Ryzyko koinfekcji u pacjentów chorych na nowotworowy i zakażonych SARS-CoV-2

Zespół 30 naukowców z największych ośrodków badań nad nowotworami w USA przeprowadził metaanalizę dotyczącą koinfekcji u pacjentów z nowotworami, którzy zakazili się SARS-CoV-2 i przechodzili średnio ciężko lub ciężko COVID-19. Pacjenci ci znajdują się w grupie wysokiego ryzyka koinfekcji.

W trakcie metaanalizy oceniono stan 8765 pacjentów z potwierdzonym przynajmniej dwoma testami PCR COVID-19 z medianą wieku 65 lat, z aktywnymi lub wcześniejszymi hematologicznymi lub inwazyjnymi nowotworami litymi, używając standardów terapii COVID-19 i Cancer Consortium (CCC19). Koinfekcje stwierdzano po mniej więcej 2 tygodniach od diagnozy COVID-19, określając czynnik inwazyjny, czynniki przekrojowo związane z ryzykiem koinfekcji i kwantyfikując związek koinfekcji z 30-dniową śmiertelnością. Pacjenci to w 47,4 proc. mężczyźni, hospitalizowani lub w leczeniu domowym.

Jak stwierdzono, koinfekcje rozwinęły się u 16,6 proc. pacjentów, przy czym 12,1 proc. to schorzenia bakteryjne, 2,1 proc. inne niż SARS-CoV-2 choroby wirusowe i 0,9 proc. - grzybowe. Tylko u 6,4 proc. stwierdzono klinicznie koinfekcje. Zespół cech związanych z największym ryzykiem koinfekcji to wiek>50 lat , mężczyzna, choroby współistniejące kardiologiczne, pulmonologiczne lub cukrzyca, ale głównie pulmonologiczne, nowotwory mnogie lub hematologiczne, progresja nowotworu, odbyta terapia cytotoksyczna, kortykosteroidy w pierwszej linii terapii. Ryzyko superinfekcji wiąże się z podawaniem tocilizumabu. Wśród pacjentów hospitalizowanych te czynniki to neutrofilia oraz obecność białek C-reaktywnych w przypadku koinfekcji bakteryjnej i neutropenia lub neutrofilia w przypadku zakażenia grzybami. Istotna śmiertelność mierzona we wskaźniku 30-dniowym występuje przede wszystkim w przypadku koinfekcji grzybowej (34,2 proc. w porównaniu z 11,6 proc. dla pacjentów bez koinfekcji) i bakteryjnej (24,8 proc. w porównaniu z 11,6 proc. dla pacjentów bez koinfekcji).

Opracował Marek Meissner