Karfilzomib poprawia jakość życia chorych na szpiczaka
Autor: Aleksandra Lang
Data: 14.10.2016
Źródło: Journal of Clinical Oncology /AL
Dodanie karfilzomibu do lenalidomidu i deksametazonu poprawia jakość życia (quality of life, QoL) w porównaniu do leczenia samym lenalidomidem i deksametazonem u chorych z nawrotem szpiczaka plazmocytowego, którzy uczestniczyli w badaniu klinicznym ASPIRE. Wyniki badania opublikowano w Journal of Clinical Oncology.
Badacze określili wpływ leczenia karfilzomibem, lenalidomidem i deksametazonem na jakość życia 792 chorych na nawrotowego szpiczaka plazmocytowego uczestniczących w badaniu klinicznym ASPIRE, którzy zostali losowo przydzieleni do leczenia lenalidomidem w skojarzeniu z deksametazonem z lub bez karfilzomibem. Wyniki wstępnej analizy badania wykazały, że u chorych leczonych dodatkowo karfilzomibem stwierdza się istotnie dłuższy czas do progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) w porównaniu do chorych, którzy nie otrzymywali karfilzomibu.
Zgodnie z protokołem badania chorzy wypełniali kwestionariusze EORTC Quality of Life Questionnaire C30 (QLQ-C30) oraz moduł dedykowany szpiczakowi początkowo oraz w dniu 1. cyklu 3, 6, 12 i 18 oraz po zakończeniu leczenia. Spośród tych chorych, 713 poza kwestionariuszem początkowym, wypełniło również przynajmniej jeden kwestionariusz, który włączono do analizy. Badacze brali pod uwagę chorych, u których odnotowano przynajmniej 5-cio punktową poprawę, bądź 15-sto punktową poprawę w skali Global Health status/Quality of Life (GHS/QoL) w każdym cyklu.
Głównymi celami leczenia szpiczaka jest kontrola choroby, wydłużenie przeżycia i poprawa jakości życia chorych. Jasnym staje się fakt, że wydłużenie przeżycia nie może odbywać się kosztem pogorszenia jakości życia, szczególnie kiedy chory leczony jest skojarzeniem trzech leków.
Badanie wykazało, że wyniki dotyczące jakości życia chorych są znacząco lepsze (GHS/QoL) u chorych przydzielonych do terapii trójlekowej w porównaniu do skojarzenia dwóch leków w ciągu 18 miesięcy (p < 0,001).
U większej liczby chorych leczonych karfilzomibem niż chorych leczonych jedynie lenalidomidem i deksametazonem stwierdzono przynajmniej 5-cio punktową poprawę w cyklu 12 (odpowiednio 25,5% i 17,4%) oraz w cyklu 18 (odpowiednio 24,2% vs 12,9%). Badacze podkreślili, że poprawa w zakresie jakości życia pomiędzy ramionami badanymi jest rzadko spotykana, zwłaszcza jeśli chodzi o terapie dwu i trójlekowe, jak to ma miejsce w badaniu klinicznym ASPIRE. Punktacja w skali QLQ-C30 GHS/QoL poprawiła się znacząco u chorych leczonych lenalidomidem i deksametazonem w skojarzeniu z karfilzomibem.
Dodatkowo, chorzy przydzieleni do ramienia z karfilzomibem mieli dłuższy czas do pogorszenia objawów w skali GHS/QoL w porównaniu z chorymi, którzy nie otrzymywali karfilzomibu (HR 0,80; 95% CI 0,65-0,98; p=0,03).
Średni czas do pogorszenia objawów, definiowany jako zmniejszenie o przynajmniej 5 punktów wynosił 10,3 miesiąca u chorych leczonych karfilzomibem, lenalidomidem i deksametazonem oraz 4,8 miesiąca u chorych, u których nie stosowano karfilzomibu. Kiedy zastosowano 15-sto punktowy próg dla pogorszenia czas ten wynosił odpowiednio 16,6 miesiąca i 11,9 miesiąca (HR 0,79, 95% CI 0,63-0,99; p=0,04).
