Ostateczne wyniki badania II fazy potwierdzają wysoką skuteczność iniparibu u kobiet chorych na „potrójnie negatywnego” przerzutowego raka piersi (mTNBC)
Autor: Marzena Demska
Data: 28.01.2011
Źródło: O'Shaughnessy J, Osborne C, Pippen JE et al. Iniparib plus Chemotherapy in Metastatic Triple-Negative Breast Cancer. N Engl J Med. 2011 Jan 5. [Epub ahead of print]
Kobiety chore na mTNBC leczone iniparibem w połączeniu z chemioterapią (gemcytabina z karboplatyną) żyją prawie pięć miesięcy dłużej niż kobiety otrzymujące wyłącznie chemioterapię.
„Potrójnie negatywne” raki piersi są nowotworami pozbawionymi ekspresji receptorów estrogenowych (ER-), progesteronowych (PR-) oraz HER2 (HER2-) o bardzo agresywnym przebiegu. Stanowią 15% wszystkich raków piersi. Cechy molekularne i patomorfologiczne raków potrójnie ujemnych są podobne do nowotworów z mutacją genów BRCA1 i BRCA2. Wystąpienie w/w fenotypu nowotworu wiąże się z wysokim ryzykiem wystąpienia choroby przerzutowej (około 30%). Mediana całkowitego przeżycia kobiet chorych na przerzutowego TNBC wynosi zaledwie 13 miesięcy. W TNBC obserwuje się uszkodzenie naprawy DNA, w tym dysfunkcję w genie BRCA1. Białka syntetyzowane przez gen BRCA1 są odpowiedzialne za naprawę uszkodzeń podwójnej nici DNA. W komórkach nowotworowych wykazujących mutację genu BRCA1 dochodzi do zaburzeń naprawy DNA, dlatego komórki te wykorzystują alternatywny mechanizm naprawy uszkodzeń, w którym kluczowym enzymem jest PARP - polimeraza poli(ADP-rybozy). Dzięki inhibitorom PARP tj. iniparib ten alternatywny szlak naprawy uszkodzeń DNA może być wyłączony co uniemożliwia komórce nowotworowej naprawę uszkodzeń doprowadzając do jej śmierci.
Do badania zakwalifikowano 123 kobiety chore na przerzutowego, „potrójnie negatywnego” raka piersi (ER-,PR-,HER2-), które wcześniej otrzymały przynajmniej dwie linie chemioterapii. W jednym ramieniu badania chore leczone były iniparibem w połączeniu z gemcytabiną (G) i karboplatyną (C), w drugim jedynie GC. Randomizację przeprowadzono w stosunku 1:1. Gemcytabinę (1000 mg/m2, iv) i karboplatyną (AUC=2, iv) podawano w dniach 1 i 8, natomiast iniparib (5.6 mg/kg m.c., iv) w dniach 1, 4, 8, 11 w cyklu 21-dniowym. W grupie chorych otrzymujących schemat leczenia zawierający iniparib wykazano:
- dłuższą medianę całkowitego przeżycia (OS) – 12,3 vs 7,7 miesięcy (p=0,014);
- dłuższą medianę przeżycia wolnego od progresji (PFS) – 5,9 vs 3,6 miesięcy (p=0,012);
- wyższy odsetek obiektywnych odpowiedzi klinicznych (ORR) – 52,5% vs 32,3%.
Toksyczność leczenia była zbliżona w obu ramionach badania. Odsetek zdarzeń niepożądanych stopnia 3 i 4 był o 5% wyższy w grupie otrzymującej schemat zawierający iniparib.
Obecnie toczy się duże randomizowane badanie III fazy, do którego kwalifikowane są kobiety chore na mTNBC. Badanie to ostatecznie potwierdzi skuteczność iniparibu w w/w wskazaniu.
Do badania zakwalifikowano 123 kobiety chore na przerzutowego, „potrójnie negatywnego” raka piersi (ER-,PR-,HER2-), które wcześniej otrzymały przynajmniej dwie linie chemioterapii. W jednym ramieniu badania chore leczone były iniparibem w połączeniu z gemcytabiną (G) i karboplatyną (C), w drugim jedynie GC. Randomizację przeprowadzono w stosunku 1:1. Gemcytabinę (1000 mg/m2, iv) i karboplatyną (AUC=2, iv) podawano w dniach 1 i 8, natomiast iniparib (5.6 mg/kg m.c., iv) w dniach 1, 4, 8, 11 w cyklu 21-dniowym. W grupie chorych otrzymujących schemat leczenia zawierający iniparib wykazano:
- dłuższą medianę całkowitego przeżycia (OS) – 12,3 vs 7,7 miesięcy (p=0,014);
- dłuższą medianę przeżycia wolnego od progresji (PFS) – 5,9 vs 3,6 miesięcy (p=0,012);
- wyższy odsetek obiektywnych odpowiedzi klinicznych (ORR) – 52,5% vs 32,3%.
Toksyczność leczenia była zbliżona w obu ramionach badania. Odsetek zdarzeń niepożądanych stopnia 3 i 4 był o 5% wyższy w grupie otrzymującej schemat zawierający iniparib.
Obecnie toczy się duże randomizowane badanie III fazy, do którego kwalifikowane są kobiety chore na mTNBC. Badanie to ostatecznie potwierdzi skuteczność iniparibu w w/w wskazaniu.
