Pazopanib u pacjentów z mięsakiem tkanek miękkich: wyniki badania klinicznego II fazy
Pazopanib to inhibitor kinaz tyrozynowych, który jest stosowany w leczeniu mięsaków oraz zaawansowanego raka nerki. Na łamach Lancet Oncology ukazały się wyniki badania klinicznego akronimie ARST1321 w którym zastosowano pazopanib przed operacją mięsaka tkanek miękkich o znacznych rozmiarach.
Do badania zakwalifikowano pacjentów w wieku co najmniej dwóch lat u których rozpoznano mięsaka o średnicy co najmniej 5 cm z pośrednim lub wysokim stopniem złośliwości. Każdy z pacjentów otrzymał przed operacyjną chemioterapię złożoną z ifosfamidu i doksorubicyny. Dodatkowo pacjenci byli leczeni radioterapią przedoperacyjną. Pacjentów zrandomizowano do grup: pazopanib doustnie lub brak interwencji. W 13 tygodniu leczenia pacjenci byli poddani zabiegowi. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów u których uzyskano co najmniej 90-procentową odpowiedź w preparacie histopatologicznym pobranym w dniu zabiegu.
Do grupy interwencyjnej zrandomizowano 42 pacjentów, a do grupy kontrolnej 39. Ocena pierwszorzędowego punktu końcowego była możliwe u 24 pacjentów z grupy otrzymującej pazopanib i u 18 z grupy kontrolnej. Pierwszorzędowy punkt końcowy spełniło 14 (58%) osób z grupy interwencyjnej i 4 (22%) z grupy kontrolnej. Najczęstszymi działania niepożądanymi obserwowanymi w grupie interwencyjnej były: leukopenia, neutropenia oraz gorączka neutropeniczna. Żadna ze śmierci nie była związana z zastosowanym leczeniem.
Pazopanib może być skutecznym środkiem dodanym do leczenia neoadjuwantowego u pacjentów z mięsakiem tkanek miękkich o znacznych rozmiarach. Na pewno potrzebne są dalsze badania, w tym obserwacje dotyczące przeżywalności pacjentów po tak zmodyfikowanym leczeniu guza.
Do grupy interwencyjnej zrandomizowano 42 pacjentów, a do grupy kontrolnej 39. Ocena pierwszorzędowego punktu końcowego była możliwe u 24 pacjentów z grupy otrzymującej pazopanib i u 18 z grupy kontrolnej. Pierwszorzędowy punkt końcowy spełniło 14 (58%) osób z grupy interwencyjnej i 4 (22%) z grupy kontrolnej. Najczęstszymi działania niepożądanymi obserwowanymi w grupie interwencyjnej były: leukopenia, neutropenia oraz gorączka neutropeniczna. Żadna ze śmierci nie była związana z zastosowanym leczeniem.
Pazopanib może być skutecznym środkiem dodanym do leczenia neoadjuwantowego u pacjentów z mięsakiem tkanek miękkich o znacznych rozmiarach. Na pewno potrzebne są dalsze badania, w tym obserwacje dotyczące przeżywalności pacjentów po tak zmodyfikowanym leczeniu guza.
