Erlotynib wykazuje skuteczność w pierwszej linii leczenia u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca z mutacją EGFR
Autor: Marzena Demska
Data: 28.01.2011
Źródło: C. Zhon, Y-L Wu, G. Chen et al. Efficacy results from the randomised phase III OPTIMAL (CTONG 0802) study comparing first line-line erlotinib versus carboplatin (CBDCA) plus gemcitabine (GEM), in Chinese advanced non-small-cell lung cancer (NSCLC) patient
Erlotynib w pierwszej linii leczenia wydłuża przeżycie wolne od progresji (PFS) prawie trzykrotnie w porównaniu do standardowej chemioterapii u chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca z mutacją EGFR.
W niedrobnokomórkowym raku płuca (NDRP) często obserwuje się nieprawidłowości EGFR (receptor naskórkowego czynnika wzrostu – Epidermal Growth Factor Recptor) – silna ekspresja białka, wysoki poziom polisomii lub amplifikacja oraz mutacja genu EGFR. Erlotynib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej receptora typu I dla ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR lub HER1). Silnie hamuje wewnątrzkomórkową fosforylację EGFR, co prowadzi do zatrzymania podziałów komórki i/lub jej śmierci. W badaniu III fazy (BR.21) oceniano skuteczność erlotynibu w monoterpii u chorych na zaawansowanego NDRP, u których doszło do niepowodzenia jednej lub dwóch linii chemioterapii i nie można było ich zakwalifikować do kolejnego rzutu leczenia cytsotatykami. W grupie chorych otrzymujących erlotynib zaobserwowano wydłużenie mediany całkowitego przeżycia (OS) o 2 miesiące w porównaniu do grupy otrzymującej placebo (p<0,001). Badanie to było podstawą do rejestracji erlotynibu w leczeniu chorych na NDRP.
W trakcie 35 kongresu ESMO (European Society for Medical Oncology) odbywającego się w Mediolanie zaprezentowano wyniki badania III fazy (OPTIMAL trial), do którego kwalifikowano chorych na zaawansowanego raka płuca z mutacją EGFR – z 549 włączonych do badania 165 (34%) zrandomizowanych prezentowało w/w mutację. W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali erlotynib w dawce 150 mg dziennie (83 chorych), w drugim standardową chemioterapię składającą się z karboplatyny połączonej z gemcytabiną (82 badanych) w pierwszej linii leczenia. Prezentowane wyniki badania były spektakularne – przeżycie wolne od progresji (PFS) w grupie otrzymującej erlotynib wynosił 13,1 miesięcy, natomiast w grupie kontrolnej wynosił 4,6 miesięcy. Odsetek obiektywnych odpowiedzi klinicznych był wyższy w grupie otrzymującej erlotynib (83% vs 36% - karboplatyna z gemcytabiną), natomiast kontrolę nad chorobą (CR+PR+SD) obserwowano odpowiednio u 96% i 82% leczonych chorych. Tolerancja leczenia była dużo lepsza w grupie chorych leczonych erlotynibem niż w grupie otrzymującej chemioterapię.
OPTIMAL jest pierwszym badaniem III fazy, w którym potwierdzono skuteczność erlotynibu w pierwszej linii leczenia u chorych na zaawansowanego raka drobnokomórkowego płuca z mutacją EGFR. Powyższe badanie przeprowadzono w populacji azjatyckiej. Obecnie toczy się podobne badanie u osobników rasy kaukaskiej.
W trakcie 35 kongresu ESMO (European Society for Medical Oncology) odbywającego się w Mediolanie zaprezentowano wyniki badania III fazy (OPTIMAL trial), do którego kwalifikowano chorych na zaawansowanego raka płuca z mutacją EGFR – z 549 włączonych do badania 165 (34%) zrandomizowanych prezentowało w/w mutację. W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali erlotynib w dawce 150 mg dziennie (83 chorych), w drugim standardową chemioterapię składającą się z karboplatyny połączonej z gemcytabiną (82 badanych) w pierwszej linii leczenia. Prezentowane wyniki badania były spektakularne – przeżycie wolne od progresji (PFS) w grupie otrzymującej erlotynib wynosił 13,1 miesięcy, natomiast w grupie kontrolnej wynosił 4,6 miesięcy. Odsetek obiektywnych odpowiedzi klinicznych był wyższy w grupie otrzymującej erlotynib (83% vs 36% - karboplatyna z gemcytabiną), natomiast kontrolę nad chorobą (CR+PR+SD) obserwowano odpowiednio u 96% i 82% leczonych chorych. Tolerancja leczenia była dużo lepsza w grupie chorych leczonych erlotynibem niż w grupie otrzymującej chemioterapię.
OPTIMAL jest pierwszym badaniem III fazy, w którym potwierdzono skuteczność erlotynibu w pierwszej linii leczenia u chorych na zaawansowanego raka drobnokomórkowego płuca z mutacją EGFR. Powyższe badanie przeprowadzono w populacji azjatyckiej. Obecnie toczy się podobne badanie u osobników rasy kaukaskiej.
