Immunoterapia skuteczna w raku trzustki?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 11.02.2015
Źródło: J Clin Oncol 2015
W wieloośrodkowym badaniu klinicznym 2. fazy wykazano, że immunoterapia szczepionką GVAX i CRS-207 wydłuża przeżycie chorych na przerzutowego raka trzustki.
GVAX indukuje limfocyty T wiążące antygeny gruczolakoraka przewodowego trzustki (ang. pancreatic ductal adenocarcinoma, PDA), natomiast CRS-207 wywołuje odpowiedź immunologiczną na mezotelinę – antygen związany z guzem, którego nadekspresję obserwuje się w większości przypadków PDA.
W badaniu klinicznym 1. fazy chorzy, którzy otrzymywali GVAX z CRS-207 wykazywali dłuższe przeżycie niż chorzy otrzymujący jedynie CRS-207. W oparciu o te wyniki badacze z uniwersytetu Johns Hopkins w Baltimore zaprojektowali badanie kliniczne porównujące leczenie niską dawką cyklofosfamidu z następowym podaniem GVAX z CRS-207 z cyklofosfamidem skojarzonym jedynie z CRS-207 u 93 chorych na PDA.
Protokół badania obejmował podanie 6 szczepionek w trzytygodniowych odstępach czasowych. Dodatkowe cykle leczenia proponowano po czterotygodniowej przerwie. Po przeprowadzeniu analizy pośredniej zalecono przerwanie badania, z uwagi na fakt spełnienia kryteriów skuteczności dla przedwczesnego przerwania badania. Od tego momentu chorym leczonym cyklofosfamidem/GVAX zaproponowano leczenie skojarzone.
Według raportu opublikowanego online 12 stycznia w Journal of Clinical Oncology całkowita śmiertelność wśród chorych leczonych w sposób skojarzony (25/60, 41,7%) była znacząco niższa niż w grupie leczonej jedynie cyklofosfamidem/GVAX (17/28, 60,7%).
Uaktualnione wyniki analizy wykazały znaczące wydłużenie mediany czasu przeżycia całkowitego w grupie leczonej skojarzeniem cyklofosfamid/GVAX z CRS-207 w porównaniu do monoterapii cyklofosfamid/GVAX (6,1 vs 3,9 miesiąca; p=0,02) oraz wyższe jednoroczne prawdopodobieństwo przeżycia (24% vs 12%).
Działania niepożądane były częste w trakcie pierwszego kursu leczenia skojarzonego, ale reakcje systemowe ustępowały w ciągu 24 godzin. Działania niepożądane 3.lub 4. stopnia po podaniu CRS-207 obejmowały limfopenię (44%) oraz wzrost aktywności enzymów wątrobowych (5%).
Badacze podkreślają, że to pierwsze badanie kliniczne, w którym wykazano korzyść ze stosowania immunoterapii w PDA. Badania obserwacyjne u chorych na PDA uprzednio leczonych zostały otwarte w celu porównania tego skojarzenia z chemioterapią.
W badaniu klinicznym 1. fazy chorzy, którzy otrzymywali GVAX z CRS-207 wykazywali dłuższe przeżycie niż chorzy otrzymujący jedynie CRS-207. W oparciu o te wyniki badacze z uniwersytetu Johns Hopkins w Baltimore zaprojektowali badanie kliniczne porównujące leczenie niską dawką cyklofosfamidu z następowym podaniem GVAX z CRS-207 z cyklofosfamidem skojarzonym jedynie z CRS-207 u 93 chorych na PDA.
Protokół badania obejmował podanie 6 szczepionek w trzytygodniowych odstępach czasowych. Dodatkowe cykle leczenia proponowano po czterotygodniowej przerwie. Po przeprowadzeniu analizy pośredniej zalecono przerwanie badania, z uwagi na fakt spełnienia kryteriów skuteczności dla przedwczesnego przerwania badania. Od tego momentu chorym leczonym cyklofosfamidem/GVAX zaproponowano leczenie skojarzone.
Według raportu opublikowanego online 12 stycznia w Journal of Clinical Oncology całkowita śmiertelność wśród chorych leczonych w sposób skojarzony (25/60, 41,7%) była znacząco niższa niż w grupie leczonej jedynie cyklofosfamidem/GVAX (17/28, 60,7%).
Uaktualnione wyniki analizy wykazały znaczące wydłużenie mediany czasu przeżycia całkowitego w grupie leczonej skojarzeniem cyklofosfamid/GVAX z CRS-207 w porównaniu do monoterapii cyklofosfamid/GVAX (6,1 vs 3,9 miesiąca; p=0,02) oraz wyższe jednoroczne prawdopodobieństwo przeżycia (24% vs 12%).
Działania niepożądane były częste w trakcie pierwszego kursu leczenia skojarzonego, ale reakcje systemowe ustępowały w ciągu 24 godzin. Działania niepożądane 3.lub 4. stopnia po podaniu CRS-207 obejmowały limfopenię (44%) oraz wzrost aktywności enzymów wątrobowych (5%).
Badacze podkreślają, że to pierwsze badanie kliniczne, w którym wykazano korzyść ze stosowania immunoterapii w PDA. Badania obserwacyjne u chorych na PDA uprzednio leczonych zostały otwarte w celu porównania tego skojarzenia z chemioterapią.
