Ryzyko drugiego nowotworu złośliwego u chorych z RZS leczonych lekami biologicznymi
Autor: Alicja Kostecka
Data: 29.03.2018
Źródło: AK/Risk of second malignant neoplasm and mortality in patients with rheumatoid arthritis treated with biological DMARDs: a Danish population-based cohort study. Dreyer L, Cordtz RL, Hansen IMJ, Kristensen LE, Hetland ML, Mellemkjaer L.
Wpływ leczenia biologicznego (zwłaszcza inhibitorów TNF alfa) na ryzyko wystąpienia nowotworu jest przedmiotem ciągłych obserwacji. Nie do końca jaska jest rola cytokiny TNF alfa w procesie onkogenezy.
Leki biologiczne są powszechnie stosowane u chorych od kilkunastu już lat i wydają się być bezpieczne. W związku z poprawą wyników leczenia onkologicznego w ostatnim czasie, coraz więcej uwagi poświęca się problemowi wystąpienia drugiego/kolejnego nowotworu u chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów leczonych biologicznie. U chorego z przeszłością onkologiczna ma miejsce kumulacja czynników, które mogą go predysponować do kolejnej choroby nowotworowej np. czynniki genetyczne lub środowiskowe, dodatkowo wynikające z leczenia przeciwnotworowego (chemio/radioterapii) oraz przewlekłego stanu zapalnego.
W latach 2000-2011 w duńskim rejestrze leczenia biologicznego zgromadzono dane 15286 chorych z RZS leczonych biologicznie (biologicznymi lekami modyfikującym przebieg choroby- bLMPCh). Analizowano chorych z rozpoznaniem pierwszej choroby nowotworowej, którzy kiedykolwiek stosowali leki biologiczne (n=502). Zastosowano podział grupy badanej na stosujących bLMPCh wyłącznie przed rozpoznaniem pierwszego nowotworu n=190, stosujących bLMPCh wyłącznie po rozpoznaniu pierwszego nowotworu n=220 oraz chorych z RZS z bLMPCh zarówno przed jak i po rozpoznaniu pierwszego nowotworu n=92. Grupę kontrolną stanowili chorzy z RZS bez leczenia biologicznego. W analizie oddzielenie rozpatrywano leczonych rytuksymabem (preferowanym u osób z chorobą onkologiczną, gdyż lek ten używany jest w onkologii) oraz inhibitorami TNF alfa. Obliczeń dokonano w przeliczeniu na pacjentolata, a wynik korygowana o wiek, płeć, typ nowotworu, rozmiar nowotworu. Nie stwierdzono zwiększonego ryzyka wystąpienia drugiego nowotworu u chorych z RZS leczonych lekami biologicznymi niezależnie od czasu stosowania tych leków czy typu nowotworu. W ocenie śmiertelności stwierdzono nieco wyższe ryzyko zgonu u chorych z leczeniem biologicznym- ale wynik ten nie był istotny statystycznie i nie pozwala na jednoznaczną interpretację zwłaszcza wobec małej liczebności grupy.
W latach 2000-2011 w duńskim rejestrze leczenia biologicznego zgromadzono dane 15286 chorych z RZS leczonych biologicznie (biologicznymi lekami modyfikującym przebieg choroby- bLMPCh). Analizowano chorych z rozpoznaniem pierwszej choroby nowotworowej, którzy kiedykolwiek stosowali leki biologiczne (n=502). Zastosowano podział grupy badanej na stosujących bLMPCh wyłącznie przed rozpoznaniem pierwszego nowotworu n=190, stosujących bLMPCh wyłącznie po rozpoznaniu pierwszego nowotworu n=220 oraz chorych z RZS z bLMPCh zarówno przed jak i po rozpoznaniu pierwszego nowotworu n=92. Grupę kontrolną stanowili chorzy z RZS bez leczenia biologicznego. W analizie oddzielenie rozpatrywano leczonych rytuksymabem (preferowanym u osób z chorobą onkologiczną, gdyż lek ten używany jest w onkologii) oraz inhibitorami TNF alfa. Obliczeń dokonano w przeliczeniu na pacjentolata, a wynik korygowana o wiek, płeć, typ nowotworu, rozmiar nowotworu. Nie stwierdzono zwiększonego ryzyka wystąpienia drugiego nowotworu u chorych z RZS leczonych lekami biologicznymi niezależnie od czasu stosowania tych leków czy typu nowotworu. W ocenie śmiertelności stwierdzono nieco wyższe ryzyko zgonu u chorych z leczeniem biologicznym- ale wynik ten nie był istotny statystycznie i nie pozwala na jednoznaczną interpretację zwłaszcza wobec małej liczebności grupy.
