FDA zarejestrowała pembrolizumab do leczenia chorych na klasycznego chłoniaka Hodgkina
Autor: Marta Koblańska
Data: 28.03.2017
Źródło: www.fda.gov/KS
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (ang. Food and Drug Administration, FDA) zarejestrowała w procedurze przyspieszonej pembrolizumab (Keytruda, Merck & Co) do leczenia dorosłych i dzieci chorych na opornego klasycznego chłoniaka Hodgkina (CHL), u których doszło do nawrotu po 3 lub więcej liniach terapii.
Rejestrację oparto na wynikach uzyskanych od 210 dorosłych chorych na CHL włączonych do wieloośrodkowego otwartego badania klinicznego bez randomizacji. U chorych rozpoznano opornego na leczenie CHL lub nawrót choroby po autologicznym przeszczepieniu komórek macierzystych (n=129) i/lub po leczeniu brenduksymabem (brentuksymab vedotin) (n=175) oraz którzy otrzymywali liczne wcześniejsze linie leczenia z medianą wynoszącą 4 (zakres 1-12). Po okresie obserwacji z medianą 9,4 miesiąca (zakres 1-15) całkowity odsetek odpowiedzi wyniósł 69% (95% CI 62-75). Odsetek ten obejmował częściowe odpowiedzi u 47% chorych i całkowite odpowiedzi u 22% chorych. Mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 11,1 miesiąca (zakres 0-11,1). Skuteczność leku u dzieci oszacowano przez ekstrapolację wyników uzyskanych u dorosłych. Bezpieczeństwo terapii analizowano u 210 dorosłych chorych na CHL.
Najczęściej odnotowywane działania niepożądane (co najmniej 20%) obejmowały zmęczenie, gorączkę, kaszel, bóle kostno-mięśniowe, biegunkę, wysypkę i zwiększenie aktywności aminotransferaz. Pozostałe działania niepożądane (dotyczące co najmniej 10% chorych) obejmowały duszność, bóle stawów, nudności, wymioty, świąd, niedoczynność tarczycy, zakażenia górnych dróg oddechowych, ból głowy, neuropatie obwodową oraz zwiększenie stężenia bilirubiny i kreatyniny. Działania niepożądane o podłożu immunologicznym występujące u 0,5% do 9% chorych obejmowały reakcje związane z wlewem leku, nadczynność tarczycy, niezakaźne zapalenie płuc, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie mięśni, zapalenie rdzenia oraz zapalenie mięśnia sercowego. U 15% chorych działania niepożądane wymagały systemowej sterydoterapii. U 5% chorych przerwano leczenie pembrolizumabem w związku z działaniami niepożądanymi, a 26% chorych wymagało okresowych przerw w leczeniu. Bezpieczeństwo terapii analizowano także u 40 dzieci chorych na zaawansowanego czerniaka, guzy lite z ekspresją PD-L1 lub chłoniaki. Profil bezpieczeństwa był podobny do obserwowanego u dorosłych. Działania niepożądane, które były częściej odnotowywane u dzieci niż u dorosłych (różnica wynosząca co najmniej 15%) obejmowały zmęczenie, wymioty, bóle brzucha, zwiększenie aktywności aminotransferaz i hiponaremię. Ekspozycja dzieci na pembrolizumab podawany w dawce 2 mg/kg co 3 tygodnie była porównywalna z ekspozycją u dorosłych.
FDA zobowiązała sponsora do oceny długookresowego bezpieczeństwa pembrolizumabu u chorych przed okresem dojrzewania oraz którzy nie ukończyli jeszcze okresu dojrzewania. W charakterystyce produktu leczniczego dodano nowe ostrzeżenie dotyczące powikłań po allogenicznym przeszczepieniu hematopoetycznych komórek macierzystych po pembrolizumabie. W związku z tym, że odnotowano przypadki zgonów chorych należy ściśle obserwować pod kątem występowania wczesnych objawów powikłań związanych z przeszczepieniem takich jak: nadostra choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD), ciężka (stopnia 3. lub 4.) GvHD, zespół gorączkowy wymagający sterydoterapii, wenookluzyjna choroba wątroby oraz inne działania niepożądane o podłożu immunologicznym. FDA ponownie zobowiązała sponsora do przeprowadzenia badań dotyczących bezpieczeństwa allogenicznego HSCT po leczeniu pembrolizumabem.
