Leczenie anty HER-2 wydłuża przeżycie u chorych na raka piersi z przerzutami po napromienianiu mózgowia

Wyniki retrospektywnego badania klinicznego potwierdzają korzyści skojarzenia chemioterapii z lekiem anty-HER2 w zakresie przeżycia chorych na raka piersi z przerzutami do OUN po radioterapii mózgowia.

W związku z coraz większą częstością przerzutów do mózgu u chorych na HER-dodatniego raka piersi w porównaniu do innych rodzajów tego nowotworu wykazano, że leczenie adjuwantowe trastuzumabem nie jest skuteczne w zapobieganiu przerzutom, ale może przynieść korzyści w zakresie przeżycia u chorych z przerzutami do ośrodkowego układu nerwowego. W przedstawionym badaniu analizowano retrospektywnie 60 chorych na HER2 dodatniego raka piersi z przerzutami do mózgu po napromienianiu całego mózgowia (ang. whole brain radiotherapy, WBRT) w celu wykazania ewentualnych korzyści zastosowania różnych schematów leczenia (wyniki tego badania opublikowano w Breast Cancer). Całą grupę podzielono na 3 podgrupy w oparciu o leczenie anty-HER2. Grupa A otrzymywała leczenie anty-HER2 bez stosowania trastuzumabu w ramach terapii adjuwantowej (17 chorych), grupa B otrzymywała leczenie anty-HER2 wraz z leczeniem adjuwantowym (7 chorych), i grupa C, która w ogóle nie otrzymywała leczenia anty-HER2 (36 chorych). Mediana przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) po WBRT wyniosła 12 miesięcy dla całej grupy. Odsetek OS po 1-roku wyniósł 56%, 31% po dwóch latach i 17% po trzech latach. U chorych, które otrzymywały leczenia anty-HER2 mediana OS była większa, wynosząc w grupie A 27 miesięcy w porównaniu z 16 miesiącami w grupie B i 9 miesiącami w grupie C (p=0,002). Większość chorych (54%) otrzymujących zarówno chemioterapię jak i leczenie anty-HER2 przeżywało 3 lata w porównaniu z 365 w grupie B i 19% w grupie C. W analizie wieloczynnikowej wykazano, że leczenie anty-HER2 po WBRT statystycznie istotnie poprawia przeżycie całkowite (HR 4,02, 95% CI 1,86-8,69; p< 0,001). Również chemioterapia prowadziła do wydłużenia przeżycia (HR 2,30; 95% CI 1,16-4,56; p< 0,001). Autorzy podkreślili, że słabą stroną badania była niewielka liczebność badanej grupy, nie pozwalająca na analizę podgrup. Jednak wyciągnęli wniosek, że badanie wskazuje, że zarówno chemioterapia jak i leczenie anty HER2 po WBRT są czynnikami predykcyjnymi poprawy przeżycia całkowitego. Podkreślono też, że korzyść w zakresie przeżycia całkowitego u chorych bez wcześniejszego leczenia adjuwantowego była większa niż u chorych wcześniej leczonych. Wydaje się w związku z tym, że wcześniejsza ekspozycja na trastuzumab jest istotnym czynnikiem który należy uwzględnić planując włączenie chorych na raka piersi do badań klinicznych z leczeniem anty HER2.