Podsumowując: dodanie karfilzomibu do lenalidomidu i deksametazonu poprawia jakość życia chorych, nie wpływając negatywnie na takie objawy jak zmęczenie, nudności i wymioty, objawy choroby czy działania niepożądane leczenia w porównaniu do samego lenalidomidu w skojarzeniu z deksametazonem. Co ważne skojarzenie leczenia doustnego (lenalidomid, deksametazon) z dożylnym leczeniem karfilzomibem nie wpływa negatywnie na codzienne funkcjonowanie i zdolność wykonywania pracy.
Zgodnie z protokołem badania chorzy wypełniali kwestionariusze EORTC Quality of Life Questionnaire C30 (QLQ-C30) oraz moduł dedykowany szpiczakowi początkowo oraz w dniu 1. cyklu 3, 6, 12 i 18 oraz po zakończeniu leczenia. Spośród tych chorych, 713 poza kwestionariuszem początkowym, wypełniło również przynajmniej jeden kwestionariusz, który włączono do analizy. Badacze brali pod uwagę chorych, u których odnotowano przynajmniej 5-cio punktową poprawę, bądź 15-sto punktową poprawę w skali Global Health status/Quality of Life (GHS/QoL) w każdym cyklu.
Głównymi celami leczenia szpiczaka jest kontrola choroby, wydłużenie przeżycia i poprawa jakości życia chorych. Jasnym staje się fakt, że wydłużenie przeżycia nie może odbywać się kosztem pogorszenia jakości życia, szczególnie kiedy chory leczony jest skojarzeniem trzech leków.
Badanie wykazało, że wyniki dotyczące jakości życia chorych są znacząco lepsze (GHS/QoL) u chorych przydzielonych do terapii trójlekowej w porównaniu do skojarzenia dwóch leków w ciągu 18 miesięcy (p < 0,001).
U większej liczby chorych leczonych karfilzomibem niż chorych leczonych jedynie lenalidomidem i deksametazonem stwierdzono przynajmniej 5-cio punktową poprawę w cyklu 12 (odpowiednio 25,5% i 17,4%) oraz w cyklu 18 (odpowiednio 24,2% vs 12,9%). Badacze podkreślili, że poprawa w zakresie jakości życia pomiędzy ramionami badanymi jest rzadko spotykana, zwłaszcza jeśli chodzi o terapie dwu i trójlekowe, jak to ma miejsce w badaniu klinicznym ASPIRE. Punktacja w skali QLQ-C30 GHS/QoL poprawiła się znacząco u chorych leczonych lenalidomidem i deksametazonem w skojarzeniu z karfilzomibem.
Dodatkowo, chorzy przydzieleni do ramienia z karfilzomibem mieli dłuższy czas do pogorszenia objawów w skali GHS/QoL w porównaniu z chorymi, którzy nie otrzymywali karfilzomibu (HR 0,80; 95% CI 0,65-0,98; p=0,03).
Średni czas do pogorszenia objawów, definiowany jako zmniejszenie o przynajmniej 5 punktów wynosił 10,3 miesiąca u chorych leczonych karfilzomibem, lenalidomidem i deksametazonem oraz 4,8 miesiąca u chorych, u których nie stosowano karfilzomibu. Kiedy zastosowano 15-sto punktowy próg dla pogorszenia czas ten wynosił odpowiednio 16,6 miesiąca i 11,9 miesiąca (HR 0,79, 95% CI 0,63-0,99; p=0,04).
Podsumowując: dodanie karfilzomibu do lenalidomidu i deksametazonu poprawia jakość życia chorych, nie wpływając negatywnie na takie objawy jak zmęczenie, nudności i wymioty, objawy choroby czy działania niepożądane leczenia w porównaniu do samego lenalidomidu w skojarzeniu z deksametazonem. Co ważne skojarzenie leczenia doustnego (lenalidomid, deksametazon) z dożylnym leczeniem karfilzomibem nie wpływa negatywnie na codzienne funkcjonowanie i zdolność wykonywania pracy.
