Olaparib i durwalumab w leczeniu rozsianego raka piersi z obecnością mutacji germinalnej BRCA

W badaniu o akronimie MEDIOLA oceniono zastosowanie połączenia olaparibu (inhibitor PARP) z durwalumabem (inhibitor PD-L1) u pacjentek z rozsianym rakiem piersi z obecnością mutacji germinalnych w genie BRCA1 lub BRCA2. Mutacjami germinalnymi nazywamy te które są obecne w każdej komórce (również w komórkach rozrodczych) i mogą być przekazywane następnym pokoleniom.

Badania miało charakter badania klinicznego fazy 1/2. Do badania zrekrutowano pacjentki, które otrzymały nie więcej niż dwie inne linie chemioterapii stosowane w rozsianym raku piersi. Uczestniczki otrzymywały 300 mg oliparibu w formie doustnej dwa razy dziennie przez 4 tygodnie, a następnie do terapii olaparibem dodawano durwalumab w dawce 1,5 g dożylnie co 4 tygodnie do czasu progresji choroby. Pierwszorzędowym punktem końcowym było bezpieczeństwo terapii oraz odsetek pacjentek u których uzyskano kontrolę choroby w ciągu 12 tygodni.

34 pacjentki otrzymały oba leki. Z tej grupy u 32% wystąpiły zdarzenia niepożądane trzeciego lub wyższego stopnia, z których najczęstszymi były: anemia (12%), neutropenia (9%) oraz zapalenie trzustki (6%). Nie odnotowano śmierci związanej z leczeniem, ale 3 (9%) pacjentki przerwały leczenie z powodu zdarzeń niepożądanych. W sumie u 24 (80%) z 30 pacjentek leczenie pozwoliło na uzyskanie kontroli choroby w ciągu 12 tygodni.

Kombinacja olaparibu z durwalumabem wykazała obiecującą skuteczność u pacjentek z rozsianym rakiem piersi z obecnością mutacji germinalnych w genach BRCA. Potrzebne są dalsze badania z randomizacją nad tą kombinacją.