Nab-paklitaksel z nedaplatyną nową alternatywą dla chorych na raka szyjki macicy
Autor: Marta Koblańska
Data: 18.11.2016
Źródło: Li Y., Zeng J., Huang M. i wsp.
W niewielkim badaniu klinicznym 2. fazy wykazano, że skojarzenie nab-paklitakselu i nedaplatyny jest skuteczne i stosunkowo dobrze tolerowane u chorych na zaawansowanego raka szyjki macicy. Wyniki badania klinicznego opublikowano na stronie internetowej Cancer.
Pośród zalet nab-paklitakselu podkreśla się brak konieczności stosowania premedykacji przeciwalergicznej oraz krótszy czas infuzji niż klasycznego paklitakselu. Zarówno nab-paklitaksel jak i nedaplatyna wykazały skuteczność i niską toksyczność jako monoterapia w badaniach klinicznych dotyczących chorych na raka szyjki macicy, ale skuteczność i toksyczność ich skojarzenia nie była dotychczas oceniana.
Do nowego badania włączono 27 chorych na zaawansowanego, przerzutowego lub nawrotowego raka szyjki macicy, spośród których u 25 rozpoznano raka płaskonabłonkowego. Chore otrzymywały dożylnie nab-paklitaksel w dawce 175 mg/m2 oraz dożylnie nedaplatynę w dawce 80 mg/m2 co 3 tygodnie. U pacjentek stosowano średnio 3,4 cykli chemioterapii, 26 spośród 27 chorych ukończyło 1 cykl leczenia. Spośród 26 chorych wskaźnik odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) wynosił 50%, stwierdzono 2 całkowite odpowiedzi (7,7%), 11 częściowych odpowiedzi (42,3%), a u 6 chorych stwierdzono progresje choroby (23,1%). Po okresie obserwacji z mediana wynoszącą 12 miesięcy stwierdzono, że mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) wynosił 9,1 miesiąca, a mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) 16,6 miesiąca.
W analizie jednoczynnikowej wykazano, że jedynym czynnikiem istotnie wpływającym na wskaźnik odpowiedzi był czas, jaki minął od ostatniej chemioterapii. U chorych, u których czas od zakończenia poprzedniej linii chemioterapii wynosił więcej niż 12 miesięcy do rozpoczęcia badania ORR wynosił 71,4% w porównaniu do 20% u chorych, u których chemioterapię zakończono wcześniej (p=0,034). Natomiast czynnikami, które wpływały na PFS i OS był początkowy stan sprawności według skali ECOG.
Najczęstsze działania niepożądane w stopniu 3. obejmowały neutropenię (33,35 chorych), niedokrwistość (18,5% chorych), małopłytkowość (7,4% chorych). Zaraportowano po jednym przypadku gorączki neutropenicznej 3. stopnia, zmęczenia 3. stopnia i bólu 3. stopnia. Najczęstszym działaniem niepożądanym były wymioty (81,5% chorych) oraz zmęczenie (88,9% chorych).
Badacze podkreślają, że badanie to było badaniem jednoośrodkowym, otwartym, a wyniki badania wymagają zwalidowania w większych badaniach klinicznych. Konieczna również jest również dłuższa obserwacja chorych. Jednak chemioterapia według schematu nab-paklitaksel/nedaplatyna gwarantuje niższy odsetek reakcji nadwrażliwości w porównaniu do paklitakselu.
Do nowego badania włączono 27 chorych na zaawansowanego, przerzutowego lub nawrotowego raka szyjki macicy, spośród których u 25 rozpoznano raka płaskonabłonkowego. Chore otrzymywały dożylnie nab-paklitaksel w dawce 175 mg/m2 oraz dożylnie nedaplatynę w dawce 80 mg/m2 co 3 tygodnie. U pacjentek stosowano średnio 3,4 cykli chemioterapii, 26 spośród 27 chorych ukończyło 1 cykl leczenia. Spośród 26 chorych wskaźnik odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) wynosił 50%, stwierdzono 2 całkowite odpowiedzi (7,7%), 11 częściowych odpowiedzi (42,3%), a u 6 chorych stwierdzono progresje choroby (23,1%). Po okresie obserwacji z mediana wynoszącą 12 miesięcy stwierdzono, że mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) wynosił 9,1 miesiąca, a mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) 16,6 miesiąca.
W analizie jednoczynnikowej wykazano, że jedynym czynnikiem istotnie wpływającym na wskaźnik odpowiedzi był czas, jaki minął od ostatniej chemioterapii. U chorych, u których czas od zakończenia poprzedniej linii chemioterapii wynosił więcej niż 12 miesięcy do rozpoczęcia badania ORR wynosił 71,4% w porównaniu do 20% u chorych, u których chemioterapię zakończono wcześniej (p=0,034). Natomiast czynnikami, które wpływały na PFS i OS był początkowy stan sprawności według skali ECOG.
Najczęstsze działania niepożądane w stopniu 3. obejmowały neutropenię (33,35 chorych), niedokrwistość (18,5% chorych), małopłytkowość (7,4% chorych). Zaraportowano po jednym przypadku gorączki neutropenicznej 3. stopnia, zmęczenia 3. stopnia i bólu 3. stopnia. Najczęstszym działaniem niepożądanym były wymioty (81,5% chorych) oraz zmęczenie (88,9% chorych).
Badacze podkreślają, że badanie to było badaniem jednoośrodkowym, otwartym, a wyniki badania wymagają zwalidowania w większych badaniach klinicznych. Konieczna również jest również dłuższa obserwacja chorych. Jednak chemioterapia według schematu nab-paklitaksel/nedaplatyna gwarantuje niższy odsetek reakcji nadwrażliwości w porównaniu do paklitakselu.
