Leczenie osteoporozy poprawia wyniki u chorych na raka piersi
Autor: Marta Koblańska
Data: 02.06.2017
Źródło: Cancer/KS
Zgodnie z najnowszą analizą wyników badanie MA.27, doustne leczenie osteoporozy prowadzi do poprawy przeżycia wolnego od zdarzeń (event-free survival, EFS) oraz przeżycia wolnego od przerzutów odległych (distant disease-free survival, DDFS) u chorych na raka piersi po menopauzie, otrzymujących inhibitory aromatazy w leczeniu adjuwantowym.
Przeprowadzono analizę 7576 chorych na raka piersi po menopauzie, otrzymujących eksemestan lub anastrozol. Osteoporozę na początku badania rozpoznano u 654 chorych (8,6%), a ogółem u 1294 chorych (17%) potwierdzono osteoporozę w trakcie całego badania. Doustne leczenie osteoporozy otrzymywało początkowo 815 chorych (10,8%) oraz 2711 chorych (36%) ogółem.
W całej populacji u 693 chorych odnotowano zdarzenia związane z EFS (9,15%), a u 321 chorych (4,2%) zdarzenia związane z DDFS. W analizie jednoczynnikowej wykazano, że chore leczone z powodu osteoporozy, niezależnie od tego czy rozpoznano u nich osteoporozę, wykazywały lepsze EFS niż chore nieleczone, ze współczynnikiem ryzyka (hazard ratio, HR) wynoszącym 0,70 (95% CI, 0,59–0,83; p <0,001). Bezwzględny odsetek poprawy 5-letniego EFS u chorych leczonych z powodu osteoporozy wyniósł 4%.
Podobne wyniki odnotowano w odniesieniu do DDFS. U chorych leczonych z powodu osteoporozy HR dla DDFS wyniósł 0,52 (95% CI, 0,26–1,06), a poprawa 5-letniego DDFS wniosła 2%.
W analizie wieloczynnikowej wykazano, że rozpoczęcie leczenia osteoporozy ponad 30 dni przed nawrotem raka piersi pozwala na uzyskanie lepszego EFS, z HR 0,67 (95% CI, 0,57–0,80; p <0,001) oraz DDFS, z HR 0,57 (95% CI, 0,44–0,73; p <0,001). Wykazano też związek czasu trwania leczenia osteoporozy z EFS i DDFS.
W opinii badaczy nie ma przeciwwskazań do leczenia osteoporozy u chorych na miejscowego raka piersi, a uzyskane wyniki potwierdzają wcześniejsze obserwacje o korzyściach związanych z adjuwantowego leczenia bisfosfonianami.
W całej populacji u 693 chorych odnotowano zdarzenia związane z EFS (9,15%), a u 321 chorych (4,2%) zdarzenia związane z DDFS. W analizie jednoczynnikowej wykazano, że chore leczone z powodu osteoporozy, niezależnie od tego czy rozpoznano u nich osteoporozę, wykazywały lepsze EFS niż chore nieleczone, ze współczynnikiem ryzyka (hazard ratio, HR) wynoszącym 0,70 (95% CI, 0,59–0,83; p <0,001). Bezwzględny odsetek poprawy 5-letniego EFS u chorych leczonych z powodu osteoporozy wyniósł 4%.
Podobne wyniki odnotowano w odniesieniu do DDFS. U chorych leczonych z powodu osteoporozy HR dla DDFS wyniósł 0,52 (95% CI, 0,26–1,06), a poprawa 5-letniego DDFS wniosła 2%.
W analizie wieloczynnikowej wykazano, że rozpoczęcie leczenia osteoporozy ponad 30 dni przed nawrotem raka piersi pozwala na uzyskanie lepszego EFS, z HR 0,67 (95% CI, 0,57–0,80; p <0,001) oraz DDFS, z HR 0,57 (95% CI, 0,44–0,73; p <0,001). Wykazano też związek czasu trwania leczenia osteoporozy z EFS i DDFS.
W opinii badaczy nie ma przeciwwskazań do leczenia osteoporozy u chorych na miejscowego raka piersi, a uzyskane wyniki potwierdzają wcześniejsze obserwacje o korzyściach związanych z adjuwantowego leczenia bisfosfonianami.
