FDA zarejestrowała pembrolizumab w leczeniu uzupełniającym czerniaka złośliwego
Data: 08.03.2019
Źródło: FDA/Katarzyna Stencel
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (ang. Food and Drug Administration) zarejestrowała pembrolizumab (KEYTRUDA) w leczeniu uzupełniającym chorych na czerniaka złośliwego z zajęciem węzłów chłonnych, u których wykonano radykalny zabieg operacyjny. Rejestrację oparto na wynikach badania klinicznego EORTC1325/KEYNOTE 054.
Do randomizowanego, podwójnie zaślepionego, kontrolowanego placebo badania klinicznego 3. fazy EORTC1325/KEYNOTE-054 włączono 1019 chorych na czerniaka złośliwego w stopniu zaawansowania IIIA-IIIC według VII klasyfikacji TNM, których poddano doszczętnemu zabiegowi chirurgicznemu. Chorzy na czerniaka gałki ocznej lub śluzówek nie byli włączani do badania. Chorych losowo przydzielono w stosunku 1:1 do ramienia z pembrolizumabem w dawce 200 mg co trzy tygodnie lub placebo przez okres maksymalnie 12 miesięcy do nawrotu choroby lub nieakceptowalnej toksyczności. Do badania włączano tylko chorych po doszczętnej resekcji, z ujemnymi marginesami cięcia chirurgicznego, po limfadenektomii oraz zakończeniu radiotaerapii, jeśli były takie wskazania, w ciągu 13 tygodni przed rozpoczęciem leczenia.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był czas wolny od nawrotu choroby (ang. recurrence-free survival, RFS) w ocenie badacza, według kryteriów RECIST 1.1. RFS definiowano jako czas od randomizacji do pierwszego nawrotu choroby (miejscowego, lokalnego bądź przerzutów odległych) lub zgonu z jakiejkolwiek przyczyny. U chorych otrzymujących pembrolizumab nawrót choroby lub zgon występowały rzadziej niż u chorych otrzymujących placebo (26%, 135 chorych versus 43%, 216 chorych) (HR 0,57; 95% CI: 0,46-0,70; p < 0,001). Korzyść z zastosowania pembroli`umabu obserwowano niezależnie od ekspresji PD-L1. Mediana RFS wyniosła 20,4 miesiąca w ramieniu z placebo i nie została osiągnięta w ramieniu z pembrolizumabem. U 76% chorych pembrolizumab stosowano przez 6 miesięcy lub dłużej. Leczenie pembrolizumabem z uwagi na działania niepożądane przerwano u 14% chorych. Najczęstsze działania niepożądane obejmowały biegunkę, świąd, nudności, bóle stawowe, niedoczynność tarczycy, kaszel, wysypkę, zmęczenie, objawy grypopodobne, utratę masy ciała oraz nadczynność tarczycy.
Rekomendowana dawka pembrolizumabu w leczeniu uzupełniającym czerniaka wynosi 200 mg w dożylnym wlewie trwającym 30 minut, co trzy tygodnie do nawrotu choroby lub nieakceptowalnej toksyczności przez okres maksymalnie 12 miesięcy.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był czas wolny od nawrotu choroby (ang. recurrence-free survival, RFS) w ocenie badacza, według kryteriów RECIST 1.1. RFS definiowano jako czas od randomizacji do pierwszego nawrotu choroby (miejscowego, lokalnego bądź przerzutów odległych) lub zgonu z jakiejkolwiek przyczyny. U chorych otrzymujących pembrolizumab nawrót choroby lub zgon występowały rzadziej niż u chorych otrzymujących placebo (26%, 135 chorych versus 43%, 216 chorych) (HR 0,57; 95% CI: 0,46-0,70; p < 0,001). Korzyść z zastosowania pembroli`umabu obserwowano niezależnie od ekspresji PD-L1. Mediana RFS wyniosła 20,4 miesiąca w ramieniu z placebo i nie została osiągnięta w ramieniu z pembrolizumabem. U 76% chorych pembrolizumab stosowano przez 6 miesięcy lub dłużej. Leczenie pembrolizumabem z uwagi na działania niepożądane przerwano u 14% chorych. Najczęstsze działania niepożądane obejmowały biegunkę, świąd, nudności, bóle stawowe, niedoczynność tarczycy, kaszel, wysypkę, zmęczenie, objawy grypopodobne, utratę masy ciała oraz nadczynność tarczycy.
Rekomendowana dawka pembrolizumabu w leczeniu uzupełniającym czerniaka wynosi 200 mg w dożylnym wlewie trwającym 30 minut, co trzy tygodnie do nawrotu choroby lub nieakceptowalnej toksyczności przez okres maksymalnie 12 miesięcy.
