Pembrolizumab u pacjentów z rozsiewem nowotworu do opon mózgowo-rdzeniowych

Rozsiew nowotworu do opon mózgowo-rdzeniowych jest najczęściej obserwowany w przebiegu raka piersi lub raka płuc. Ogółem, pacjenci z przerzutami do opon mózgowo-rdzeniowych mają złe rokowanie: większość z nich przeżywa zaledwie kilka tygodni. Na łamach Nature Medicine opublikowano wyniki badania klinicznego drugiej fazy w którym zastosowano pembrolizumab u pacjentów z przerzutami do opon mózgowo-rdzeniowych.

Badanie miało charakter jednoramiennego badania typu open-label. Pacjenci otrzymali 200 mg pembrolizumabu dożylnie co 3 tygodnie do czasu w progresji choroby lub nietolerancji leczenia. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, którzy przeżyli trzy miesiące. Na podstawie dotychczasowych danych oszacowano, że bez leczenia trzy miesiące przeżyłoby około 18% pacjentów.

W badaniu wzięło udział 20 pacjentów: 17 z rakiem piersi, dwóch z rakiem płuc i jedna pacjentka z rakiem jajnika. Trzy miesiące przeżyło 12 z 20 (60%) pacjentów (HR=0,60; 90% CI: 0,39-0,78) co było lepszym wynikiem niż szacowane 18% bez leczenia. Głównymi działaniami niepożądanymi były: hiperglikemia występująca u sześciu osób oraz nudności i wymioty u siedmiu.

Pembrolizumab charakteryzuje się obiecującą aktywnością przeciwko chorobie nowotworowej z przerzutami do opon mózgowo-rdzeniowych. Potrzebne są dalsze badania z grupą kontrolną oceniające zastosowanie pembrolizumabem w tej grupie pacjentów.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)