Przeżywalność po wykryciu raka płuc w I stadium zaawansowania w trakcie screeningu

Zespół naukowców z Waszyngtonu postawił pytanie, jaka jest przeżywalność wśród pacjentów z rakiem płuc wykrytym w I stadium podczas badań przesiewowych. W tym celu przeprowadzono badanie kohortowe. Dodatkowo sprawdzono, czy przeżywalność z wykrytym w przesiewie rakiem płuc zależy od metody badania, cech pacjenta i samego nowotworu oraz sposobu leczenia.

W badaniu porównano niskoemisyjną tomografię komputerową (TK) i zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej (RTG) jako dwie metody badania przesiewowego w kierunku raka płuc. U 324 osób poddanych badaniu TK wykryto raka płuc w I stadium, a u 125 zdiagnozowano go w badaniu RTG. W ciągu 10 lat przeżywalność była wyższa u pacjentów zbadanych za pomocą TK niż RTG (73,4% vs 64,6%; p=0,05; dla TK: HR=0,69; 95% CI: 0,50-0,98). Pacjenci mieli większą szanse na 10-letnie przeżycie, jeśli wykryty nowotwór miał średnicę mniejszą niż 17 mm (HR = 0,61; 95% CI: 0,42-0,88). Nie odnotowano istotnej różnicy w przeżywalności pacjentów poddanych zachowawczej resekcji guza oraz radykalnej resekcji płuca (HR=1,12; 95% CI: 0,65-1,9). Jednocześnie nieoperacyjne metody leczenia dawały mniejszą szansę na przeżycie niż pełna resekcja (HR=3,0; 95% CI: 1,5-5,9).

Przeprowadzone badanie dowiodło, że niskoemisyjna tomografia komputerowa jest lepszą metodą badania przesiewowego w kierunku raka płuca niż RTG. TK daje większe szanse na 10-letnie przeżycie po wykryciu nowotworu w I stadium. Ponadto, pacjenci mają większą szansę na przeżycie 10 lat jeśli rak ma niewielkie rozmiary oraz został usunięty chirurgicznie.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)