Połączenie szczepionek GVAX i CRS-207 w terapii raka trzustki
Autor: Małgosia Michalak
Data: 30.04.2015
Źródło: Le DT et al. „Safety and Survival With GVAX Pancreas Prime and Listeria Monocytogenes–Expressing Mesothelin (CRS-207) Boost Vaccines for Metastatic Pancreatic Cancer” J Clin Oncol 33:1325-1333.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Szczepionka GVAX składa się z dwóch napromienionych, allogenicznych linii komórkowych gruczolakoraka przewodu trzustki (PDA – pancreatic ductal adenocarcinoma) z sekrecją GM-CSF (granulocyte-macrophage colony stimulating factor). Szczepionka jest stosowana 24 godziny po infuzji 200 mg/m2 cyklofosfamidu (Cy) podanej w celu zablokowania limfocytów T regulatorowych. GVAX indukuje odpowiedź limfocytów T przeciwko szerokiemu spektrum antygenów. Udowodniono związek między przeżyciem a specyficzną odpowiedzią przeciwko mezotelinie – antygenowi, który wykazuje nadekspresję w większości PDA.
CRS-207 składa się z rekombinowanych i atenuowanych bakterii Listeria monocytogenes, których zadaniem jest wprowadzić mezotelinie do cytozolu zainfekowanych komórek prezentujących antygen. W badaniu I fazy chorzy, którzy otrzymali kolejno GVAX i CRS-207 żyli dłużej niż ci leczeni jedynie szczepionką CRS-207. Na podstawie tych obserwacji zaprojektowano prezentowane badanie.
Do badania kwalifikowano chorych na rozsianego raka trzustki, którzy otrzymali wcześniej przynajmniej jedną linię leczenia. 61 chorych włączono do ramienia A, w którym zastosowano 2 dawki Cy/GVAX oraz 4 dawki CRS-207. Do ramienia B włączono 29 chorych, którzy otrzymali 6 dawek Cy/GVAX. Szczepionka CRS-207 była podawana w postaci 2 godzinnej infuzji dożylnej, a szczepionka GVAX była podawana śródskórnie 24 godziny po infuzji cyklofosfamidu. Szczepienia GVAX i CRS-207 były podawane co 3 tygodnie. Pełny kurs leczenia obejmował 20 tygodni. Stabilnym klinicznie chorym oferowano przejście kolejnego kursu po 4 tygodniowej przerwie.
Mediana przeżycia całkowitego (OS – overall survival) wyniosła 6,1 miesiąca w ramieniu A i 3,6 miesiąca w ramieniu B (p=0,02). Przy porównaniu chorych którzy otrzymali w każdym ramieniu przynajmniej 3 dawki mediana OS wyniosła w ramieniu A 9,7 miesiąca, a w ramieniu B 4,6 miesiąca (p=0,02). Nie stwierdzono różnic w zakresie przeżycia wolnego od progresji (PFS – progression-free survival). Odsetek stabilizacji choroby wyniósł 31% w ramieniu A i 24% w ramieniu B (p=0,49). Spadek lub stabilizację poziomu CA19-9 uzyskano u 27% w ramieniu A i u 9% chorych w ramieniu B (p=0,08).
Działania uboczne obejmowały reakcje w miejscu podania: zaczerwienienie 77%, stwardnienie 71%, ból 62% i świąd 71%. Objawy ogólne to: dreszcze 67%, gorączka 62%, zmęczenie 53%, nudności 53% i wymioty 43%.
Podsumowując – połączenie leczenia szczepionką GVAX i CRS-207 wydłuża przeżycie chorych na raka trzustki.
Do badania kwalifikowano chorych na rozsianego raka trzustki, którzy otrzymali wcześniej przynajmniej jedną linię leczenia. 61 chorych włączono do ramienia A, w którym zastosowano 2 dawki Cy/GVAX oraz 4 dawki CRS-207. Do ramienia B włączono 29 chorych, którzy otrzymali 6 dawek Cy/GVAX. Szczepionka CRS-207 była podawana w postaci 2 godzinnej infuzji dożylnej, a szczepionka GVAX była podawana śródskórnie 24 godziny po infuzji cyklofosfamidu. Szczepienia GVAX i CRS-207 były podawane co 3 tygodnie. Pełny kurs leczenia obejmował 20 tygodni. Stabilnym klinicznie chorym oferowano przejście kolejnego kursu po 4 tygodniowej przerwie.
Mediana przeżycia całkowitego (OS – overall survival) wyniosła 6,1 miesiąca w ramieniu A i 3,6 miesiąca w ramieniu B (p=0,02). Przy porównaniu chorych którzy otrzymali w każdym ramieniu przynajmniej 3 dawki mediana OS wyniosła w ramieniu A 9,7 miesiąca, a w ramieniu B 4,6 miesiąca (p=0,02). Nie stwierdzono różnic w zakresie przeżycia wolnego od progresji (PFS – progression-free survival). Odsetek stabilizacji choroby wyniósł 31% w ramieniu A i 24% w ramieniu B (p=0,49). Spadek lub stabilizację poziomu CA19-9 uzyskano u 27% w ramieniu A i u 9% chorych w ramieniu B (p=0,08).
Działania uboczne obejmowały reakcje w miejscu podania: zaczerwienienie 77%, stwardnienie 71%, ból 62% i świąd 71%. Objawy ogólne to: dreszcze 67%, gorączka 62%, zmęczenie 53%, nudności 53% i wymioty 43%.
Podsumowując – połączenie leczenia szczepionką GVAX i CRS-207 wydłuża przeżycie chorych na raka trzustki.
