Liposomalny irynotekan poprawia przeżycie w raku trzustki
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 19.02.2015
Źródło: Gastrointestinal Cancers Symposium (GICS): Abstrakt 234. Zaprezentowano 16 stycznia 2015
Podczas Gastrointestinal Cancers Symposium w San Francisco przedstawiono nowe dane z rozszerzonej analizy badania klinicznego 3. fazy NAPOLI-1 potwierdzające korzyść dodania MM-398 (iniekcje liposomalnego irynotekanu) do 5-fluorouracylu (5-FU) i leukoworyny (LV) u chorych na przerzutowego raka trzustki uprzednio leczonych gemcytabiną.
Wykazano poprawę w zakresie czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) u chorych leczonych MM-398 w skojarzeniu z chemioterapią 5-FU/LV w porównaniu do chorych leczonych jedynie chemioterapią (mediana OS = 8,9 miesiąca vs 5,1 miesiąca, HR 0,47; 95% CI 0,29-0,77; p=0,0018)
MM-398, którego producentem jest Merrimack, jest nanoterapeutykiem składającym się z 80,000 cząsteczek irynotekanu stabilnie zawartych w100 mm liposomalnych sferach.
Stężenie SN-38, aktywnego metabolitu MM-398 wynosi 9,6 ng/g w guzie oraz 1,7 ng/ml we krwi w 72 godzinie.
W badaniu 2. fazy mediana czasu przeżycia wynosiła 5,2 miesiąca dla chorych na opornego przerzutowego raka trzustki leczonych MM-398.
Międzynarodowe, wieloośrodkowe badanie kliniczne NAPOLI-1 prowadzono w ponad 100 ośrodkach, włączono do niego 417 chorych na przerzutowego raka trzustki uprzednio leczonych gemcytabiną i zrandomizowano do jednego z trzech ramion. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania jest czas przeżycia całkowitego.
Jedna trzecia chorych otrzymywała MM-398 w monoterapii w dawce 120 mg/m² co trzy tygodnie, jedna trzecia otrzymywała 5-FU w dawce 2000 mg/m² w ciągu 24 godzin oraz LV 200 mg/m² w ciągu 30 minut przez 4 tygodnie, z następowymi 2 tygodniami przerwy (grupy kontrolne), natomiast jedna trzecia otrzymywała MM-398 w dawce 80 mg/m² co 3 tygodnie, następowo 5-FU 2400 mg/m² w ciągu 46 godzin i LV 400 mg/m² w ciągu 30 minut.
Wstępne wyniki badania NAPOLI-1 prezentowano w zeszłym roku podczas konferencji European Society for Medical Oncology. Wówczas wykazano, że skojarzenie MM-398 z 5-FU/LV wiąże się z poprawą przeżycia całkowitego w porównaniu do leczenia 5-FU/LV (6,1 miesiąca vs 4,2 miesiąca; HR 0,67; p=0,012).
Podobnie znaczące różnice na korzyść skojarzenia MM-398 z 5-FU/LV wykazano w zakresie czasu wolnego od progresji choroby (3,1 miesiąca vs 1,5 miesiąca).
Nie wykazano korzyści ze stosowania monoterapii MM-398, jednakże w analizie zgodnej z zaplanowanym leczeniem mediana czasu przeżycia całkowitego była dłuższa u chorych leczonych MM-398 w porównaniu do leczenia 5-FU/LV (4,9 miesiąca vs 4,2 miesiąca, p=0,5545).
Profil toksyczności leczenia skojarzonego był zgodny z wcześniejszymi doniesieniami a działania niepożądane poddające się leczeniu. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były neutropenia (20% w grupie z leczeniem skojarzonym vs 2% w grupie kontrolnej), zmęczenie (14% vs 4%), biegunka (13% vs 5%) oraz wymioty (11% vs 3%).
MM-398, którego producentem jest Merrimack, jest nanoterapeutykiem składającym się z 80,000 cząsteczek irynotekanu stabilnie zawartych w100 mm liposomalnych sferach.
Stężenie SN-38, aktywnego metabolitu MM-398 wynosi 9,6 ng/g w guzie oraz 1,7 ng/ml we krwi w 72 godzinie.
W badaniu 2. fazy mediana czasu przeżycia wynosiła 5,2 miesiąca dla chorych na opornego przerzutowego raka trzustki leczonych MM-398.
Międzynarodowe, wieloośrodkowe badanie kliniczne NAPOLI-1 prowadzono w ponad 100 ośrodkach, włączono do niego 417 chorych na przerzutowego raka trzustki uprzednio leczonych gemcytabiną i zrandomizowano do jednego z trzech ramion. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania jest czas przeżycia całkowitego.
Jedna trzecia chorych otrzymywała MM-398 w monoterapii w dawce 120 mg/m² co trzy tygodnie, jedna trzecia otrzymywała 5-FU w dawce 2000 mg/m² w ciągu 24 godzin oraz LV 200 mg/m² w ciągu 30 minut przez 4 tygodnie, z następowymi 2 tygodniami przerwy (grupy kontrolne), natomiast jedna trzecia otrzymywała MM-398 w dawce 80 mg/m² co 3 tygodnie, następowo 5-FU 2400 mg/m² w ciągu 46 godzin i LV 400 mg/m² w ciągu 30 minut.
Wstępne wyniki badania NAPOLI-1 prezentowano w zeszłym roku podczas konferencji European Society for Medical Oncology. Wówczas wykazano, że skojarzenie MM-398 z 5-FU/LV wiąże się z poprawą przeżycia całkowitego w porównaniu do leczenia 5-FU/LV (6,1 miesiąca vs 4,2 miesiąca; HR 0,67; p=0,012).
Podobnie znaczące różnice na korzyść skojarzenia MM-398 z 5-FU/LV wykazano w zakresie czasu wolnego od progresji choroby (3,1 miesiąca vs 1,5 miesiąca).
Nie wykazano korzyści ze stosowania monoterapii MM-398, jednakże w analizie zgodnej z zaplanowanym leczeniem mediana czasu przeżycia całkowitego była dłuższa u chorych leczonych MM-398 w porównaniu do leczenia 5-FU/LV (4,9 miesiąca vs 4,2 miesiąca, p=0,5545).
Profil toksyczności leczenia skojarzonego był zgodny z wcześniejszymi doniesieniami a działania niepożądane poddające się leczeniu. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były neutropenia (20% w grupie z leczeniem skojarzonym vs 2% w grupie kontrolnej), zmęczenie (14% vs 4%), biegunka (13% vs 5%) oraz wymioty (11% vs 3%).
