Skojarzenie bikalutamidu z ewerolimusem skuteczne w leczeniu chorych na raka gruczołu krokowego
Autor: Aleksandra Lang
Data: 28.04.2016
Źródło: Opublikowano online na stronie internetowej Cancer/AL
Jak wskazują wyniki badania klinicznego 2. fazy, terapia skojarzona bikalutamidem i ewerolimusem daje obiecujące odpowiedzi u chorych na opornego na kastrację raka gruczołu krokowego, choć terapia ewerolimusem wiąże się z toksycznością u znacznego odsetka chorych. Wyniki badania opublikowano na stronie internetowej Cancer.
U chorych leczonych w 2. linii modulatorem receptorów androgenowych takim jak bikalutamid wykazano odsetek odpowiedzi wynoszący 25%, a czas trwania odpowiedzi to zaledwie kilka miesięcy, bo u większości chorych rozwija się oporność na to leczenie.
Wcześniejsze badania sugerowały, że skojarzenie bikalutamidu z inhibitorem mTOR może poprawić wyniki leczenia. Do nowego badania 2. fazy włączono 24 chorych na opornego na kastrację raka gruczołu krokowego, którym podawano doustnie bikalutamid i ewerolimus raz na dobę. Mediana wieku chorych wynosiła 71,1 lat.
U 18 chorych (75%) wykazano odpowiedź w zakresie PSA (ang. prostate-specific antigen), którą zdefiniowano jako redukcję stężenia o przynajmniej 30% w stosunku do wartości wyjściowej. Mediana czasu trwania odpowiedzi na leczenie wyniosła 5,6 miesiąca (zakres 0-21,6 miesięcy) w porównaniu do 3,2 miesiąca w historycznej kohorcie leczonej samym bikalutamidem.
U 15 (62,5%) chorych wykazano spadek stężenia PSA o przynajmniej 50%, u czterech chorych stwierdzono częściową odpowiedź, a u jednego całkowitą. U 14 chorych stwierdzono stabilizację choroby, a u czterech jej progresję.
W momencie odcięcia danych w lutym 2015, 11 chorych (46%) nadal żyło, 11 chorych zmarło z powodu progresji choroby a dwóch z innych przyczyn. Mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) wynosiła 28 miesięcy, a mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) 9,4 miesiąca. W historycznej kohorcie chorych leczonych samym bikalutamidem PFS wynosił 5,8 miesiąca. U 13 chorych (54,2%) zanotowano zdarzenia niepożądane 3. Stopnia, a u jednego toksyczność 4. stopnia. Większość toksyczności hematologicznych była łagodna, choć odnotowano jeden epizod neutropenii 3. stopnia, niedokrwistości 3. stopnia i małopłytkowości 3. stopnia.
Najczęstsze niehematologiczne działania niepożądane 3. stopnia obejmowały zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (4 chorych) i hiperglikemię (dwóch chorych).
Badacze podkreślają, że toksyczności te ustąpiły po zredukowaniu dawki ewerolimusu, a terapia skojarzona ewerolimusem i bikalutamidem stanowi nową obiecującą opcję leczenia chorych na opornego na kastracje raka gruczołu krokowego nieleczonych wcześniej bikalutamiem. Wymagane są jednak dalsze badania kliniczne 3. fazy, jak wskazują wyniki dotyczące bezpieczeństwa leczenia badania 2. Fazy, prawdopodobnie ze zredukowaną dawką ewerolimusu.
Wcześniejsze badania sugerowały, że skojarzenie bikalutamidu z inhibitorem mTOR może poprawić wyniki leczenia. Do nowego badania 2. fazy włączono 24 chorych na opornego na kastrację raka gruczołu krokowego, którym podawano doustnie bikalutamid i ewerolimus raz na dobę. Mediana wieku chorych wynosiła 71,1 lat.
U 18 chorych (75%) wykazano odpowiedź w zakresie PSA (ang. prostate-specific antigen), którą zdefiniowano jako redukcję stężenia o przynajmniej 30% w stosunku do wartości wyjściowej. Mediana czasu trwania odpowiedzi na leczenie wyniosła 5,6 miesiąca (zakres 0-21,6 miesięcy) w porównaniu do 3,2 miesiąca w historycznej kohorcie leczonej samym bikalutamidem.
U 15 (62,5%) chorych wykazano spadek stężenia PSA o przynajmniej 50%, u czterech chorych stwierdzono częściową odpowiedź, a u jednego całkowitą. U 14 chorych stwierdzono stabilizację choroby, a u czterech jej progresję.
W momencie odcięcia danych w lutym 2015, 11 chorych (46%) nadal żyło, 11 chorych zmarło z powodu progresji choroby a dwóch z innych przyczyn. Mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) wynosiła 28 miesięcy, a mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) 9,4 miesiąca. W historycznej kohorcie chorych leczonych samym bikalutamidem PFS wynosił 5,8 miesiąca. U 13 chorych (54,2%) zanotowano zdarzenia niepożądane 3. Stopnia, a u jednego toksyczność 4. stopnia. Większość toksyczności hematologicznych była łagodna, choć odnotowano jeden epizod neutropenii 3. stopnia, niedokrwistości 3. stopnia i małopłytkowości 3. stopnia.
Najczęstsze niehematologiczne działania niepożądane 3. stopnia obejmowały zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (4 chorych) i hiperglikemię (dwóch chorych).
Badacze podkreślają, że toksyczności te ustąpiły po zredukowaniu dawki ewerolimusu, a terapia skojarzona ewerolimusem i bikalutamidem stanowi nową obiecującą opcję leczenia chorych na opornego na kastracje raka gruczołu krokowego nieleczonych wcześniej bikalutamiem. Wymagane są jednak dalsze badania kliniczne 3. fazy, jak wskazują wyniki dotyczące bezpieczeństwa leczenia badania 2. Fazy, prawdopodobnie ze zredukowaną dawką ewerolimusu.
