Immunoterapia w leczeniu chorych na czerniaka skóry z pCR

W badaniu fazy Ib oceniano skuteczność pojedynczej dawki pembrolizumabu w ramach terapii neoadiuwantowej w skojarzeniu z pembrolizumabem podawanym przez rok w ramach leczenia adiuwantowego u pacjentów z resekcyjnym czerniakiem skóry w stopniu zaawansowania III/IV.

Łącznie 30 pacjentów z resekcyjnym czerniakiem skóry w III/IV stopniu zaawansowania otrzymało jedną dawkę 200 mg pembrolizumabu dożylnie w ramach terapii neoadiuwantowej 3 tygodnie przed resekcją chirurgiczną, a następnie otrzymywało pembrolizumab przez rok.

Pierwszorzędowymi punktami końcowymi były 5-letni odsetek OS, 5-letni odsetek przeżycia wolnego od nawrotu i charakterystyka nawrotów choroby. Odsetek 2-letnich DFS wyniósł 100% u pacjentów, którzy uzyskali większą odpowiedź patologiczną (MPR, ≤10% żywej tkanki guza) na leczenie neoadiuwantowe.

Podsumowane dane z 5-letniej obserwacji potwierdzają skuteczność jednolekowej terapii neoadiuwantowej/adiuwantowej inhibitorem PD1 u pacjentów z resekcyjnym czerniakiem skóry z podgrupy najwyższego ryzyka. Jest to najdłuższy dotychczas okres obserwacji wyników jednolekowej terapii neoadiuwantowej inhibitorem PD1.

Po 5 latach obserwacji (mediana 61,9 miesiąca) nie odnotowano zgonów w grupie pacjentów z MPR (<10% żywej tkanki guza) lub całkowitą odpowiedzią patologiczną (pCR, brak żywego guza), natomiast w pozostałej kohorcie odsetek 5-letnich OS wyniósł 72,8% (p = 0,12). U 2 z 8 pacjentów z pCR lub MPR doszło do nawrotu choroby. U 8 spośród 22 pacjentów (36%), u których pozostało >10% żywej tkanki guza, wystąpił nawrót choroby. Mediana czasu do nawrotu wyniosła 3,9 roku u pacjentów z ≤10% żywej tkanki guza i 0,6 roku u pacjentów z >10% żywej tkanki guza (p = 0,044).

Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel