Rak jelita grubego to często wypadkowa trybu życia

Rak jelita grubego jest jednym z najczęstszych nowotworów - pod względem liczby zachorowań jest w Polsce, zarówno u kobiet jak i u mężczyzn, na drugim miejscu. Dane literaturowe sugerują, że do zachorowania predysponuje wiele modyfikowalnych czynników ryzyka - najnowsze informacje pojawiły się na łamach prestiżowego The Lancet Gastroenterology & Hepatology.

Zespół ekspertów z kilku ośrodków w Europie przeprowadził kilkukrotnie analizy, które oceniały wpływ potencjalnych 39 modyfikowalnych czynników ryzyka zachorowania na raka jelita grubego; analiza objęły 26 397 osób z rakiem jelita grubego i 41 481 osób zdrowych. Próg poziomu istotności wyznaczono na 1,3×10-3, a wartości p mniejsze niż 0,05 uznano za sugerujące związek między danym czynnikiem a zachorowaniem.

Żadne domniemane czynniki ryzyka nie były istotnie związane z ryzykiem raka jelita grubego, zauważono jednak sugestywne powiązania ze zwiększonym ryzykiem zachorowania u osób z wysokim odsetkiem tkanki tłuszczowej w organizmie (OR 1,14, p=0,0086), ze wskaźnikiem masy ciała (1,09, p=0,023), obwodem talii (1,13, p=0,018), oraz stężeniem cholesterolu LDL (1,14, p=0,0056), cholesterolu całkowitego (1,09, p=0,025), krążącym żelazem w surowicy (1,17, p=0,049) i poziomem witaminy B12 w surowicy (1,21, p=0,016). Zauważono również potencjalny związek między wzrostem osoby dorosłej a zwiększonym ryzykiem raka jelita grubego (OR 1,04, p = 0,032). Ryzyko wystąpienia raka jelita grubego nie było związane z żadnym hormonem płciowym, stężeniem wapnia lub 25-hydroksywitaminy D w surowicy. Z kolei niskie stężenie selenu we krwi sugerowało związek ze zmniejszonym ryzykiem zachorowania (OR 0,85, p=0,0078); podobny efekt dotyczył niskich stężeń podjednostki alfa interleukiny-6 (0,98, p=0,035).

Wykazano więc, że takie czynniki jak nadmierna masa ciała i wysokie stężenia cholesterolu zwiększają ryzyko wystąpienia (między innymi) raka jelita grubego; warto pamiętać, że można ich uniknąć prowadząc higieniczny tryb życia.