Zalecane dawkowanie pembrolizumabu u chorych na CHL wynosi 200 mg co 3 tygodnie u dorosłych oraz 2 mg/kg masy ciała (do 200 mg) co 3 tygodnie u dzieci i młodzieży. FDA nadała pembrolizumabowi status leku sierocego w leczeniu chłoniaka Hodgkina oraz status terapii przełomowej w omawianym wskazaniu. W niosek o rejestrację leku analizowano w procedurze przyspieszonej, stąd konieczność przeprowadzenia dalszych badań dla potwierdzenia korzyści klinicznych z zastosowania pembrolizumabu w tym wskazaniu.
Najczęściej odnotowywane działania niepożądane (co najmniej 20%) obejmowały zmęczenie, gorączkę, kaszel, bóle kostno-mięśniowe, biegunkę, wysypkę i zwiększenie aktywności aminotransferaz. Pozostałe działania niepożądane (dotyczące co najmniej 10% chorych) obejmowały duszność, bóle stawów, nudności, wymioty, świąd, niedoczynność tarczycy, zakażenia górnych dróg oddechowych, ból głowy, neuropatie obwodową oraz zwiększenie stężenia bilirubiny i kreatyniny. Działania niepożądane o podłożu immunologicznym występujące u 0,5% do 9% chorych obejmowały reakcje związane z wlewem leku, nadczynność tarczycy, niezakaźne zapalenie płuc, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie mięśni, zapalenie rdzenia oraz zapalenie mięśnia sercowego. U 15% chorych działania niepożądane wymagały systemowej sterydoterapii. U 5% chorych przerwano leczenie pembrolizumabem w związku z działaniami niepożądanymi, a 26% chorych wymagało okresowych przerw w leczeniu. Bezpieczeństwo terapii analizowano także u 40 dzieci chorych na zaawansowanego czerniaka, guzy lite z ekspresją PD-L1 lub chłoniaki. Profil bezpieczeństwa był podobny do obserwowanego u dorosłych. Działania niepożądane, które były częściej odnotowywane u dzieci niż u dorosłych (różnica wynosząca co najmniej 15%) obejmowały zmęczenie, wymioty, bóle brzucha, zwiększenie aktywności aminotransferaz i hiponaremię. Ekspozycja dzieci na pembrolizumab podawany w dawce 2 mg/kg co 3 tygodnie była porównywalna z ekspozycją u dorosłych.
FDA zobowiązała sponsora do oceny długookresowego bezpieczeństwa pembrolizumabu u chorych przed okresem dojrzewania oraz którzy nie ukończyli jeszcze okresu dojrzewania. W charakterystyce produktu leczniczego dodano nowe ostrzeżenie dotyczące powikłań po allogenicznym przeszczepieniu hematopoetycznych komórek macierzystych po pembrolizumabie. W związku z tym, że odnotowano przypadki zgonów chorych należy ściśle obserwować pod kątem występowania wczesnych objawów powikłań związanych z przeszczepieniem takich jak: nadostra choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD), ciężka (stopnia 3. lub 4.) GvHD, zespół gorączkowy wymagający sterydoterapii, wenookluzyjna choroba wątroby oraz inne działania niepożądane o podłożu immunologicznym. FDA ponownie zobowiązała sponsora do przeprowadzenia badań dotyczących bezpieczeństwa allogenicznego HSCT po leczeniu pembrolizumabem.
Zalecane dawkowanie pembrolizumabu u chorych na CHL wynosi 200 mg co 3 tygodnie u dorosłych oraz 2 mg/kg masy ciała (do 200 mg) co 3 tygodnie u dzieci i młodzieży. FDA nadała pembrolizumabowi status leku sierocego w leczeniu chłoniaka Hodgkina oraz status terapii przełomowej w omawianym wskazaniu. W niosek o rejestrację leku analizowano w procedurze przyspieszonej, stąd konieczność przeprowadzenia dalszych badań dla potwierdzenia korzyści klinicznych z zastosowania pembrolizumabu w tym wskazaniu.
