entrektynib został zarejestrowany w tych wskazaniach przez Amerykańską Agencję Żywności i Leków (ang. American Food and Drug Administration, FDA) w sierpniu 2019 roku na podstawie analizy danych z badań STARTRK-2, STARTRK-1 i ALKA-372-001, w której wykazano, że odsetek odpowiedzi na leczenie u chorych z obecnością fuzji w genie NTRK wynosi 57%. Analiza danych dotyczyła 53 ROS1-dodatnich chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca i 54 chorych z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym nowotworem litym i obecnością fuzji w genie NTRK (19 różnych rozpoznań histopatologicznych). Mediana wieku chorych z obecnością fuzji w genie NTRK wynosiła 57 lat, kobiety stanowiły 60% chorych, a 40% chorych otrzymała wcześniej co najmniej 2 linie leczenia, podczas gdy 37% chorych nie było wcześniej leczonych.
Do wieloośrodkowego, koszykowego, otwartego badania klinicznego 2. fazy STARTRK-2 włączono 300 chorych na nowotwory lite z obecnością fuzji w genie NTRK1/2-3 lub ROS1. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek odpowiedzi na leczenie (ang. overall response rate, ORR), a drugorzędowe punkty końcowe obejmowały czas trwania odpowiedzi na leczenie (ang. duration of response, DOR), odsetek korzyści klinicznych, odpowiedź wewnątrzczaszkową, czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) i czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS).
W badaniu klinicznym STARTRK-1 przeprowadzanym w Stanach Zjednoczonych i Korei oceniano bezpieczeństwo leczenia i ustalono zalecaną dawkę entrektynibu, która wynosi 400 mg/m2 na dobę.
W badaniu 1. fazy ALKA-372-001 oceniano skuteczność i bezpieczeństwo entrektynibu u chorych na zaawansowane lub przerzutowe guzy lite z obecnością fuzji w genach TRK A/B/C, ROS1 lub ALK.
W analizie połączonej badań wykazano, że ORR wynosi 63,5%, a mediana DOR wynosi 12,9 miesiąca. U chorych na zaawansowanego ROS1-dodatniego raka płuca ORR wynosi 73,4% po okresie obserwacji wynoszącym co najmniej 12 miesięcy, a mediana DOR wynosi 16,5 miesiąca. U chorych, u których od początku stwierdzano obecność przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym, odsetek wewnątrzczaszkowych odpowiedzi na leczenie wynosił 62,5% u chorych NTRK-dodatnich i 77,8% u chorych ROS1-dodatnich.
U dzieci leczonych entrektynibem (n=5) odpowiedź na leczenie stwierdzono u wszystkich chorych, z czego u 2 chorych doszło do całkowitej odpowiedzi na leczenie.
Najczęstsze działania niepożądane entrektynibu obejmowały zmęczenie, zaparcia, obrzęki, zawroty głowy, nudności, duszność, niedokrwistość, zwiększenie masy ciała, wymioty, kaszel bóle stawowe, gorączkę i bóle mięśniowe.
