123RF
Obserwacja zamiast resekcji w podstawnokomórkowych rakach skóry
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 04.11.2021
Źródło: Polska Liga Walki z Rakiem, JAMA Dermatology: „Evaluation of Watchful Waiting and Tumor Behavior in Patients With Basal Cell Carcinoma”.
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
| Tagi: | rak podstawnokomórkowy |
Holenderscy badacze z Uniwersytetu w Nijmegen sugerują, aby chorzy poddawani obserwacji z powodu BCC, w podeszłym wieku i niechętni resekcji, byli oceniani co trzy do sześciu miesięcy.
Rak podstawnokomórkowy (basal cell carcinoma, BCC) jest najczęstszym nowotworem skóry, występującym głównie u osób w podeszłym wieku. W większości przypadków jego przebieg kliniczny jest powolny, z niemalże zerowym ryzykiem przerzutów odległych.
Holenderscy badacze z Uniwersytetu w Nijmegen przeprowadzili kohortowe badanie, w którym 89 chorych na BCC skóry poddano ścisłej obserwacji zamiast zabiegowi operacyjnemu. Mediana wieku uczestników badania wyniosła 83 lata, łącznie rozpoznano u nich 280 zmian BCC, z których ponad połowa znajdowała się w rejonie głowy i szyi. Mediana czasu obserwacji wyniosła 9 miesięcy (maksymalnie 6,5 roku). 53,2 proc. zmian nie powiększyło się, a część z nich samoistnie się zmniejszyła.
U większości chorych w momencie włączania do badania nie występowały objawy związane z obecnością nowotworu. Nowe dolegliwości, takie jak krwawienie czy świąd, pojawiły się w czasie obserwacji u zaledwie 10 proc. chorych. Wśród zmian rosnących w trakcie badania 70 proc. stanowił podtyp powierzchowny/guzkowy BCC, powiększający się o średnio 1,06 mm rocznie. W pozostałych przypadkach był to podtyp mikroguzkowy/naciekający, powiększający się rocznie o 4,46 mm.
Około dwóch trzecich uczestników badania poprosiło o usunięcie co najmniej jednej ze zmian nowotworowych. Zaledwie w 2,8 proc. przypadków konieczne było zastosowanie bardziej zaawansowanych technik chirurgicznych, np. rekonstrukcji. Żaden chory poddany obserwacji nie zmarł z powodu BCC. Autorzy badania sugerują, aby chorzy poddawani obserwacji z powodu BCC, w podeszłym wieku i niechętni resekcji, byli oceniani co trzy do sześciu miesięcy.
Holenderscy badacze z Uniwersytetu w Nijmegen przeprowadzili kohortowe badanie, w którym 89 chorych na BCC skóry poddano ścisłej obserwacji zamiast zabiegowi operacyjnemu. Mediana wieku uczestników badania wyniosła 83 lata, łącznie rozpoznano u nich 280 zmian BCC, z których ponad połowa znajdowała się w rejonie głowy i szyi. Mediana czasu obserwacji wyniosła 9 miesięcy (maksymalnie 6,5 roku). 53,2 proc. zmian nie powiększyło się, a część z nich samoistnie się zmniejszyła.
U większości chorych w momencie włączania do badania nie występowały objawy związane z obecnością nowotworu. Nowe dolegliwości, takie jak krwawienie czy świąd, pojawiły się w czasie obserwacji u zaledwie 10 proc. chorych. Wśród zmian rosnących w trakcie badania 70 proc. stanowił podtyp powierzchowny/guzkowy BCC, powiększający się o średnio 1,06 mm rocznie. W pozostałych przypadkach był to podtyp mikroguzkowy/naciekający, powiększający się rocznie o 4,46 mm.
Około dwóch trzecich uczestników badania poprosiło o usunięcie co najmniej jednej ze zmian nowotworowych. Zaledwie w 2,8 proc. przypadków konieczne było zastosowanie bardziej zaawansowanych technik chirurgicznych, np. rekonstrukcji. Żaden chory poddany obserwacji nie zmarł z powodu BCC. Autorzy badania sugerują, aby chorzy poddawani obserwacji z powodu BCC, w podeszłym wieku i niechętni resekcji, byli oceniani co trzy do sześciu miesięcy.
