Nowa rejestracja FDA – atezolizumab w leczeniu chorych na czerniaka z obecnością mutacji V600E w genie BRAF
Autor: Anna Soboń
Źródło: www.fda.gov
Opracowała: Katarzyna Stencel
Opracowała: Katarzyna Stencel
30 lipca 2020 roku Amerykańska Agencja Żywności i Leków (ang. American Food and Drug Administration, FDA) zarejestrowała atezolizumab w skojarzeniu z kobimetynibem i wemurafenibem do leczenia chorych na nieresekcyjnego lub przerzutowego czerniaka złośliwego z obecnością mutacji V600 w genie BRAF.
Skuteczność atezolizumabu w skojarzeniu z kobimetynibem i wemurafenibem oceniano w podwójnie zaślepionym, randomizowanym, kontrolowanym placebo, wieloośrodkowym badaniu klinicznym IMspire150. Do badania włączono 514 chorych, których w stosunku 1:1 przydzielono do ramienia z atezolizumabem lub placebo.
U wszystkich chorych zastosowano 28-dniowe leczenie kobimetynibem w skojarzeniu z wemurafenibem. Następnie chorzy otrzymywali atezolizumab we wlewie kroplowym w dawce 840 mg co 2 tygodnie w skojarzeniu z kobimetynibem doustnie w dawce 60 mg raz dziennie i wemurafenibem doustnie w dawce 720 mg dwa razy dziennie bądź placebo w skojarzeniu z kobimetynibem doustnie w dawce 60 mg raz dziennie (przez 21 dni z następową 7-miodniową przerwą) i wemurafenibem doustnie w dawce 960 mg dwa razy dziennie.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) według kryteriów RECIST 1.1. Mediana PFS w grupie chorych otrzymujących atezolizumab wynosiła 15,1 miesiąca, podczas gdy w grupie otrzymującej placebo wynosiła 10,6 miesiąca (HR 0,78; 95% CI 0,63-0,97; p=0,0249).
Najczęstsze działania niepożądane w grupie otrzymującej atezolizumab w skojarzeniu z kobimetynibem i wemurafenibem obejmowały wysypkę, bóle mięśniowo-szkieletowe, nudności, zmęczenie, gorączkę, świąd, obrzęki, niedoczynność tarczycy oraz reakcje nadwrażliwości na światło.
Zalecana dawka atezolizumabu po zakończeniu pierwszego cyklu kobimetynibu w skojarzeniu z wemurafenibem wynosi 840 mg co 2 tygodnie, natomiast kobimetynib powinien być stosowany w dawce 60 mg na dobę (przez 21 dni z następową 7-mio dniową przerwą), a wemurafenib w dawce 720 mg dwa razy na dobę.
U wszystkich chorych zastosowano 28-dniowe leczenie kobimetynibem w skojarzeniu z wemurafenibem. Następnie chorzy otrzymywali atezolizumab we wlewie kroplowym w dawce 840 mg co 2 tygodnie w skojarzeniu z kobimetynibem doustnie w dawce 60 mg raz dziennie i wemurafenibem doustnie w dawce 720 mg dwa razy dziennie bądź placebo w skojarzeniu z kobimetynibem doustnie w dawce 60 mg raz dziennie (przez 21 dni z następową 7-miodniową przerwą) i wemurafenibem doustnie w dawce 960 mg dwa razy dziennie.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) według kryteriów RECIST 1.1. Mediana PFS w grupie chorych otrzymujących atezolizumab wynosiła 15,1 miesiąca, podczas gdy w grupie otrzymującej placebo wynosiła 10,6 miesiąca (HR 0,78; 95% CI 0,63-0,97; p=0,0249).
Najczęstsze działania niepożądane w grupie otrzymującej atezolizumab w skojarzeniu z kobimetynibem i wemurafenibem obejmowały wysypkę, bóle mięśniowo-szkieletowe, nudności, zmęczenie, gorączkę, świąd, obrzęki, niedoczynność tarczycy oraz reakcje nadwrażliwości na światło.
Zalecana dawka atezolizumabu po zakończeniu pierwszego cyklu kobimetynibu w skojarzeniu z wemurafenibem wynosi 840 mg co 2 tygodnie, natomiast kobimetynib powinien być stosowany w dawce 60 mg na dobę (przez 21 dni z następową 7-mio dniową przerwą), a wemurafenib w dawce 720 mg dwa razy na dobę.
