Neoadjuwantowa radioterapia znacznie poprawia rokowanie pacjentów z HCC
Autor: Alicja Kostecka
Data: 22.07.2019
Źródło: https://ascopubs.org/doi/full/10.1200/JCO.18.02184
Pojawiła się szansa na poprawę rokowania u pacjentów z resekcyjnym rakiem wątrobowokomórkowym. Spory potencjał wykazuje neoadjuwantowa, trójwymiarowa radioterapia konformalna - pokazuje to publikacja, która ukazała się na łamach The Journal of Clinical Oncology.
Wieloośrodkowy zespół chińskich naukowców przeprowadził randomizowane badanie, w którym 164 pacjentów z resekcyjnym rakiem wątrobowokomórkowym i obecnością zakrzepicy żyły wrotnej podzielono na dwie grupy: badawcza została poddana wspomnianemu leczeniu neoadjuwantowemu i hepatektomii, a kontrolna samej hepatektomii. Efekt radioterapii oceniono przy pomocy kryteriów mRECIST. Sprawdzono, która z interwencji wykazuje przewagę w zakresie przeżyć całkowitych.
W grupie poddanej leczeniu neoadjuwantowemu u 20,7% pacjentów osiągnięto częściową remisję, a przeżycia całkowite w po 6, 12, 18 i 24 miesiącach od zakończenia leczenia wyniosły odpowiednio 89%, 75,2%, 43,9% oraz 27,4%; dla porównania, w grupie kontrolnej uzyskano odpowiednio 81,7%, 43,1%, 16,7% i 9,4%, a różnica przemawiająca za przedoperacyjnym stosowaniem trójwymiarowej radioterapii konformalnej okazała się istotna statystycznie (p<0,001). Ponadto w wymienionych punktach czasowych pacjenci z grupy kontrolnej uzyskali większe korzyści w zakresie przeżycia wolnego od choroby (56,9%, 33,0%, 20,3%, 13,3% w porównaniu do 42,1%, 14,9%, 5,0%, 3,3% w grupie kontrolnej; p<0,001). Wykazano, że neoadjuwantowa radioterapia zmniejsza śmiertelność z powodu HCC oraz zmniejsza częstość nawrotu choroby (odpowiednio HR 0,35 i 0,45, p<0,001). Okazało się także, że zwiększone stężenie interleukiny 6 w surowicy jest istotnie związana z opornością na radioterapię.
W grupie pacjentów leczonych neoadjuwantowo u dwóch doszło do uszkodzenia wątroby i uznano, że ze względu na niewystarczającą czynność narządu należy ich zdyskwalifikować z leczenia operacyjnego. U dwóch kolejnych pacjentów z podwyższonym poziomem enzymów wątrobowych ich aktywność powróciła do normy po 7 dniach doustnego podawania glutationu i bicyklolu.
Mimo ryzyka wystąpienia powikłań związanych z radioterapią zaproponowana forma leczenia resekcyjnego HCC wydaje się bardzo obiecująca, jednak wymaga walidacji w kolejnych badaniach.
W grupie poddanej leczeniu neoadjuwantowemu u 20,7% pacjentów osiągnięto częściową remisję, a przeżycia całkowite w po 6, 12, 18 i 24 miesiącach od zakończenia leczenia wyniosły odpowiednio 89%, 75,2%, 43,9% oraz 27,4%; dla porównania, w grupie kontrolnej uzyskano odpowiednio 81,7%, 43,1%, 16,7% i 9,4%, a różnica przemawiająca za przedoperacyjnym stosowaniem trójwymiarowej radioterapii konformalnej okazała się istotna statystycznie (p<0,001). Ponadto w wymienionych punktach czasowych pacjenci z grupy kontrolnej uzyskali większe korzyści w zakresie przeżycia wolnego od choroby (56,9%, 33,0%, 20,3%, 13,3% w porównaniu do 42,1%, 14,9%, 5,0%, 3,3% w grupie kontrolnej; p<0,001). Wykazano, że neoadjuwantowa radioterapia zmniejsza śmiertelność z powodu HCC oraz zmniejsza częstość nawrotu choroby (odpowiednio HR 0,35 i 0,45, p<0,001). Okazało się także, że zwiększone stężenie interleukiny 6 w surowicy jest istotnie związana z opornością na radioterapię.
W grupie pacjentów leczonych neoadjuwantowo u dwóch doszło do uszkodzenia wątroby i uznano, że ze względu na niewystarczającą czynność narządu należy ich zdyskwalifikować z leczenia operacyjnego. U dwóch kolejnych pacjentów z podwyższonym poziomem enzymów wątrobowych ich aktywność powróciła do normy po 7 dniach doustnego podawania glutationu i bicyklolu.
Mimo ryzyka wystąpienia powikłań związanych z radioterapią zaproponowana forma leczenia resekcyjnego HCC wydaje się bardzo obiecująca, jednak wymaga walidacji w kolejnych badaniach.
