Ipilimumab w leczeniu chorych na czerniaka z przerzutami do mózgu
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 08.04.2012
Źródło: K Margolin, MS Ernstoff, O Hamid et al. Ipilimumab in patients with melanoma and brain metastases: an open-label, phase 2 trial. Lancet Oncology Available online 26 March 2012.
W Lancet Oncology opublikowano wyniki wieloośrodkowego, otwartego badania II fazy oceniającego efektywność terapii ipilimumabem u chorych na czerniaka z przerzutami do mózgu. Ipilimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG przeciwko CTLA4 (cytotoxic T-lymphocyte-associated antygen 4).
Cząsteczka CTLA-4, która ulega nadekspresji na aktywowanych limfocytach T i limfocytach T supresorowych, hamuje dalszą aktywację swoistych limfocytów T CD4+ i CD8+ poprzez interakcję z komórkami dendrytycznymi (DC) lub bezpośrednio w wyniku kontaktu limfocyta supresorowego z efektorowym. Przeciwciało anty-CTLA4 poprzez blokowanie interakcji CTLA-4 z CD80/86 wyłącza ten mechanizm supresji immunologicznej i umożliwia ciągłe, niepohamowane stymulowanie limfocytów T przez komórki DC.
Ipilimumab jest zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych do leczenia pierwszej i drugiej linii chorych na czerniaka z przerzutami (I linia leczenia – ipilimumab w połączeniu z dakarbazyną; II linia – monoterapia ipilimumabem po niepowodzeniu terapii I rzutu). W Europie ipilimumab zatwierdzono jedynie do leczenia chorych w drugiej linii.
Do badania klinicznego zakwalifikowano 72 chorych na czerniaka z przerzutami do mózgu. Do kohorty A kwalifikowano chorych (n=51) nie prezentujących objawów neurologicznych i nie pobierających kortykosteroidów. Do kohorty B włączono 21 badanych z objawami neurologicznymi, którzy otrzymywali stałą dawkę kortykosteroidów. Chorzy w obu grupach leczeni byli ipilimumabem w dawce 10 mg/kg m.c. – łączenie cztery dawki. Zakwalifikowani chorzy mogli otrzymywać zarówno wcześniejszą terapię systemową z powodu choroby przerzutowej (71-78%) jak i radioterapię z powodu przerzutów do OUN (43-61%). Punktem końcowym badania była ocena odsetka uzyskanej kontroli choroby (disease control) definiowanej jak wystąpienie CR (complete response – całkowita odpowiedź), PR (partial response – częściowa odpowiedź) oraz SD (stable disease – stabilizacja choroby) w wyniku zastosowania leczenia.
W kohorcie A kontrolę choroby zaobserwowano u 9 chorych (18%) – CR 0%, PR 10%, SD 8%, natomiast w grupie B u jednego chorego (5%) i była to PR. Biorąc pod uwagę ocenę odpowiedzi klinicznych jedynie w obrębie OUN, w kohorcie A kontrolę choroby zanotowano u 12 badanych (24%) – CR 0%, PR 16%, SD 8%, natomiast w grupie B u dwóch chorych (10%).
Działania niepożądane nie odbiegały od obserwowanych we wcześniejszych badaniach oceniających ipilimumab u chorych na zaawansowanego czerniaka. Ze względu na małą liczebność nie oceniono mediany czasu wolnego od progresji choroby ani przeżyć całkowitych chorych biorących udział w badaniu.
Ipilimumab jest zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych do leczenia pierwszej i drugiej linii chorych na czerniaka z przerzutami (I linia leczenia – ipilimumab w połączeniu z dakarbazyną; II linia – monoterapia ipilimumabem po niepowodzeniu terapii I rzutu). W Europie ipilimumab zatwierdzono jedynie do leczenia chorych w drugiej linii.
Do badania klinicznego zakwalifikowano 72 chorych na czerniaka z przerzutami do mózgu. Do kohorty A kwalifikowano chorych (n=51) nie prezentujących objawów neurologicznych i nie pobierających kortykosteroidów. Do kohorty B włączono 21 badanych z objawami neurologicznymi, którzy otrzymywali stałą dawkę kortykosteroidów. Chorzy w obu grupach leczeni byli ipilimumabem w dawce 10 mg/kg m.c. – łączenie cztery dawki. Zakwalifikowani chorzy mogli otrzymywać zarówno wcześniejszą terapię systemową z powodu choroby przerzutowej (71-78%) jak i radioterapię z powodu przerzutów do OUN (43-61%). Punktem końcowym badania była ocena odsetka uzyskanej kontroli choroby (disease control) definiowanej jak wystąpienie CR (complete response – całkowita odpowiedź), PR (partial response – częściowa odpowiedź) oraz SD (stable disease – stabilizacja choroby) w wyniku zastosowania leczenia.
W kohorcie A kontrolę choroby zaobserwowano u 9 chorych (18%) – CR 0%, PR 10%, SD 8%, natomiast w grupie B u jednego chorego (5%) i była to PR. Biorąc pod uwagę ocenę odpowiedzi klinicznych jedynie w obrębie OUN, w kohorcie A kontrolę choroby zanotowano u 12 badanych (24%) – CR 0%, PR 16%, SD 8%, natomiast w grupie B u dwóch chorych (10%).
Działania niepożądane nie odbiegały od obserwowanych we wcześniejszych badaniach oceniających ipilimumab u chorych na zaawansowanego czerniaka. Ze względu na małą liczebność nie oceniono mediany czasu wolnego od progresji choroby ani przeżyć całkowitych chorych biorących udział w badaniu.
