Jakie jest idealne BMI u chorych na nowotwory?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 02.09.2015
Źródło: J Clin Oncol 33, 2015 (suppl; abstr e20675) Vincenzo Formica, Stefania Pellicori, Hendrik-Tobias Arkenau
U chorych na przerzutowego raka jelita grubego zwiększone BMI związane jest z poprawą w zakresie przeżycia całkowitego, prawdopodobnie z uwagi na posiadane dodatkowe rezerwy energetyczne zapobiegające wyniszczeniu.
Wymagane są dalsze badania w celu określenia, czy intensywne wsparcie żywieniowe w celu utrzymania masy ciała będzie gwarancją wydłużenia przeżycia całkowitego.
Wysokie BMI (wskaźnik masy ciała, body mass index) wiąże się z wyższym ryzykiem rozwoju polipów, a w dalszej kolejności raka jelita grubego (ang. colorectal cancer, CRC). U chorych po radykalnym zabiegu chirurgicznym związek pomiędzy BMI po operacji, a rokowaniem nie jest znany, podobnie jak nie ustlono do tej pory związku pomiędzy BMI a rokowaniem u chorych na przerzutowego raka jelita grubego.
W latach 2006-2012 do badania włączono 500 chorych leczonych chemioterapią uzupełniającą według schematu oksaliplatyna/fluorouracyl (n=270) bądź chemioterapią paliatywną 1. linii opartą na fluorouracylu (n = 230). Chorych oceniano pod kątem związku BMI z przeżyciem całkowitym (ang. overall survival, OS)
Wyniki: Odsetek kobiet w badanej populacji wynosił 41%, mediana wieku wynosiła 65 lat (zakres 35-85 lat), 2-letni odsetek przeżyć (2-year-survival rate, 2-y-OS) wynosił 48% dla chorych operowanych radykalnie (ang, completely resected colorectal cancer, crCRC) i chorych na przerzutowego raka jelita grubego (ang. metastatic colorectal cancer, mCRC). Mediana BMI wynosiła 25 kg/m2 zarówno dla chorych na crCRC i mCRC, zakres wynosił odpowiednio 15-35 i 15-41. U chorych na mCRC wykazano bezpośredni związek pomiędzy BMI oraz OS, z 5% wzrostem ryzyka zgonu dla jednopunktowego spadku BMI (HR 0,95, 95%CI 0,92-0,99, p 0,02). U chorych na crCRC nie wykazano związku pomiędzy BMI oraz OS (HR 1,00, 95%CI 0,92-1,07, p 0,90). Płeć nie miała wpływu na przeżycia całkowite, a związek między płcią a BMI nie był istotny statystycznie zarówno dla chorych na crCRC i mCRC (p wynosi odpowiednio 0,14 i 0,32). Krzywe wskazują, że idealne BMI, które wiąże się z najdłuższym przeżyciem całkowitym u chorych na mCRC wynosiła > 30 zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn.
Wnioski: U chorych na przerzutowego raka jelita grubego zwiększone BMI związane jest z poprawą w zakresie przeżycia całkowitego, prawdopodobnie z uwagi na posiadane dodatkowe rezerwy energetyczne zapobiegające wyniszczeniu. Wymagane są dalsze badania w celu określenia czy intensywne wsparcie żywieniowe w celu utrzymania masy ciała będzie gwarancją wydłużenia przeżycia całkowitego.
Wysokie BMI (wskaźnik masy ciała, body mass index) wiąże się z wyższym ryzykiem rozwoju polipów, a w dalszej kolejności raka jelita grubego (ang. colorectal cancer, CRC). U chorych po radykalnym zabiegu chirurgicznym związek pomiędzy BMI po operacji, a rokowaniem nie jest znany, podobnie jak nie ustlono do tej pory związku pomiędzy BMI a rokowaniem u chorych na przerzutowego raka jelita grubego.
W latach 2006-2012 do badania włączono 500 chorych leczonych chemioterapią uzupełniającą według schematu oksaliplatyna/fluorouracyl (n=270) bądź chemioterapią paliatywną 1. linii opartą na fluorouracylu (n = 230). Chorych oceniano pod kątem związku BMI z przeżyciem całkowitym (ang. overall survival, OS)
Wyniki: Odsetek kobiet w badanej populacji wynosił 41%, mediana wieku wynosiła 65 lat (zakres 35-85 lat), 2-letni odsetek przeżyć (2-year-survival rate, 2-y-OS) wynosił 48% dla chorych operowanych radykalnie (ang, completely resected colorectal cancer, crCRC) i chorych na przerzutowego raka jelita grubego (ang. metastatic colorectal cancer, mCRC). Mediana BMI wynosiła 25 kg/m2 zarówno dla chorych na crCRC i mCRC, zakres wynosił odpowiednio 15-35 i 15-41. U chorych na mCRC wykazano bezpośredni związek pomiędzy BMI oraz OS, z 5% wzrostem ryzyka zgonu dla jednopunktowego spadku BMI (HR 0,95, 95%CI 0,92-0,99, p 0,02). U chorych na crCRC nie wykazano związku pomiędzy BMI oraz OS (HR 1,00, 95%CI 0,92-1,07, p 0,90). Płeć nie miała wpływu na przeżycia całkowite, a związek między płcią a BMI nie był istotny statystycznie zarówno dla chorych na crCRC i mCRC (p wynosi odpowiednio 0,14 i 0,32). Krzywe wskazują, że idealne BMI, które wiąże się z najdłuższym przeżyciem całkowitym u chorych na mCRC wynosiła > 30 zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn.
Wnioski: U chorych na przerzutowego raka jelita grubego zwiększone BMI związane jest z poprawą w zakresie przeżycia całkowitego, prawdopodobnie z uwagi na posiadane dodatkowe rezerwy energetyczne zapobiegające wyniszczeniu. Wymagane są dalsze badania w celu określenia czy intensywne wsparcie żywieniowe w celu utrzymania masy ciała będzie gwarancją wydłużenia przeżycia całkowitego.
