Ganetespib w leczeniu międzybłoniaka opłucnej: wyniki badania klinicznego fazy 1b

Ganetespib to inhibitor białka szoku cieplnego 90 (ang. Heatshock protein 90), który ma potencjalną efektywność w leczeniu międzybłoniaka opłucnej. Ponadto cząsteczka działa synergistycznie z pemetreksedem oraz pochodnymi platyny. Na łamach Clinical Cancer Research ukazały się wyniki badania klinicznego fazy 1b w którym ustalono maksymalną tolerowana dawkę ganetespibu w połączeniu z pemetreksedem oraz związkiem platyny w leczeniu międzybłoniaka opłucnej.

Do badania z rekrutowano 27 pacjentów przy czym poza ganetespibem oraz pemetreksedem, 16 osób było leczonych cisplatyną, a 11 karboplatyną. Za najwyższą tolerowana dawkę ganetespibu uznano dawkę 200 mg/m2. Częściową odpowiedź na leczenie zaobserwowano u 14 z 27 (52%) pacjentów. W przypadku grupy pacjentów z rakiem o cechach epiteliodalnych badaniu histologicznym częściową odpowiedź uzyskano u 13 z 21 (62%) uczestników badania. Przy zastosowaniu maksymalnej polerowanej dawki, mediana czasu wolnego od progresji wynosiła 6,3 miesięcy co było wyższe niż mediana czasu wolnego od progresji choroby obserwowana zwykle gdy międzybłoniaka opłucnej leczy się z zastosowaniem pemetreksedu i cisplatyny (5,7 miesięcy). Jeden z pacjentów, który uzyskał odpowiedź na leczenie wykazał kontrolę choroby przez ponad 50 miesięcy. Nie odnotowano ciężkich działań niepożądanych lub śmierci związanych z leczeniem.

Ganetespib w połączeniu z pemetreksedem oraz pochodną platyny wykazuje obiecującą skuteczność w leczeniu pacjentów z międzybłoniakiem opłucnej. Wyniki omawianego badania powinny zostać zweryfikowane w większych w badaniach klinicznych.