S1 skuteczny w leczeniu uzupełniającym u chorych na raka trzustki.
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 26.01.2013
Źródło: 2013 Gastrointestinal Cancer Symposium. Abstract 145. San Francisco January 25, 2013.
Podczas Gastrointestinal Cancer Symposium 2013 odbywającym się w San Francisco zaprezentowano wyniki japońskiego badania III fazy oceniającego skuteczność terapii S1 w porównaniu do leczenia gemcytabiną u chorych po resekcji raka trzustki.
S1 (Ts-1; Taiho Pharmaceutical, Tokyo, Japan) jest doustną pochodną fluoropirymidyny.
Do badania zakwalifikowano 385 chorych po usunięciu raka gruczołowego trzustki (R0, R1) w I-III stopniu zaawansowania. W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali doustnie S1 dwa razy dziennie przez 4 tygodnie w 6 tygodniowym cyklu leczenia. Badani otrzymywali maksymalnie 4 cykle S1. W drugim ramieniu chorzy otrzymywali gemcytabinę w 1, 8, 15 dniu każdego 4 tygodniowego cyklu terapii. Badani otrzymywali maksymalnie 6 cykli gemcytabiny. Odsetek 2-letniego przeżycia wolnego od nawrotu był istotnie wyższy u chorych leczonych S1 – 49% vs 29%. Również odsetek 2-letnich przeżyć był wyższy u chorych otrzymujących lek badany – 70% vs 53% (p<0,0001). Terapia S1 wiązała się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu o 44%. Leczenie S1 było lepiej tolerowane niż terapia gemcytabiną. Odsetek powikłań 3 i 4 stopnia u chorych leczonych odpowiednio S1 i gemcytabiną przedstawiał się następująco: zmęczenie 5,4% vs 4,7%; anoreksja 8% vs 5,8%; leukopenia 8,6% vs 38,7%; małopłytkowość 4,3% vs 9,4%; niedokrwistość 13,4% vs 17,3%; podwyższona wartość AST w surowicy 1,1% vs 5,2%.
Wydaje się, że wyniki tego badania nie mogą być ekstrapolowane do krajów spoza Azji Wschodniej z powodu różnic w farmakokinetyce S-1 pomiędzy osobnikami rasy kaukaskiej i Azjatami.
Do badania zakwalifikowano 385 chorych po usunięciu raka gruczołowego trzustki (R0, R1) w I-III stopniu zaawansowania. W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali doustnie S1 dwa razy dziennie przez 4 tygodnie w 6 tygodniowym cyklu leczenia. Badani otrzymywali maksymalnie 4 cykle S1. W drugim ramieniu chorzy otrzymywali gemcytabinę w 1, 8, 15 dniu każdego 4 tygodniowego cyklu terapii. Badani otrzymywali maksymalnie 6 cykli gemcytabiny. Odsetek 2-letniego przeżycia wolnego od nawrotu był istotnie wyższy u chorych leczonych S1 – 49% vs 29%. Również odsetek 2-letnich przeżyć był wyższy u chorych otrzymujących lek badany – 70% vs 53% (p<0,0001). Terapia S1 wiązała się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu o 44%. Leczenie S1 było lepiej tolerowane niż terapia gemcytabiną. Odsetek powikłań 3 i 4 stopnia u chorych leczonych odpowiednio S1 i gemcytabiną przedstawiał się następująco: zmęczenie 5,4% vs 4,7%; anoreksja 8% vs 5,8%; leukopenia 8,6% vs 38,7%; małopłytkowość 4,3% vs 9,4%; niedokrwistość 13,4% vs 17,3%; podwyższona wartość AST w surowicy 1,1% vs 5,2%.
Wydaje się, że wyniki tego badania nie mogą być ekstrapolowane do krajów spoza Azji Wschodniej z powodu różnic w farmakokinetyce S-1 pomiędzy osobnikami rasy kaukaskiej i Azjatami.
