123RF
Kabozantynib w skojarzeniu z niwolumabem i ipilimumabem wydłuża PFS pacjentów z rakiem nerki
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 31.05.2023
Źródło: Katarzyna Stencel, NEJM: „Cabozantinib plus Nivolumab and Ipilimumab in Renal-Cell Carcinoma”
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Tagi: | kabozantynib, niwolumab, ipilimumab, PFS, rak nerki, RCC |
W badaniu III fazy COSMIC-313 porównano leczenie kabozantynibem w skojarzeniu z niwolumabem i ipilimumabem z leczeniem niwolumabem i ipilimumabem (+ placebo) u wcześniej nieleczonych pacjentów z zaawansowanym rakiem nerkowokomórkowym (RCC), z pośrednim lub złym rokowaniem wg International Metastatic Renal Cell Carcinoma Database (IMDC).
Pacjentów (n = 855) przydzielono losowo do grupy otrzymującej kabozantynib w dawce 40 mg codziennie (n = 428) lub placebo (n = 427) w skojarzeniu z niwolumabem 3 mg/kg i ipilimumabem 1 mg/kg co 3 tygodnie przez 4 cykle. Następnie stosowano leczenie podtrzymujące niwolumabem w dawce 480 mg raz na 4 tygodnie przez okres do 2 lat.
Wśród pierwszych 550 pacjentów poddanych randomizacji (276 w grupie otrzymującej kabozantynib i 274 w grupie placebo) prawdopodobieństwo PFS po 12 miesiącach wynosiło 0,57 w grupie otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem oraz 0,49 w grupie otrzymującej niwolumab i ipilimumab (współczynnik ryzyka progresji choroby lub zgonu 0,73; 95% CI 0,57 do 0,94; p = 0,01). Mediana PFS nie została osiągnięta (95% CI 14,0 mies. do niemożliwej do oszacowania) otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem, a w grupie placebo wyniosła 11,3 mies. (95% CI 7,7 do 18,2).
Według niezależnej oceny odpowiedź na leczenie (w populacji PFS) uzyskało 43% pacjentów w grupie leczonej kabozantynibem z niwolumabem i ipilimumabem oraz 36% w grupie placebo; 3% pacjentów w obu grupach uzyskało odpowiedź całkowitą. Zdarzenia niepożądane stopnia 3. lub 4. wystąpiły u 79% pacjentów w grupie otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem oraz u 56% pacjentów w grupie placebo.
Zdarzenia niepożądane prowadzące do zakończenia podawania któregokolwiek z badanych leków wystąpiły odpowiednio u 45% i 24% pacjentów. Całkowite zakończenie leczenia konieczne było odpowiednio u 12% i 5% pacjentów.
Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi, które doprowadziły do zakończenia podawania któregokolwiek ze składników, były: zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (19% w grupie otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem vs 4% w grupie placebo), zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (5% vs 3%) oraz zapalenie wątroby o podłożu immunologicznym (5% vs 1%).
Zgony związane z leczeniem i występujące w ciągu 100 dni przed podaniem ostatniej dawki badanego schematu odnotowano u 5 pacjentów (1%) w grupie otrzymującej kabozantynib w skojarzeniu z niwolumabem i ipilimumabem i 4 pacjentów (1%) w grupie placebo.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Wśród pierwszych 550 pacjentów poddanych randomizacji (276 w grupie otrzymującej kabozantynib i 274 w grupie placebo) prawdopodobieństwo PFS po 12 miesiącach wynosiło 0,57 w grupie otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem oraz 0,49 w grupie otrzymującej niwolumab i ipilimumab (współczynnik ryzyka progresji choroby lub zgonu 0,73; 95% CI 0,57 do 0,94; p = 0,01). Mediana PFS nie została osiągnięta (95% CI 14,0 mies. do niemożliwej do oszacowania) otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem, a w grupie placebo wyniosła 11,3 mies. (95% CI 7,7 do 18,2).
Według niezależnej oceny odpowiedź na leczenie (w populacji PFS) uzyskało 43% pacjentów w grupie leczonej kabozantynibem z niwolumabem i ipilimumabem oraz 36% w grupie placebo; 3% pacjentów w obu grupach uzyskało odpowiedź całkowitą. Zdarzenia niepożądane stopnia 3. lub 4. wystąpiły u 79% pacjentów w grupie otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem oraz u 56% pacjentów w grupie placebo.
Zdarzenia niepożądane prowadzące do zakończenia podawania któregokolwiek z badanych leków wystąpiły odpowiednio u 45% i 24% pacjentów. Całkowite zakończenie leczenia konieczne było odpowiednio u 12% i 5% pacjentów.
Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi, które doprowadziły do zakończenia podawania któregokolwiek ze składników, były: zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (19% w grupie otrzymującej kabozantynib z niwolumabem i ipilimumabem vs 4% w grupie placebo), zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (5% vs 3%) oraz zapalenie wątroby o podłożu immunologicznym (5% vs 1%).
Zgony związane z leczeniem i występujące w ciągu 100 dni przed podaniem ostatniej dawki badanego schematu odnotowano u 5 pacjentów (1%) w grupie otrzymującej kabozantynib w skojarzeniu z niwolumabem i ipilimumabem i 4 pacjentów (1%) w grupie placebo.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel