123RF
Różnicowanie guzów kości – pułapki diagnostyczne ►
Autor: Monika Stelmach
Data: 10.08.2021
Źródło: Obrazowanie w onkologii – STATE OF ART
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
| Tagi: | Jan Świątkowski, guzy kości |
– Źródło niewłaściwej oceny badań obrazowych leży m.in. w niedostatecznej wiedzy, niewłaściwych szkoleniach, złej organizacji pracy, braku konsultantów nadzorujących wykonujących opisy. Straszną rzeczą są także tzw. gotowce w tworzeniu opisów – mówi dr n. med. Jan Świątkowski z I Zakładu Radiologii Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Omawiając 14 przypadków zmian w obrębie kości, analizując wyniki badań i ich opisy, dr n. med. Jan Świątkowski przedstawia pułapki diagnostyczne. Zasadnicze, wymieniane przez niego objawy rentgenowskie świadczące o chorobach kości, to: osteoporoza, osteoliza, osteoskleroza oraz przebudowa utkania kostnego ze zniszczeniem, zanikiem i odczynami zagęszczającymi, a także odczyny okostnowe.
Dr Świątkowski, cytując prof. Klausa Bohndorfa z Wiednia, wymienia również czynniki, które najczęściej wpływają na popełnianie błędów diagnostycznych:
1. Niedostateczne uwzględnienie danych z wywiadu, objawów i pozostałych danych klinicznych.
2. Pochopne wyciąganie wniosków i bezkrytyczne przyjmowanie postawionych uprzednio rozpoznań.
3. Interpretacja badania bez uwzględnienia poprzednio wykonanych badań obrazowych.
4. Interpretacja badania w oparciu wyłącznie na własnych, siłą rzeczy ograniczonych doświadczeniach.
5. Interpretacja badania bez systematycznej analizy wszystkich stwierdzonych nieprawidłowości.
6. Brak znajomości lub nieuwzględnienie klinicznego znaczenia stwierdzonych odchyleń.
7. Niedostateczna znajomość wpływu techniki wykonywanych badań obrazowych na ich wartość diagnostyczną.
8. Wykonywanie procedur diagnostycznych wyłącznie na podstawie skierowania, bez oceny jego zasadności.
9. Brak w opisach propozycji wykonania dodatkowych badań.
– Z własnych doświadczeń do tej listy mogę dodać, że źródło niewłaściwej oceny badań obrazowych leży również w niedostatecznej wiedzy, niewłaściwych szkoleniach, złej organizacji pracy, braku konsultantów nadzorujących wykonujących opisy. Straszną rzeczą są także tzw. gotowce w tworzeniu opisów – podsumowuje dr Jan Świątkowski.
Dr Świątkowski, cytując prof. Klausa Bohndorfa z Wiednia, wymienia również czynniki, które najczęściej wpływają na popełnianie błędów diagnostycznych:
1. Niedostateczne uwzględnienie danych z wywiadu, objawów i pozostałych danych klinicznych.
2. Pochopne wyciąganie wniosków i bezkrytyczne przyjmowanie postawionych uprzednio rozpoznań.
3. Interpretacja badania bez uwzględnienia poprzednio wykonanych badań obrazowych.
4. Interpretacja badania w oparciu wyłącznie na własnych, siłą rzeczy ograniczonych doświadczeniach.
5. Interpretacja badania bez systematycznej analizy wszystkich stwierdzonych nieprawidłowości.
6. Brak znajomości lub nieuwzględnienie klinicznego znaczenia stwierdzonych odchyleń.
7. Niedostateczna znajomość wpływu techniki wykonywanych badań obrazowych na ich wartość diagnostyczną.
8. Wykonywanie procedur diagnostycznych wyłącznie na podstawie skierowania, bez oceny jego zasadności.
9. Brak w opisach propozycji wykonania dodatkowych badań.
– Z własnych doświadczeń do tej listy mogę dodać, że źródło niewłaściwej oceny badań obrazowych leży również w niedostatecznej wiedzy, niewłaściwych szkoleniach, złej organizacji pracy, braku konsultantów nadzorujących wykonujących opisy. Straszną rzeczą są także tzw. gotowce w tworzeniu opisów – podsumowuje dr Jan Świątkowski.
