Leczenie skojarzone raka nerki skuteczne we wszystkich grupach rokowniczych
Autor: Marta Koblańska
Data: 05.04.2019
Źródło: Katarzyna Stemncel/ ASCO Genitourinary Cancers Symposium 2019
Podczas tegorocznego ASCO Genitourinary Cancers Symposium zaprezentowano wyniki badania klinicznego JAVELIN Renal 101. W badaniu wykazano, że skojarzenie inhibitora immunologicznego punktu kontrolnego, awelumabu z inhibitorem kinazy tyrozynowej, aksytynibem może wydłużyć w sposób znaczący czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) we wszystkich podgrupach rokowniczych oraz u wszystkich chorych niezależnie od ekspresji PD-L1 w porównaniu do sunitynibu u chorych na zaawansowanego raka nerki (ang. renal cell carcinoma) we wszystkich analizowanych podgrupach.
Do badania włączono 886 chorych, którzy nie byli dotychczas leczeni i których losowo przydzielono do ramienia z aksytynibem i awelumabem (mediana czasu obserwacji 12 miesięcy) lub do ramienia z sunitynibem (mediana czasu obserwacji 11,5 miesiąca).
W badaniu wykazano, że terapia skojarzona aksytynibem i awelumabem wiąże się z wydłużeniem mediany PFS o ponad 5 miesięcy w porównaniu do monoterapii sunitynibem w 1. linii leczenia, niezależnie od ekspresji PD-L1 (odpowiednio 13,8 miesiąca versus 8,4 miesiąca).
Dodatkowo u chorych, u których zastosowano leczenie skojarzone wykazano podwojenie odsetka odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) (51,4% versus 25,7%). Badanie jest nadal kontynuowane, a pierwszorzędowym punktem końcowym jest czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS).
Korzyść z leczenia skojarzonego została wykazana we wszystkich podgrupach prognostycznych oraz niezależnie od ekspresji PD-L1. W analizie podgrup u około 2/3 chorych z grupy korzystnego ryzyka według Memorial Sloan Kettering Cancer Center oraz u 68% według International Metastatic Renal Cell Carcinoma Database Consortium risk model) odnotowano całkowitą lub częściową odpowiedź na leczenie. W ramieniu z leczeniem skojarzonym 20,8% chorych otrzymało kolejną linię leczenia (39,2% chorych w ramieniu z sunitynibem). U 71,2% chorych w ramieniu z leczeniem skojarzonym i u 71,5% chorych w ramieniu z sunitynibem odnotowano działania niepożądane stopnia 3. związane z leczeniem. Najczęstsze działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym występujące u co najmniej 5% chorych obejmowały nadciśnienie tętnicze (25,6%), biegunkę (6,7%), zwiększoną aktywność aminotransferaz (6%) oraz zespół ręka-stopa (5,8%).
W badaniu wykazano, że terapia skojarzona aksytynibem i awelumabem wiąże się z wydłużeniem mediany PFS o ponad 5 miesięcy w porównaniu do monoterapii sunitynibem w 1. linii leczenia, niezależnie od ekspresji PD-L1 (odpowiednio 13,8 miesiąca versus 8,4 miesiąca).
Dodatkowo u chorych, u których zastosowano leczenie skojarzone wykazano podwojenie odsetka odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) (51,4% versus 25,7%). Badanie jest nadal kontynuowane, a pierwszorzędowym punktem końcowym jest czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS).
Korzyść z leczenia skojarzonego została wykazana we wszystkich podgrupach prognostycznych oraz niezależnie od ekspresji PD-L1. W analizie podgrup u około 2/3 chorych z grupy korzystnego ryzyka według Memorial Sloan Kettering Cancer Center oraz u 68% według International Metastatic Renal Cell Carcinoma Database Consortium risk model) odnotowano całkowitą lub częściową odpowiedź na leczenie. W ramieniu z leczeniem skojarzonym 20,8% chorych otrzymało kolejną linię leczenia (39,2% chorych w ramieniu z sunitynibem). U 71,2% chorych w ramieniu z leczeniem skojarzonym i u 71,5% chorych w ramieniu z sunitynibem odnotowano działania niepożądane stopnia 3. związane z leczeniem. Najczęstsze działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym występujące u co najmniej 5% chorych obejmowały nadciśnienie tętnicze (25,6%), biegunkę (6,7%), zwiększoną aktywność aminotransferaz (6%) oraz zespół ręka-stopa (5,8%).
