Skojarzona terapia celowana lepsza w czerniaku niż monoterapia
Autor: Marta Koblańska
Data: 03.11.2016
Źródło: mat press/MK
Działy:
Varia
Aktualności
Najnowsze wyniki badania klinicznego III fazy, COMBI-v potwierdziły, że stosowanie w pierwszej linii terapii skojarzonej celowanej – dabrafenibem i trametynibem, przynosi chorym na zaawansowanego czerniaka z mutacją BRAF V600 większe korzyści w zakresie całkowitego przeżycia (OS) i przeżycia wolnego od progresji choroby, niż monoterapia inhibitorem BRAF.
W badaniu, w ramach którego prowadzono 3-letnią obserwację uczestniczyło 704 pacjentów, a jego wyniki zostały ogłoszone podczas Kongresu Europejskiego Towarzystwa Onkologii Medycznej ESMO 2016 w Kopenhadze.
- Przedstawione dane na temat 3-letnich całkowitych przeżyć chorych na zaawansowanego czerniaka z obecnością mutacji BRAF leczonych w ramach badania COMBI-v w sposób skojarzony inhibitorem BRAF i MEK, czyli dabrafenibem z trametynibem, potwierdzają długotrwałą korzyść kliniczną tej terapii. Wyniki są analogiczne do drugiego z badań nad terapią skojarzoną tymi lekami (czyli COMBI-d) i dowodzą, że takie leczenie daje około 14 proc. większą szansę na przeżycie 3 lat niż terapia jedynie inhibitorem BRAF, która obecnie nie powinna być stosowana w monoterapii. – powiedział prof. Piotr Rutkowski, kierownik Kliniki Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków w Centrum Onkologii - Instytutucie im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie.
Wyniki badania COMBI-v pokazują, że szacowany 3-letni wskaźnik przeżycia wynosi 45 proc. w grupie pacjentów leczonych jednocześnie dwoma inhibitorami – dabrafenibem i trametynibem w porównaniu z 31 proc. w grupie pacjentów poddanych monoterapii wemurafenibem.
24 proc. wyniósł szacowany 3-letni wskaźnik przeżycia wolnego od progresji choroby w grupie leczonej terapią skojarzoną celowaną, w grupie przyjmującej monoterapię wemurafenibem 10proc.
Ze względu na obserwowane znaczące korzyści dla całkowitego czasu przeżycia przeniesiono trzydziestu czterech (34) pacjentów z grupy badawczej przyjmującej monoterapię wemurafenibem do grupy leczonej terapią skojarzoną celowaną.
W okresie trzyletniej obserwacji, zgodnie z wynikami wcześniejszej analizy trwającej dwa lata, leczenie skojarzone dabrafenibem i trametynibem nadal wykazywało korzyści odzwierciedlone we wskaźnikach trwania odpowiedzi na leczenie (DoR) i całkowitej odpowiedzi na leczenie (ORR).
Wyniki dotyczące bezpieczeństwa stosowania były zgodne z profilem obserwowanym dotychczas dla leczenia skojarzonego oraz z profilem obserwowanym dla monoterapii wemurafenibem; nie zaobserwowano nowych czynników związanych z bezpieczeństwem stosowania.
Polscy pacjenci, w ramach programów lekowych, mają na razie dostęp do monoterapii inhibitorami BRAF tj. wemurafenibu i dabrafenibu.
- Przedstawione dane na temat 3-letnich całkowitych przeżyć chorych na zaawansowanego czerniaka z obecnością mutacji BRAF leczonych w ramach badania COMBI-v w sposób skojarzony inhibitorem BRAF i MEK, czyli dabrafenibem z trametynibem, potwierdzają długotrwałą korzyść kliniczną tej terapii. Wyniki są analogiczne do drugiego z badań nad terapią skojarzoną tymi lekami (czyli COMBI-d) i dowodzą, że takie leczenie daje około 14 proc. większą szansę na przeżycie 3 lat niż terapia jedynie inhibitorem BRAF, która obecnie nie powinna być stosowana w monoterapii. – powiedział prof. Piotr Rutkowski, kierownik Kliniki Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków w Centrum Onkologii - Instytutucie im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie.
Wyniki badania COMBI-v pokazują, że szacowany 3-letni wskaźnik przeżycia wynosi 45 proc. w grupie pacjentów leczonych jednocześnie dwoma inhibitorami – dabrafenibem i trametynibem w porównaniu z 31 proc. w grupie pacjentów poddanych monoterapii wemurafenibem.
24 proc. wyniósł szacowany 3-letni wskaźnik przeżycia wolnego od progresji choroby w grupie leczonej terapią skojarzoną celowaną, w grupie przyjmującej monoterapię wemurafenibem 10proc.
Ze względu na obserwowane znaczące korzyści dla całkowitego czasu przeżycia przeniesiono trzydziestu czterech (34) pacjentów z grupy badawczej przyjmującej monoterapię wemurafenibem do grupy leczonej terapią skojarzoną celowaną.
W okresie trzyletniej obserwacji, zgodnie z wynikami wcześniejszej analizy trwającej dwa lata, leczenie skojarzone dabrafenibem i trametynibem nadal wykazywało korzyści odzwierciedlone we wskaźnikach trwania odpowiedzi na leczenie (DoR) i całkowitej odpowiedzi na leczenie (ORR).
Wyniki dotyczące bezpieczeństwa stosowania były zgodne z profilem obserwowanym dotychczas dla leczenia skojarzonego oraz z profilem obserwowanym dla monoterapii wemurafenibem; nie zaobserwowano nowych czynników związanych z bezpieczeństwem stosowania.
Polscy pacjenci, w ramach programów lekowych, mają na razie dostęp do monoterapii inhibitorami BRAF tj. wemurafenibu i dabrafenibu.
