FDA zarejestrowała nowy lek w terapii pierwszej linii w CML
Autor: Marta Koblańska
Data: 24.01.2018
Źródło: www.fda.gov/KS
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (Food and Drug Administration, FDA) zarejestrowała bosutynib (Bosulif, Pfizer) do leczenia chorych z nowo rozpoznaną fazą przewlekłą przewlekłej białaczki szpikowej z obecnością chromosomu Philadelphia (Philadelphia chromosome–positive chronic myeloid leukemia, Ph+ CML).
Bosutynib zarejestrowano po raz pierwszy w 2012 roku do leczenia dorosłych chorych w fazie akceleracji i fazie blastycznej Ph+ CML. Wniosek producenta leku firmy Pfizer o rozszerzenie wskazania FDA analizowała w ramach programu przeglądów priorytetowych.
Rejestrację oparto na zastępczych wynikach (surrogate outcomes) wieloośrodkowego, otwartego, randomizowanego badania klinicznego III fazy BFORE. Podawanie bosutynibu w dawce 400 mg w tym badaniu wiązało się z poprawą odsetka większych odpowiedzi molekularnych po 12 miesiącach w porównaniu z imatynibem (47,2% vs 36,9%) z ilorazem szans (odds ratio, OR] wynoszącym 1,55 (95% CI, 1,07–2,23; p=0,02) oraz 12-miesięcznego odsetka całkowitych odpowiedzi cytogenetycznych (77,2% vs 66,4% w grupie chorych leczonych imatynibem) z OR wynoszącym 1,74 (95% CI, 1,16–2,61; p=0,0075). Do analizy włączono wyłącznie chorych z typowymi transkryptami Ph+. Utrzymanie rejestracji zależy od potwierdzenia korzyści klinicznych w prowadzonym obecnie długookresowym badaniu klinicznym.
Toksyczności stopnia ≥ 3 obejmowały zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (24% vs 4% u chorych leczonych odpowiednio bosutynib i imatynibem), małopłytkowość (13,8% vs 5,7%), neutropenię (6,7% vs 12,1%) i biegunkę (7,8% vs < 1%).
Morfologie krwi obwodowej należy wykonywać co tydzień w pierwszym miesiącu leczenia, a następnie raz na miesiąc lub na podstawie wskazań klinicznych. W rzadkich przypadkach u chorych leczonych bosutynibem dochodziło do reakcji lub nawet wstrząsu anafilaktycznego. Może też dojść do biegunki, bólów brzucha, nudności i wymiotów, które pojawiają się po okresie z medianą 3 dni i trwają przez okres, którego mediana wynosi również 3 dni.
Rejestrację oparto na zastępczych wynikach (surrogate outcomes) wieloośrodkowego, otwartego, randomizowanego badania klinicznego III fazy BFORE. Podawanie bosutynibu w dawce 400 mg w tym badaniu wiązało się z poprawą odsetka większych odpowiedzi molekularnych po 12 miesiącach w porównaniu z imatynibem (47,2% vs 36,9%) z ilorazem szans (odds ratio, OR] wynoszącym 1,55 (95% CI, 1,07–2,23; p=0,02) oraz 12-miesięcznego odsetka całkowitych odpowiedzi cytogenetycznych (77,2% vs 66,4% w grupie chorych leczonych imatynibem) z OR wynoszącym 1,74 (95% CI, 1,16–2,61; p=0,0075). Do analizy włączono wyłącznie chorych z typowymi transkryptami Ph+. Utrzymanie rejestracji zależy od potwierdzenia korzyści klinicznych w prowadzonym obecnie długookresowym badaniu klinicznym.
Toksyczności stopnia ≥ 3 obejmowały zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (24% vs 4% u chorych leczonych odpowiednio bosutynib i imatynibem), małopłytkowość (13,8% vs 5,7%), neutropenię (6,7% vs 12,1%) i biegunkę (7,8% vs < 1%).
Morfologie krwi obwodowej należy wykonywać co tydzień w pierwszym miesiącu leczenia, a następnie raz na miesiąc lub na podstawie wskazań klinicznych. W rzadkich przypadkach u chorych leczonych bosutynibem dochodziło do reakcji lub nawet wstrząsu anafilaktycznego. Może też dojść do biegunki, bólów brzucha, nudności i wymiotów, które pojawiają się po okresie z medianą 3 dni i trwają przez okres, którego mediana wynosi również 3 dni.
