123RF
Kryzotynib z chemioterapią wydłuża czas wolny od zdarzeń (EFS) u dzieci z ALCL
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 17.03.2023
Źródło: opr. Katarzyna Stencel, Journal of Clinical Oncology: „Crizotinib in Combination With Chemotherapy for Pediatric Patients With ALK+ Anaplastic Large-Cell Lymphoma: The Results of Children's Oncology Group Trial ANHL12P1”
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
| Tagi: | kryzotynib, chemioterapia, EFS, dzieci, ALK-dodatni chłoniak anaplastyczny z dużych komórek, ALCL, CD30 |
Dodanie kryzotynibu do chemioterapii zapobiegało nawrotom choroby w trakcie leczenia i umożliwiło uzyskanie odsetków przeżycia wolnego od zdarzeń (EFS) i przeżycia całkowitego (OS) nie gorszych niż w przypadku wcześniej stosowanych schematów chemioterapii.
ALCL jest rzadką postacią chłoniaka nieziarniczego z dojrzałych komórek T, stanowiącą 15% wszystkich chłoniaków wieku dziecięcego, charakteryzującą się nadekspresją CD30. We wcześniejszych badaniach klinicznych obserwowano 30-proc. odsetek niepowodzeń wstępnego leczenia niezależnie od stosowanego protokołu terapii. Nawrót choroby podczas początkowego leczenia jest trudny do wyleczenia, nawet po przeprowadzeniu allogenicznego przeszczepienia komórek macierzystych. Większość przypadków ALCL w populacji pediatrycznej (>95%) wykazuje ekspresję ALK.
Głównym celem badania ANHL12P1 było określenie tolerancji kryzotynibu stosowanego w skojarzeniu ze standardową chemioterapią oraz ocena EFS i OS. Do badania włączono 69 pacjentów z 51 różnych ośrodków należących do COG. Pacjenci otrzymywali 5-dniową profazę, a następnie 6 cykli chemioterapii w odstępach 21-dniowych z kryzotynibem podawanym 2 razy na dobę w każdym 21-dniowym cyklu. Badanie zostało dwukrotnie czasowo zamknięte, łącznie na 12 miesięcy, w celu oceny toksyczności, a w tych okresach nie podawano kryzotynibu. Oznaczenie transkryptów fuzyjnych NPM-ALK we krwi obwodowej przeprowadzono w czasie rozpoznania MDD.
Odsetek 2-letnich EFS wyniósł 76,8% (95% CI 68,5 do 88,1), a 2-letnich OS 95,2% (95% CI 85,7 do 98,4). Łącznie u 15 pacjentów doszło do nawrotu choroby, a 1 pacjent zmarł. Mediana czasu do nawrotu wynosiła 7,4 miesiąca od chwili rozpoznania. Zakwalifikowani pacjenci ukończyli 384 cykle chemioterapii.
U trzynastu z 66 pacjentów (19,7%) wystąpił epizod zakrzepowo-zatorowy stopnia 2. lub wyższego. U 25 pacjentów, którzy otrzymali profilaktycznie leki przeciwzakrzepowe, wystąpiły 2 epizody zakrzepowo-zatorowe (8,0%).
U pacjentów bez MDD stwierdzono lepsze wyniki, odsetek EFS wyniósł 85,6% (95% CI 68,6 do 93,8) w porównaniu z 58,1% (95% CI 33,4 do 76,4) u pacjentów z MDD.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Głównym celem badania ANHL12P1 było określenie tolerancji kryzotynibu stosowanego w skojarzeniu ze standardową chemioterapią oraz ocena EFS i OS. Do badania włączono 69 pacjentów z 51 różnych ośrodków należących do COG. Pacjenci otrzymywali 5-dniową profazę, a następnie 6 cykli chemioterapii w odstępach 21-dniowych z kryzotynibem podawanym 2 razy na dobę w każdym 21-dniowym cyklu. Badanie zostało dwukrotnie czasowo zamknięte, łącznie na 12 miesięcy, w celu oceny toksyczności, a w tych okresach nie podawano kryzotynibu. Oznaczenie transkryptów fuzyjnych NPM-ALK we krwi obwodowej przeprowadzono w czasie rozpoznania MDD.
Odsetek 2-letnich EFS wyniósł 76,8% (95% CI 68,5 do 88,1), a 2-letnich OS 95,2% (95% CI 85,7 do 98,4). Łącznie u 15 pacjentów doszło do nawrotu choroby, a 1 pacjent zmarł. Mediana czasu do nawrotu wynosiła 7,4 miesiąca od chwili rozpoznania. Zakwalifikowani pacjenci ukończyli 384 cykle chemioterapii.
U trzynastu z 66 pacjentów (19,7%) wystąpił epizod zakrzepowo-zatorowy stopnia 2. lub wyższego. U 25 pacjentów, którzy otrzymali profilaktycznie leki przeciwzakrzepowe, wystąpiły 2 epizody zakrzepowo-zatorowe (8,0%).
U pacjentów bez MDD stwierdzono lepsze wyniki, odsetek EFS wyniósł 85,6% (95% CI 68,6 do 93,8) w porównaniu z 58,1% (95% CI 33,4 do 76,4) u pacjentów z MDD.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
