Immunoterapia w pierwszej linii leczenia skuteczna przy zaawansowanym raku szyjki macicy
Nowoczesna immunoterapia w połączeniu z chemioterapią w pierwszej linii leczenia znacząco poprawia przeżycia całkowite (OS) oraz przeżycia wolne od progresji choroby (PFS) u pacjentek z zaawansowanym rakiem szyjki macicy.
Dodanie cadonilimabu do standardowej chemioterapii pierwszej linii znacząco poprawia przeżycie wolne od progresji choroby (PFS) oraz przeżycie całkowite (OS) u pacjentek z wcześniej nieleczonym, przetrwałym, nawrotowym lub przerzutowym rakiem szyjki macicy. Dotychczas standardem leczenia pierwszego rzutu u pacjentek z zaawansowanym rakiem szyjki macicy była chemioterapia oparta na związkach platyny, z możliwością dodania bewacyzumabu.
Poszukiwania nowych metod leczenia obejmowały również immunoterapię. Przeprowadzone badania kliniczne z zastosowaniem immunoterapii w pierwszej linii leczenia zaawansowanego raka szyjki macicy wykazały skuteczność przeciwciał anty-PD-1 (pembrolizumab) oraz anty-PD-L1 (atezolizumab) w skojarzeniu ze standardowym leczeniem (chemioterapia z lub bez bewacyzumabu), co skutkowało poprawą PFS i OS (badania KEYNOTE-826 i BEATcc). Podwójna immunoterapia (anty-CTLA-4 z anty-PD1) wykazała obiecujące rezultaty w leczeniu drugiej linii zaawansowanego raka szyjki macicy, ale wiązała się z wysokim odsetkiem działań niepożądanych.
Przeciwciało bispecyficzne, które jednocześnie blokuje PD-1 i CTLA-4
Cadonilimab to przeciwciało bispecyficzne, które jednocześnie blokuje PD-1 i CTLA-4. Ma wyższą awidność wiązania w mikrośrodowisku nowotworu (gdzie obecna jest duża gęstość PD-1 i CTLA-4) niż w zdrowych tkankach (gdzie gęstość tych receptorów jest mniejsza). Dzięki temu cadonilimab osiąga niższą toksyczność i wyższą aktywność przeciwnowotworową, zapewniając lepszy profil bezpieczeństwa przy zachowanej skuteczności terapeutycznej.
Ponad połowa wszystkich przypadków raka szyjki macicy na świecie diagnozowana jest w Azji, jednak poprzednie badania kliniczne (KEYNOTE-826, BEATcc) obejmowały niewielką liczbę pacjentek z Azji lub w ogóle ich nie uwzględniały.
Badanie COMPASSION-16
Badanie COMPASSION-16 to randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie fazy 3, przeprowadzone w 59 ośrodkach klinicznych w Chinach.
Do badania zrekrutowano 445 kobiet w wieku 18–75 lat z wcześniej nieleczonym, przetrwałym, nawrotowym lub przerzutowym rakiem szyjki macicy. Rekrutacja trwała od września 2021 do czerwca 2022 roku. Pacjentki zostały losowo przydzielone w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej cadonilimab lub placebo w skojarzeniu z sześcioma cyklami chemioterapii opartej na platynie, z lub bez bewacyzumabu, co 3 tygodnie. Terapię kontynuowano przez okres 2 lat. Uczestników badania stratyfikowano pod względem leczenia bewacyzumabem oraz przebytej chemioradioterapii. Pierwszorzędowe punkty końcowe obejmowały przeżycie wolne od progresji choroby (PFS) i przeżycie całkowite (OS).
Wyniki:
· Mediana PFS wyniosła 12,7 miesiąca w grupie z cadonilimabem, podczas gdy w grupie placebo mediana PFS wyniosła 8,1 miesiąca (HR 0,62).
· Mediana OS nie została osiągnięta w grupie z cadonilimabem (27,0 miesięcy vs niemożliwe do oszacowania), w porównaniu do 22,8 miesięcy w grupie placebo (HR 0,64).
· Częstość działań niepożądanych oraz ich profil były podobne w obu grupach, co sugeruje, że dodanie cadonilumabu nie wpływa na wzrost toksyczności leczenia. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w stopniu 3 lub wyższym były neutropenia, leukopenia i niedokrwistość, które dotyczyły 10% pacjentek w grupie leczonej cadonilimabem.
Analiza podgrup wykazała, że dodatek cadonilumabu poprawia PFS oraz OS niezależnie od podania bewacyzumabu. Co istotne, pacjentki, które nie otrzymywały bewacyzumabu, uzyskały lepsze wyniki leczenia przy udziale cadonilumabu w porównaniu do pacjentek otrzymujących bewacyzumab (HR 0,46 vs 0,81 dla PFS i HR 0,50 vs 0,84 dla OS). Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentek, które mają przeciwskazania do leczenia bewacyzumabem, ponieważ dodanie cadonilumabu do chemioterapii może zapewnić optymalne wyniki leczenia bez zwiększonej toksyczności.
