Kobiety z przerzutowym rakiem piersi mogą bezpiecznie otrzymywać bisfosfoniany rzadziej
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 14.07.2014
Źródło: Hortobagyi GN, Lipton A, Chew HK, i wsp. Efficacy and safety of continued zoledronic acid every 4 weeks versus every 12 weeks in women with bone metastases from breast cancer: Results of the OPTIMIZE-2 trial. J Clin Oncol 32:5s, 2014 (suppl; abstr LBA9500
Wyniki badania klinicznego OPTIMIZE-2, które zostały przedstawione podaczas tegorocznego kongresu ASCO (ang. American Society of Clinical Oncology) mogą wpłynąć na standardy postepowania w raku piersi
U przeważającej większości chorych na przerzutowego raka piersi na pewnym etapie rozwoju choroby wykrywane są przerzuty do kości. Wykazano, że chore na raka piersi z przerzutami do kości mogą z podobną skutecznością otrzymywać bisfosfoniany rzadziej po jednym roku podawania co miesiąc . Wiąże się to również ze zmniejszeniem ryzyka poważnych działań niepożądanych.
Badanie kliniczne OPTIMIZE-2 jest największym badaniem klinicznym dotyczącym częstotliwości zastosowania bisfosfonianów. Do tego prospektywnego, randomizowanego, podwójnie zaślepionego badania klinicznego 3. fazy włączono 403 chore na raka piersi z przerzutami do kości. Wszystkie chore otrzymały wcześniej minimum 9 dawek bisfosfonianu w trakcie pierwszych 10-15 miesięcy terapii. Chore zrandomizowano w stosunku 1:1 do ramienia otrzymującego kwas zolendronowy w dawce 4 mg przez dodatkowy rok co miesiąc lub co 3 miesiące. Mediana wieku chorych wyniosła 59 lat.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek chorych, u których wystąpił ≥1 SRE (ang. skeletal-related events). Drugorzędowym punktem końcowym badania był czas do wystąpienia pierwszego SRE, odsetek zgonów związanych ze zdarzeniem szkieletowym, punktacja w skali bólu kostnego, zmiany w markerach obrotu kostnego i bezpieczeństwo leczenia.
Badacze wykazali, że odsetek SRE był porównywalny w obu grupach chorych (22% u chorych otrzymujących kwas zolendronowy co miesiąc versus 23,2 % przy podawaniu raz na 3 miesiące). Wykazano również więcej działań niepożądanych dotyczących nerek w grupie otrzymującecj bisfosfoniany co miesiąc (9,6% versos 7,9). U dwóch chorych leczonych kwasem zolendronowym co miesiąc odnotowano martwicę kości szczęki.
Badanie kliniczne OPTIMIZE-2 jest największym badaniem klinicznym dotyczącym częstotliwości zastosowania bisfosfonianów. Do tego prospektywnego, randomizowanego, podwójnie zaślepionego badania klinicznego 3. fazy włączono 403 chore na raka piersi z przerzutami do kości. Wszystkie chore otrzymały wcześniej minimum 9 dawek bisfosfonianu w trakcie pierwszych 10-15 miesięcy terapii. Chore zrandomizowano w stosunku 1:1 do ramienia otrzymującego kwas zolendronowy w dawce 4 mg przez dodatkowy rok co miesiąc lub co 3 miesiące. Mediana wieku chorych wyniosła 59 lat.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek chorych, u których wystąpił ≥1 SRE (ang. skeletal-related events). Drugorzędowym punktem końcowym badania był czas do wystąpienia pierwszego SRE, odsetek zgonów związanych ze zdarzeniem szkieletowym, punktacja w skali bólu kostnego, zmiany w markerach obrotu kostnego i bezpieczeństwo leczenia.
Badacze wykazali, że odsetek SRE był porównywalny w obu grupach chorych (22% u chorych otrzymujących kwas zolendronowy co miesiąc versus 23,2 % przy podawaniu raz na 3 miesiące). Wykazano również więcej działań niepożądanych dotyczących nerek w grupie otrzymującecj bisfosfoniany co miesiąc (9,6% versos 7,9). U dwóch chorych leczonych kwasem zolendronowym co miesiąc odnotowano martwicę kości szczęki.
