Ewerolimus z eksemestanem u kobiet chorych na raka piersi

Podczas San Antonio Breast Cancer Symposium zaprezentowano zaktualizowane wyniki badania BOLERO-2, w którym oceniano skuteczność ewerolimusu skojarzonego z eksemestanem u kobiet po menopuazie chorych na zaawansowanego raka piersi, których guzy prezentowały obecność receptorów hormonalnych i u których doszło do niepowodzenia wcześniejszej terapii.

Ewerolimus jest doustnym inhibitorem kinazy mTOR (mammalian target of rapamycin). Wykazano, że ścieżka sygnałowa mTOR jest aktywowana w komórkach raka piersi opornych na hormonoterapię. Do wieloośrodkowego, randomizowanego badania III fazy zakwalifikowano 724 kobiety po menopauzie chore na zaawansowanego raka piersi. Wszystkie zakwalifikowane chore otrzymywały wcześniej anastrozol lub lertozol. Do innych leków stosowanych przez włączone do badania kobiety należał tamoksyfen (48%) oraz fulwestrant (16%), natomiast chemioterapię przyjmowało 68%. W jednym ramieniu badania chore otrzymywały ewerolimus w połączeniu z eksemestanem, w drugim eksemestan z placebo. Odsetek odpowiedzi klinicznych u chorych w grupie badanej był wyższy (12% vs 1,3%). Czas przeżycia do progresji (PFS – progression free survival) również był dłuższy w grupie leczonej ewerolimusem skojarzonym z eksemestanem i wynosił 11 miesięcy (4,1 miesięcy – grupa leczona eksemestanem i placebo; HR=0.36; P < .001). Do najczęstszych działań niepożądanych 3 i 4 stopnia u chorych leczonych dwoma lekami należały: zapalenia błony śluzowej żołądka (8% vs 1%), niedokrwistość (5% vs 1%), duszność (4% vs 1%), hipoglikemia (4% vs <1%), zmęczenie (3% vs 1%) i zapalenie płuc (3% vs 0%).