Małe guzy z grupy GIST wiążą się z większą śmiertelnością niż dotychczas uważano
Autor: Aleksandra Lang
Data: 18.05.2016
Źródło: Journal of Gastrointestinal Surgery/AL
Wyniki badania klinicznego, opublikowanego 29 marca 2016 r. na stronie internetowej Journal of Gastrointestinal Surgery pokazują, że rzadko występujące nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (gastrointestinal stromal tumor, GIST) o wielkości poniżej 2 cm mogą wykazywać większą agresywność niż dotychczas uważano.
Dotychczasowe informacje na temat GIST pochodzą głównie z badań patologicznych, autopsyjnych oraz z niewielkich serii przypadków. Leczenie tych nowotworów opiera się na ocenie klinicznej, a lekarze nie dysponują praktycznymi wytycznymi terapii. Jednym z większych problemów jest bardzo szerokie spektrum GIST, a różnicowanie pomiędzy guzami łagodnymi a nowotworowymi nie jest jednoznaczne. Ocena ryzyka związanego z występowaniem GIST u poszczególnych chorych opiera się najczęściej na wielkości guza i jego lokalizacji, niemniej jednak badacze podejrzewali istnienie pewnej podgrupy guzów, charakteryzujących się szczególną agresywnością. Uważa się, że nowotwory należące do grupy GIST rozwijają się z tzw. komórek rozrusznikowych (pacemaker cell) zlokalizowanych w przewodzie pokarmowym, a ponadto wykazują bardzo duży zakres wielkości i stopnia złośliwości. Guzy GIST o wielkości poniżej 2 cm rozpoznawane są u ok. 30% chorych, jednak dane dotyczące tej grupy nowotworów pochodzą głównie z badan autopsyjnych starszych chorych, którzy nie są reprezentacyjni dla całej populacji amerykańskiej. Dotychczas zidentyfikowano kilka mutacji związanych rozwojem tych guzów, niemniej jednak ich biologia nadal pozostaje pewna zagadką.
Autorzy badania wykorzystali dane z bazy National Cancer Institute Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER), obejmującej 28% populacji Stanów Zjednoczonych. Od 2001 do 2011 roku zidentyfikowano 378 chorych z obecnością guzów GIST mniejszych niż 2 cm z potwierdzonymi histologicznie cechami złośliwości. Średni wiek chorych w czasie rozpoznania wynosił 64 lata, z podobnym odsetkiem kobiet i mężczyzn. GIST o średnicy poniżej 2 cm występowały 2,1 razy częściej u chorych rasy czarnej niż u chorych rasy białej. Wykazano, że rasa czarna oraz wyższy stopień zaawansowania klinicznego zwiększają ryzyko zgonu.
Guzy GIST najczęściej występowały w żołądku (62,2%), jelicie cienkim (23,3%), jelicie grubym (5,6%) i odbytnicy (3,4%). Nowotwór najczęściej miał cechy choroby miejscowej (79,4%), chociaż u 11,4% chorych występowały przerzuty regionalne lub odległe.
Całkowita, 5-letnia śmiertelność w całej grupie chorych na GIST mniejsze niż 2 cm nieoczekiwanie okazała się bardzo wysoka, wynosząc 30,9%.
W związku z sugestiami wynikającymi z wcześniejszych badań, dotyczącymi częstsze występowanie innych nowotworów u chorych na GIST wykonano dalsze, szczegółowe analizy. Ich wyniki wykazały, że 5-letnia śmiertelność u chorych na GIST bez innych nowotworów wynosi 12,9%, natomiast u chorych z innymi nowotworami zwiększyła się aż do 82,0% (współczynnik ryzyka 1,82; 95% przedział ufności 1,14 – 2,90; p=0,012) po skorygowaniu o wiek, rasę, płeć oraz stadium choroby.
W opinii badaczy konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań, mających na celu lepsze poznanie biologii nowotworów z grupy GIST. Niemniej jednak najważniejszą informacją z ich badania jest ta, że nie wolno nie doceniać potencjalnej agresywności guzów GIST o wielkości poniżej 2 cm, ponieważ związany z nimi współczynnik 5-letniej śmiertelności okazał się zaskakująco wysoki.
Autorzy badania wykorzystali dane z bazy National Cancer Institute Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER), obejmującej 28% populacji Stanów Zjednoczonych. Od 2001 do 2011 roku zidentyfikowano 378 chorych z obecnością guzów GIST mniejszych niż 2 cm z potwierdzonymi histologicznie cechami złośliwości. Średni wiek chorych w czasie rozpoznania wynosił 64 lata, z podobnym odsetkiem kobiet i mężczyzn. GIST o średnicy poniżej 2 cm występowały 2,1 razy częściej u chorych rasy czarnej niż u chorych rasy białej. Wykazano, że rasa czarna oraz wyższy stopień zaawansowania klinicznego zwiększają ryzyko zgonu.
Guzy GIST najczęściej występowały w żołądku (62,2%), jelicie cienkim (23,3%), jelicie grubym (5,6%) i odbytnicy (3,4%). Nowotwór najczęściej miał cechy choroby miejscowej (79,4%), chociaż u 11,4% chorych występowały przerzuty regionalne lub odległe.
Całkowita, 5-letnia śmiertelność w całej grupie chorych na GIST mniejsze niż 2 cm nieoczekiwanie okazała się bardzo wysoka, wynosząc 30,9%.
W związku z sugestiami wynikającymi z wcześniejszych badań, dotyczącymi częstsze występowanie innych nowotworów u chorych na GIST wykonano dalsze, szczegółowe analizy. Ich wyniki wykazały, że 5-letnia śmiertelność u chorych na GIST bez innych nowotworów wynosi 12,9%, natomiast u chorych z innymi nowotworami zwiększyła się aż do 82,0% (współczynnik ryzyka 1,82; 95% przedział ufności 1,14 – 2,90; p=0,012) po skorygowaniu o wiek, rasę, płeć oraz stadium choroby.
W opinii badaczy konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań, mających na celu lepsze poznanie biologii nowotworów z grupy GIST. Niemniej jednak najważniejszą informacją z ich badania jest ta, że nie wolno nie doceniać potencjalnej agresywności guzów GIST o wielkości poniżej 2 cm, ponieważ związany z nimi współczynnik 5-letniej śmiertelności okazał się zaskakująco wysoki.
