123RF
Rokowanie i ryzyko raka u pacjentów z mikroskopowym zapaleniem jelita grubego
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 08.05.2021
Źródło: https://academic.oup.com/ecco-jcc/article-lookup/doi/10.1093/ecco-jcc/jjaa207
| Tagi: | ryzyko, Dania, microscopic, colitis, kolagenowe |
Na łamach „Journal of Crohn and Colitis” ukazały się wyniki duńskiego badania kohortowego, w którym obserwowano przebieg mikroskopowego zapalenia jelita grubego w latach 2001-2016.
W sumie zidentyfikowano 14 302 pacjentów, z czego u 8 437 rozpoznano kolagenowe zapalenie jelita grubego, a u pozostałych 5 865 limfocytowe zapalenie jelita grubego. Do każdego przypadku dobrano 10 osób stanowiących grupę kontrolną.
W większości przypadków choroba miała przebieg samoograniczający się u 71% pacjentów z limfocytowym zapaleniem jelita grubego i 60% z kolagenowym zapaleniem jelita grubego. Zaledwie mniej niż 5% pacjentów, z którymkolwiek z mikroskopowych zapaleń jelita grubego doświadczało nawrotu choroby po leczeniu budezonidem i ten niewielki odsetek wymagał terapii lekami immunomodulacyjnymi lub lekami biologicznymi. Ogółem pacjenci z ciężkim mikroskopowym zapaleniem jelita grubego mieli większe ryzyko śmierci w okresie obserwacji w porównaniu z grupą kontrolną (RR=1,41; 95% CI: 1,32-1,50). Interesujące, że pacjenci z mikroskopowym zapaleniem jelita grubego mieli mniejsze ryzyko rozpoznania raka jelita grubego w porównaniu z grupą kontrolną (RR=0,48; 95% CI: 0,39-0,60).
W większości przypadków mikroskopowe zapalenia jelita grubego mają samoograniczający się charakter. Interesujące jest mniejsze ryzyko rozpoznania raka jelita grubego w tej grupie pacjentów. Może to wynikać z odmiennego procesu zapalnego toczącego się w jelicie grubym, które nie sprzyja rozwojowi procesów nowotworowych. Dodatkowo pacjenci mogą być prowadzeni przez specjalistów, co sprawia że duży nacisk kładzie się na prozdrowotne zachowania tej grupy pacjentów.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
W większości przypadków choroba miała przebieg samoograniczający się u 71% pacjentów z limfocytowym zapaleniem jelita grubego i 60% z kolagenowym zapaleniem jelita grubego. Zaledwie mniej niż 5% pacjentów, z którymkolwiek z mikroskopowych zapaleń jelita grubego doświadczało nawrotu choroby po leczeniu budezonidem i ten niewielki odsetek wymagał terapii lekami immunomodulacyjnymi lub lekami biologicznymi. Ogółem pacjenci z ciężkim mikroskopowym zapaleniem jelita grubego mieli większe ryzyko śmierci w okresie obserwacji w porównaniu z grupą kontrolną (RR=1,41; 95% CI: 1,32-1,50). Interesujące, że pacjenci z mikroskopowym zapaleniem jelita grubego mieli mniejsze ryzyko rozpoznania raka jelita grubego w porównaniu z grupą kontrolną (RR=0,48; 95% CI: 0,39-0,60).
W większości przypadków mikroskopowe zapalenia jelita grubego mają samoograniczający się charakter. Interesujące jest mniejsze ryzyko rozpoznania raka jelita grubego w tej grupie pacjentów. Może to wynikać z odmiennego procesu zapalnego toczącego się w jelicie grubym, które nie sprzyja rozwojowi procesów nowotworowych. Dodatkowo pacjenci mogą być prowadzeni przez specjalistów, co sprawia że duży nacisk kładzie się na prozdrowotne zachowania tej grupy pacjentów.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
